Geografia wojskowa

Geografii wojskowej jest obecny myśli, że ma na celu zastosowanie narzędzi i pojęć geograficznych do celów wojskowych. Wszystkie elementy są dobrze uniwersytecie studiował geografię: geografii fizycznej ( biogeografia , klimatologii , hydrologii ...), geografię miejską ( planowania miejskiego , rozwój obszarów miejskich , miejskich) i geografii człowieka ( geografii społecznej , geografii kulturowej , geografii reprezentacji ... ).

Historia geografii wojskowej

Dyscyplina rozkwitł pod koniec XIX -go wieku. Po klęsce francuskiej 1870 - 1871 , żołnierze zauważyć ich brak kultury geograficznej: Philippe Boulanger, autor The French geografii wojskowej (1871-1939), w ten sposób wykazać, w jaki sposób brak map dostępnych dla żołnierzy francuskich była jedną z przyczyn porażki. W ten sposób powstała francuska szkoła geografii, korzystając z odrodzenia uniwersyteckiej myśli geograficznej, pod przewodnictwem Paula Vidala de la Blache . Jest to więc zdecydowanie nowoczesna geografia wojskowa, ciesząca się międzynarodową renomą i wzorcowa dla wielu krajów.

Po drugiej wojnie światowej geografia wojskowa weszła w okres trwałego upadku, a naukowcy i wojskowi preferowali dyscypliny analizujące całą planetę, takie jak geostrategia , geopolityka czy geografia polityczna .

Dziś ta dyscyplina przeżywa prawdziwe odrodzenie. Kraje anglosaskie są daleko do przodu w tej kwestii, jak wskazali Philippe Boulanger i Paul-David Régnier podczas Festiwalu Geografii w 2008 r. We Francji ożywienie jest niedawne, wciąż nieśmiałe, ale bardzo interesujące dla wojska i niektórych naukowców . Globalny kontekst geostrategiczny rzeczywiście uległ głębokiej zmianie pod koniec zimnej wojny i zniknięciem świata dwubiegunowego. Taktyka odbywa zasadniczą cezurę w sukcesie operacji wojskowych i zrozumienie rzeczywistych problemów kraju jest koniecznością dla każdej operacji pokojowych . Tak więc prace Philippe'a Boulangera (Philippe Boulanger, 2006, Military geography , Ellipses, Carrefours Les Dossiers, zbiór 384 stron) i Paula-Davida Régniera (Paul-David Régnier, 2008, Dictionary of military geography , CNRS Éditions , 261 stron) ) ukazują zainteresowanie tym związkiem między geografią uniwersytetu a geografią stosowaną w fakcie wojskowym.

Główne prace z geografii wojskowej

Philippe Boulanger, 2006, Geografia wojskowa , Ellipses, kolekcja Carrefours Les Dossiers, 384 strony.
Paul-David Régnier, 2008, Słownik geografii wojskowej , Éditions CNRS, 261 stron

Bibliografia

Zobacz też

Bibliografia

Collins (J), Geografia wojskowa dla profesjonalistów i opinii publicznej , National Defense University Press, Washington DC, 1998.
Palka (E), The Scope of Military Geography: Across the Spectrum from Peacetime to War , McGraw-Hill Primis Custom Publishing, 2001.
Gayle (G), Willmott (C) (red.), „Military geography: Its revival and prospectus”, Geography in America at the Dawn of the 21st century , Oxford University Press, 2004.
Collins (J), Korean Crisis, 1994: Military Geography, Military Balance, Military Options , Congressional Research Service Reports, Washington DC, 1994.
Jadoan (AS), Geografia wojskowa Azji Południowo-Wschodniej , Anmol, New Delhi, 2001.
Hervé Coutau-Begarie, 1999, „Od geografii wojskowej do geostrategii”, w Traktacie strategicznym (rozdział XII), Economica, Paryż.
Philippe Boulanger , francuska geografia wojskowa (1871-1939) , Paryż, Economica,2002
Philippe Boulanger , 2006, Geografia wojskowa , Ellipses, kolekcja Carrefours Les Dossiers, 384 strony.
Paul-David Régnier, 2008, Słownik geografii wojskowej , Éditions CNRS, 261 stron.
Hervé Coutau-Bégarie, 2001 ( 3 th Edition, 1 st edycja 1999), strategia traktat "Klasyczny geografii wojskowej" i "Rozwój tej dyscypliny w XX wieku", Economica, kolekcja strategiczne biblioteka, Paryż, s. 706-733.
Mickaël Aubout, 2004, Geografia wojskowa bazy Manas (baza lotnicza Ganci) w Kirgistanie. Interakcje między bazą wojskową a jej otoczeniem , praca magisterska, Uniwersytet Paris-Sorbonne, 156 stron.
Mickaël Aubout, 2009, „ Geografia wojskowa bazy lotniczej: przykład bazy Manas (2002 - 2004) ”, Penser les Ailes Françaises , nr 19, s. 28-38.
Bénédicte Tratnjek, 2005, Operacje wojskowe w miastach byłej Jugosławii: przypadek Mitrovicy (Kosowo) i Sarajewa (Bośnia i Hercegowina) , rozprawa DEA, Uniwersytet Parysko-Sorbonny , 634 strony.
Cécile Driesbach, 2003, Od (re) znajomości dziedziny do (re) prezentacji świata: specyfika „wojskowego dyskursu geograficznego” , praca DEA, ENS Letters and human science / University Paris I.
Cécile Driesbach, 2005, „ Military geography ”, Les Fiches du C2SD , n ° 6, Centre for Social Science Studies in Defence, Paryż.
Jean-Yves Puyo, 2006, „Złoty wiek geografii wojskowej w Pirenejach (1720–1880)”, Pyrénées Frontières , SAULE-SORBE H. (reż.), Les Feuilles du Pin à crochet, nr 7, s. 38-51.
Mickaël Aubout, 2008, „ Sieć schronów powietrznych używanych do operacji wojskowych w Afganistanie ”, Air & Space , jesień 2008.
Jean-Yves Puyo, 2009, „Francuscy żołnierze i„ bariera pirenejska ”: konstrukcja i trwałość mitu”, w: „Geografia i geografia historyczna”, Cahiers du Centre d'Études d'Histoire de la Défense , nr 36 , s. 69-89.
Jean-Yves Puyo, 2007, „Military geography and the Pyrenees: from maps to men (18th-19th century ”), Sud-Ouest Européen , nr 23, s. 29-44.

Linki wewnętrzne

Linki zewnętrzne

(fr) Cécile Driesbach, 2005, „ Military geography ”, Les Fiches du C2SD , n ° 6, Center for studies in social sciences of defense, Paris ⇒ arkusz podsumowujący przedstawiający spis w 2005 r. głównych osi geografii wojskowej oraz przyszłe perspektywy badawcze, z wyborem bibliograficznym (głównie w języku angielskim i francuskim).
(fr) Military geografii miast w byłej Jugosławii: Mitrovicy (Kosowo) i Sarajewie (Bośnia i Hercegowina), rozprawy przez DEA, Bénédicte Tratnjek w geografii wojskowej w szczególnym przypadku miast w wojnie oraz w bezpośrednim następstwie wojny (z mistrz pamięci: Philippe Boulanger)
(fr) Mickaël Aubout, 2009, „ Geografia wojskowa bazy lotniczej: przykład bazy Manas (2002 - 2004) ”, Penser les Ailes Françaises, nr 19, s. 28-38.
(fr) Mickaël Aubout, 2008, „ Sieć schronów powietrznych używanych do operacji wojskowych w Afganistanie ”, Air & Space , jesień 2008.
(en) (en) 7 th Międzynarodowe Spotkanie na Wojskowej Geologii i Geografii
(fr) „Z geografii w sztuce wojennej: francuska szkoła geografii wojskowej (XIX - XX w.)”, Philippe Boulanger