Inżynier geograf

Inżynier geograficzny jest inżynier , który sporządza geograficzne mapy .

Historyczny

Francja miała topografów lub geniusza topograficznego na długo przed jakąkolwiek inną armią. Powstanie inżynierów geograficznych sięga 1696 roku, co odpowiada utworzeniu korpusu inżynierów wojskowych .

W 1761 r. Zostali przyłączeni do Składu Wojennego . Instytucja tylko niedoskonale spełniła swoje zadanie, rada wojenna, biorąc pod uwagę konieczność przyłączenia brakującej w niej sekcji do sztabu wojskowego, zaproponowała utworzenie w 1782 r. Stałego korpusu inżynierów geografii odpowiedzialnych za opiekę nad marszami i marszami. zakładanie obozów. Organ ten był wówczas niezależny od innych już istniejących organów inżynierów zwanych geografami wojskowymi . Nie mieli szkoły, w której można by studiować ich sztukę.

Ciało inżynierów geograficznych zostało zniesione w 1791 r. I połączone w inżynierów wojskowych, aby pojawić się ponownie w 1792 r. W tym czasie liczyło 36 oficerów. Dekret z dnia9 listopada 1808potwierdził niektórych inżynierów geograficznych, a innych mianował na wyższe stopnie. Dekret z dnia30 stycznia 1809nadał im nazwę Imperial Corps of Geographic Engineers i doprowadził do liczby 90, w tym 6 studentów. Zarządzeniem z 1 sierpnia 1814 r. Na ich czele postawiono generała porucznika , dyrektora generalnego składu. Na zamówienie13 marca 1826, są zreorganizowani.

W latach 1887-1940 inżynierowie geografii - początkowo szkoleni w Szkole Politechnicznej - zostali przydzieleni do Służby Geograficznej Armii (SGA), a następnie od 1940 do 2002 roku we Francuskim Narodowym Instytucie Geograficznym , kiedy ich korpus został połączony z korpusem armii. mosty i jezdnie .

Misja

Na początku skład kadry inżynierów geografii stanowił jedynie słabe skupisko matematyków i kreślarzy wojskowych oddelegowanych do sztabów lub zatrudnionych w osiadłych pracach składnicy wojennej .

W 1793 roku organizacja stała się bardziej militarna, nadano im stopnie zbliżone do wojskowych. To stare i sławne ciało jest następnie topione w młodym korpusie personelu na rozkaz22 lutego 1831. Zarządzenie to zostało dostosowane do modelu austriackiego, który powierzył jednej klasie oficerów sztabowych obie funkcje.

Oprócz kartografii, podróżując po kraju (wraz z koloniami), stanowili także źródło informacji o stanie lokalnych zasobów; należeli do tych, którzy zaalarmowali władzę centralną o degradacji i upadku lasów (w tym na przykład w koloniach, na przykład na Mauritiusie ), a nawet o stanie dróg.

Wyznań

Nazwa nadana inżynierom geograficznym zmieniała się kilkakrotnie:

W 1696 r. Nazywano ich „inżynierami obozów i armii królewskich”. Tytuł ten otrzymało 5 lub 6 niewalczących . Ich zadaniem było zbadanie terenu i wykonanie materiałowego przygotowania map i planów. Wyróżnili się w wojnie o sukcesję hiszpańską . Do tej pory nie mieli ani awansu, ani rangi i od tego czasu zaczęli być lepiej traktowani. W 1717 r. Ich dowódca, pan Lillier, otrzymał stopień brygady wojskowej .
W 1726 r. Nazwano ich „inżynierami geografami obozów i wojsk królewskich”.
W 1735 r. Było ich zaledwie 7 inżynierów, aw 1736 r. Było ich 12, w tym brygadier, pułkownik, czterech kapitanów i sześciu poruczników.
W 1746 było ich mniej więcej tyle samo, kiedy Dargenson dał im bardziej stabilną organizację i związał ich z Składem Wojennym .
W 1769 r. Przyjęli miano „królewskich geografów”. Był starszy mechanik, czterech brygadierów, ośmiu kapitanów, szesnastu poruczników.
Plik 26 lutego 1777przyjmują nazwę „geografów wojskowych” i byli częścią Ministerstwa Wojny i liczyli 27. 1 naczelny dyrektor, 2 brygadierów, 2 podbrygadierów, 9 kapitanów i 12 poruczników.
W 1782 r. Przyjęli miano „geografów wojskowych”.
W 1792 r. Przywrócono im nazwę inżyniera geografa.
W 1799 r. Ich liczba nie przekraczała 24 .
W 1800 r. Nazwano ich „topografami wojskowymi” .
W 1808 r. (9 listopada) potwierdzono nazwisko „inżyniera geografa”.
W 1809 r. (30 stycznia) utworzono „Imperial Corps of Geographic Engineers”; jest ich 90.
W 1830 r. Ich korpus składał się z trzech pułkowników , trzech podpułkowników , dziewięciu dowódców eskadr, trzydziestu sześciu kapitanów , trzydziestu jeden poruczników i dwóch podporuczników .
W 1831 r. (22 lutego) grono inżynierów geografii zostało włączone do korpusu sztabowego, utworzonego w 1818 r.
W 1887 r. Utworzono Army Geographic Service , która w 1940 r. Przekształciła się w National Geographic Institute .

Znani geografowie wojskowi

Jean-Baptiste d'Anville
Georges-Louis Le Rouge
Kamień Belleyme
Etienne Nicolas de Calon
Jean-Louis Dupain-Triel
Louis-Alexandre Berthier
Vincent-Yves Boutin (inżynier)
Louis Bacler d'Albe
Henri-Jacques-Guillaume Clarke
Nicolas Antoine Sanson (inżynier)
Jean Baptiste Corabœuf
Pierre Peytier
Giuseppe Pietro Bagetti
Pierre Jacotin
Victor Antoine Andréossy (inżynier)
Louis Puissant stał na czele Imperial School of Geographic Engineers
Charles Picquet
Charles Cagniard de Latour przeszedł przez status inżyniera geografa
Charles-Louis Largeteau
Adrien Durand (1787–1835)
Charles-François Bontemps-Beaupré (1766–1854)
Francois Perrier
Aimé Laussedat (inżynier)
André-Louis Cholesky
Robert Bourgeois .

Hołd dla inżynierów geograficznych

pomnik przy drodze do Argelès-Gazost wzniesiony ku pamięci oficerów geodezyjnych (1925), w szczególności podpułkownika Jeana Baptiste Corabœufa
Budynek techniczny 28 th grupa geograficzne „Kapitan Smith”
Avenue du Général-Perrier w Nîmes , aleja przechodząca przed Maison Carrée ;
Umieść Général-Perrier w Valleraugue (gdzie jest jego posąg)
Lodowiec General-Perrier, na południowy zachód od Grande Terre , głównej wyspy Kerguelen
seria powieści kryminalnych ma jako fikcyjnego bohatera pułkownika de Sallanchesa, inżyniera geografa w Wielkiej Armii .

Uwagi i odniesienia

Załączniki

Bibliografia

Palsky, G. (1996). Rysunki i mapy: narodziny i rozwój francuskiego mapowania ilościowych XIX th wieku (Vol. 19) . Komitet Pracy Historyczno-Naukowej-CTHS.
De Dainville, F. (1964). Język geografów . A. i J. Picard.
Boudreau, C. (1994). Kartografia w Quebecu: 1760-1840 . Laval University Press.
Alinhac, G. (1986). Historia kartografii . Narodowy Instytut Geograficzny, Służba Dokumentacji Geograficznej.