Schrupać

Croquefer
The Last of the Paladins Kluczowe dane
Uprzejmy Jedzenie operowe
N BER dokumentów 1
Muzyka Jacques Offenbach
Broszura Adolphe Jaime ,
Étienne Tréfeu
Język
oryginalny		 Francuski
Daty
składu		 1857
kreacja Teatr Bouffes-Parisiens
12 lutego 1857

Postacie

Croquefer , czyli The Last of the Paladins , to bufor operowy w jednym akcie Jacquesa Offenbacha , do libretta Adolphe Jaime i Étienne Tréfeu , premiera w Théâtre des Bouffes-Parisiens na12 lutego 1857.

Historia

Premiera odbędzie się w Théâtre des Bouffes Parisiens , rue Monsigny , na12 lutego 1857i jest bardzo udany. Croquefer jest następnie grany w Wiedniu (pod tytułem Ritter Eisenfrass ) w 1864 r., A następnie w Londynie (pod tytułem The Last of the Paladins ) w 1868 r. Autorzy ignorują przepisy, które zabraniają śpiewania więcej niż czterech postaci na scenie w Bouffes. Parisiens, dodając piątą; ale ten, który nie ma już języka, może wydawać tylko ryczenie w kwintecie. W duecie Offenbach naśmiewa się z Salle Le Peletier, w którym mieści się Opera Paryska, i podaje fragmenty oper Meyerbeera , Donizettiego i Halévy'ego .

Croquefer został wystawiony przez Compagnie Les Brigands w Théâtre de l'Athénée z L'Île de Tulipatan wGrudzień 2012. Croquefer został w całości pokazany w telewizji w 1986 roku w dokumentalnym filmie telewizyjnym Offenbachs Geheimnis w reżyserii Istvána Szabó .

Argument

Teatr przedstawia platformę częściowo zniszczonej wieży. Zasadniczo na wsi; na prawo od aktora loch zamknięty bramą skierowaną w stronę widowni; obok, otwór prowadzący z dołu do góry wieży i zamykany zapadnią; wokół peronu rozebrane blankowanie; po lewej drzwi prowadzące do wnętrza zamku.

Boutefeu, giermek Croquefera, monitoruje okolicę za pomocą teleskopu . Croquefer wspina się na nabrzeże, niechcący połykając swój ostatni miecz . Mousse-à-Mort, zaprzysięgły wróg Croquefera, zbliża się do zamku w towarzystwie sześciu uzbrojonych ludzi, bez wątpienia, aby ocalić swoją córkę Fleur-de-Sulphur, którą Croquefer porwał dwa tygodnie wcześniej i która marnieje w celi. Ich dwudziestotrzyletnia wojna zrujnowała Croquefera i jego zamek, a on chciałby ją zakończyć. Chociaż Mousse-à-Mort stracił większość swoich części ciała w walce (w tym język), Crunchy wciąż się go boi i chciałby zawrzeć pokój. Blaster ustawia wieżę w szeregu z fałszywymi żołnierzami, aby wyglądała, jakby Croquefer wciąż ma armię.

Gdy Mousse-à-Mort (który komunikuje się za pomocą znaków i komunikatów) rzuca wyzwanie Croqueferowi, pojawia się Ramasse-ta-Tête, siostrzeniec Croquefera. Croquefer nakazuje mu stanąć na straży w pobliżu córki Mousse-à-Morta.

Z celi, w której jest przetrzymywana, Fleur-de-Soufre dzwoni do Ramasse-ta-Tête i śpiewają symulowany miłosny duet (cytując słynne arie z oper z tamtych czasów). Boutefeu i Croquefer wchodzą i dołączają do tańca.

Kiedy Mousse-à-Mort wchodzi, Croquefer przedstawia jej dwie opcje: albo Fleur-de-Sulphur wyjdzie za niego, albo zostanie zabita. Każdy po swojej stronie Boutefeu i Fleur-de-Sulphur zatruwają wino, które zostanie podane ich przeciwnikom. Gdy wchodzą uzbrojeni ludzie lojalni wobec Mousse-à-Mort, Ramasse-ta-Tête zgadza się poddać, pod warunkiem, że może poślubić Fleur-de-Sulphur. Gdy Croquefer i Mousse-à-Mort mają zamiar walczyć, skutki zatrutych napojów zaczynają działać, powodując zbiorową biegunkę .

W tym miejscu Boutefeu przedstawia na srebrnej tacy list, który właśnie został doręczony: Croquefer błaga publiczność o odpust, kompozytor i jego librecista trafiają do przytułku w Charenton .

Oryginalna obsada

Wersja 12 lutego 1857

Rola Interpretator Zasięg
Croquefer (niewierny i bezwstydny rycerz) Etienne Pradeau Tenor
Boutefeu (jego giermek, uparty lokaj) Leonce Tenor
Pick-up-the-Head (jego siostrzeniec, dżentelmen pełen serca i ducha, ale zły rodzic) Tayaut Tenor
Fleur-de-Soufre (niefortunna księżniczka, która rezygnuje z zostania zabójczynią) M Miss Maréchal Sopran
Mousse-à-Mort (niekompletny rycerz, ojciec Fleur-de-Soufre, powracający z Palestyny) Michael Tenor

Airs

Nie. Tytuł Powietrze Tłumacze
1 Otwarcie
2 Ballada mój zamek był elegancki Schrupać
3 Trio Tak, to ja jak marzec w Wielkim Poście Pick-your Head, Crunch, Blaster
4 Duet Jak się masz, dżentelmen! Podnieś głowę, Kwiat Siarki
5 Galop Słyszysz dzwonek Pick-your-Head, Croquefer, Boutefeu, Fleur-de-Sulphur
6 Piosenka do picia Piję dla twojego zdrowia Wszystko
7 Rynek
8 Kwintet O niebo! O niebo! Pick-your-Head, Crunch, Blaster, Sulphur-Flower, Mousse-à-Mort
9 Finał O wy wszyscy, którzy mnie słuchacie Wszystko

Dyskografia

Uwagi i odniesienia

  1. (w) R. Traubner, Operetta - a theatrical history , Oxford University Press, Oxford, 1983.
  2. (w) J. Harding, Jacques Offenbach , John Calder, Londyn, 1980.
  3. Jean-Claude Yon , Jacques Offenbach , Éditions Gallimard, Paryż, 2000.
  4. Le Figaro
  5. (en) Baza danych BFI

Linki zewnętrzne