The English Hrabstwo Banks pojawiła się na samym początku rewolucji przemysłowej w Anglii, w pół-mutualistycznych formie, z małych zakładów. Są to prowincjonalne banki emisyjne, praktykujące stopniowe dyskontowanie weksli i wszczepianie banknotów na całym terytorium Anglii.
Ich udziałowcami są często rzemieślnicy lub drobni przemysłowcy, piwowarzy i tkacze. Wśród nich są jedni z pierwszych brytyjskich przedsiębiorców zajmujących się bawełną . Ich wzrost siły i liczby towarzyszył potrzebom finansowym nowych przedsiębiorstw.
W 1750 roku , nie było tuzin banki wiejskie , zgodnie z Fernand Braudel . W 1784 roku mieli już 120 lat.
„Angielskiej rewolucji przemysłowej towarzyszył ich rozwój” - twierdzą historycy Éric Froment, Bernard Courbis i Jean-Michel Servet. System emisji pieniądza papierowego został następnie scentralizowany wokół Banku Anglii , utworzonego w 1694 r., Na samym początku brytyjskiej rewolucji finansowej . Ten ostatni jest pożyczkodawcą ostatniej szansy, zwłaszcza gdy banknoty stają się nieodwracalne na metal szlachetny, od 1797 do 1821 roku.
Bank Anglii nawet uzyskane w 1708 roku ten monopol wydające banknoty, wśród korporacji , która wyjaśnia, że inne banki wydające, pojawiły się w XVIII -tego wieku w prowincji, są skromne rozmiary.
Opracowany w Anglii system jest stopniowo upowszechniany, z mniejszym lub większym sukcesem w krajach uprzemysłowionych. Daleko od renesansowego weksla, instrumentu handlu europejskiego, dochodzimy do procesu monetyzacji krajowego zadłużenia prywatnego, pewnego przestawienia finansowania na gospodarkę narodową w związku z rozkwitem państwa narodowego. Banknot pojawia się wówczas dzięki interwencji bankowej jako najbardziej płynny z papierów powstałych w obiegu komercyjnym.
Niektórzy historycy uważają, że rola banków we wzroście gospodarczym jest incydentalna, inni natomiast, wręcz przeciwnie, podkreślają ich rolę napędową.