Cosimo III | |
Portret Toskanii Cosimo III. | |
Tytuł | |
---|---|
Wielki Książę Toskanii | |
23 maja 1670 - 31 października 1723 ( 53 lata, 5 miesięcy i 8 dni ) |
|
Poprzednik | Ferdynand II |
Następca | Jean-Gaston I st |
Biografia | |
Dynastia | Dom Medyceuszy |
Data urodzenia | 14 sierpnia 1642 |
Miejsce urodzenia | Florencja ( Wielkie Księstwo Toskanii ) |
Data śmierci | 31 października 1723 |
Miejsce śmierci | Florencja ( Wielkie Księstwo Toskanii ) |
Pogrzeb | Kaplice Medyceuszy |
Tata | Ferdynand II de Medici |
Matka | Vittoria della Rovere |
Małżonka | Marguerite-Louise d'Orléans |
Dzieci |
Ferdinand Anne-Marie-Louise Jean-Gaston |
Dziedzic |
Ferdynand (1670-1713) Jean-Gaston (1713-1723) |
Wielcy książęta Toskanii | |
Cosimo III de Medici (po włosku Cosimo III de 'Medici ), ur14 sierpnia 1642we Florencji i zmarł31 października 1723w tym samym mieście był wielkim księciem Toskanii od 1670 do 1723 roku .
Cosimo III jest synem Ferdynanda II de Medici i Vittoria della Rovere .
Jego długie panowanie nie odwróciło schyłku Toskanii . Bardzo pobożny nawet bigot, przestał chronić uczonych przed Inkwizycją i narzucił mieszkańcom Florencji , przyzwyczajonym do świąt, surowy tryb życia . Głęboko religijny, zbudował w pobliżu swojej ulubionej rezydencji, Villa Medicea dell'Ambrogiana , klasztor pod wezwaniem San Pietro d'Alcántara , do którego przybywali mnisi zwłaszcza z Hiszpanii.
Jej małżeństwo w 1661 roku z Marguerite-Louise d'Orléans , córką Gastona de France , było bardzo nieudolne, on bigoteryjny i surowy, a ona, jowialna, a nawet frywolna. Na ich ślubie wykonywany jest balet Atlas, gigantyczny automat wyobrażony przez Ferdinanda Taccę i typowy dla sztuki kolosalnej .
Para rozstanie się w 1675 roku, a księżniczka wróci do Francji. Zdegradowana przez króla do paryskiego opactwa, w którym mieszkają szlachcianki, będzie zapraszana na dwór tylko na uroczystości rodzinne, mimo że będzie traktowana z chłodem. Podczas ślubu księżnej Marii-Luizy z królem Hiszpanii, król otwarcie powie młodej pannie młodej iw obecności Wielkiej Księżnej: „Żegnaj pani i na zawsze”. "
W 1673 r. Założył w Rzymie Akademię Wielkiego Księcia, a na dyrektorów powołał malarza Ciro Ferri i rzeźbiarza Ercole Ferratę .
Ale przez całe życie był szczególnie zajęty problemem swojej sukcesji. Małżeństwa jego dzieci, Ferdynanda , jego najstarszego syna, Anne-Marie-Louise , jego młodszej córki i Jeana-Gastona , najmłodszego, nie dającego prawowitego spadkobiercy, chociaż wbrew swojej woli poślubił swojego najmłodszego syna wdowie już mającej córka.
Villa Medicea dell'Ambrogiana był jego ulubionym domu. Zainstalował tam niektóre ze swoich kolekcji obrazów, okazów botanicznych lub nauk przyrodniczych, zlecając ich ozdobienie Ferdinando Tacca .
Podczas podróży do Holandii (1667 i 1669) kupił dwie martwe natury z kwiatów i owoców wykonane przez Jana Davidsza de Heem .
W 1677 roku zbudował loggię, aby pomieścić Gabinet Historii Naturalnej, w którym lekarz wielkiego księcia Francesco Redi przeprowadzał eksperymenty i krzyżował rzadkie zwierzęta, które celowo przywiózł do willi, takie jak indyjski ptak ”. Caracos ”, znaleziony na plaży Grosseto , biała papuga Indii„ duża jak kura ”lub bocian czarny.
Agnolo Gori przedstawił go Bartolomeo Bimbi , od którego zamówił martwe natury przedstawiające florę do dekoracji Willi Medicea di Castello oraz martwe natury z owocami do domku myśliwskiego Topaia na wysokości tej rezydencji. Te reprezentacje natury, o niezwykłej naukowej precyzji, wykorzystywały wiedzę Redi. Można je podziwiać do dziś w Muzeum Martwej Natury, które zajmuje drugie i ostatnie piętro willi Medyceuszy w Poggio a Caiano . Bimbi malował także aberracje natury, niewątpliwie przesadzone z upodobaniem do groteskowych kaprysów Seicento : jak witella i dwugłowa owca.
Bimbi współpracował z Andreą Scacciati , malarzem Wielkiej Księżnej Vittorii della Rovere . Cosimo III odziedziczył jego obrazy, wymienione w inwentarzu Poggio Imperiale i przeniósł je do Pawilonu Topai i Willi Ambrogiana. W galeriach florenckich zachowało się dziś dwanaście bukietów Scacciati.
Patronizował, podobnie jak inni współcześni władcy, tacy jak królowa Szwecji Krystyna i arcyksiążę Leopold Guillaume , szkołę Fijnschilderów czy malarstwa pięknego o technice zbliżonej do miniatury (iluminacja), którego głównym przedstawicielem jest holenderski malarz Gerard Dou .
W 1661 roku ożenił się z Marguerite-Louise de France (1645-1721) , córką Gastona de France , księcia Orleanu, młodszego brata króla Ludwika XIII „ Monsieur ” i Marguerite de Lorraine . Para rozstała się w 1675 roku.
Oni mają :