Control (w skrócie „ Ctrl ”) to klawisz klawiatury komputera, który w połączeniu z innym klawiszem zapewnia dostęp do funkcji specjalnych. Klawisz sterujący to tak zwany klawisz modyfikujący ; jego użycie jest podobne do klawisza Shift : podobnie jak ten, jego izolowana aktywacja nie powoduje żadnego działania. Często występuje dwukrotnie, na lewym i prawym końcu klawiatury.
Ten klawisz jest często oznaczony jako „ CTRL ”, ale znajdujemy również słowo „ control ” („ Control ” w języku angielskim), skrót „ Ctl ” lub strzałka w górę „ ^ ” (często zastępowana prostym akcentem z daszkiem „ ^ ” ), rzadziej jest reprezentowany przez ster „ ⎈ ”. Klucz ten można wpisać: Ctrl, CTRL, Contrôle, Control, Ctl, CTL, ⌃lub ⎈.
Na dalekopisów a ostatnio na klawiaturach komputerowych, naciśnięcie klawisza sterującego, równocześnie z innym, ustala się 2 bity na lewym końcu 7 bitów ASCII kod znaku zero (bity n OS 5 i 6, z numeracją zaczynając od 0) . Pozwoliło to operatorowi na utworzenie pierwszych 32 znaków z tabeli ASCII. Są to znaki niedrukowalne, które służą do kontrolowania położenia następnego znaku na urządzeniu wyświetlającym, wysuwania wydrukowanej strony, czyszczenia ekranu, aktywowania dzwonka terminala lub innych operacji. Całkiem trafnie, te znaki są czasami nazywane znakami kontrolnymi .
Jak w ASCII górne i dolne liter różnią się tylko wartości bitu n ° 5, który może być ustawiony na zero po naciśnięciu klawisza sterującego, przy użyciu klawisza sterującego o charakterze małych liter (np. c:) lub wielkie litery (np C:) generuje ten sam kod ASCII na giełdzie lub komputerze.
Na TTY, naciśnięcie klawisza sterującego fizycznie spowodowało ustanowienie syna o zerowym napięciu odpowiadającym bitom n kości 5 i 6. W nowoczesnych komputerach, interpretacja klawisza sterującego jest pozostawiona oprogramowaniu , nowoczesne klawiatury odróżniają każdy klawisz fizyczny od inne i zgłaszaj każde naciśnięcie i zwolnienie przycisku sterownika oprogramowania . Ta dodatkowa elastyczność jest rzadko używana. Dlatego też współczesne komputery zwykle działają jak stare terminale: klawisz sterujący sam z siebie nie wyzwala żadnej czynności i nie ma rozróżnienia między dużymi i małymi literami.
W obecnym oprogramowaniu znaki sterujące ASCII są rzadko używane. Dlatego kombinacje wykonane za pomocą klawisza sterującego mają inne zastosowania. W szczególności w systemach Windows i Linux klawisz sterujący służy do formułowania skrótów klawiaturowych .
W literaturze i oprogramowaniu istnieje kilka oznaczeń kombinacji z klawiszem sterującym. Zatem, aby zwrócić uwagę na jednoczesne naciśnięcie klawisza sterującego z klawiszem litery C, możemy znaleźć:
Uwaga: notacji ^ C w powyższym przykładzie nie należy mylić z notacją z daszkiem .
Znaczenie kombinacji, które można utworzyć za pomocą klawisza sterującego, może się różnić w zależności od oprogramowania i środowiska, ale niektóre występują bardzo często. Tak więc, następujące skróty są niemal powszechne w całej rodziny oprogramowania dostępnego w ramach systemu Microsoft Windows i oprogramowania za pomocą interfejsu typu grafiki .
Większość z tych skrótów jest również dostępna w środowiskach graficznych pod Linuksem.
Apple Macintosh komputery mają klawisza sterującego, ale to nie jest zwykle używany do skrótów klawiaturowych. Tworzy się je za pomocą klawisza polecenia (zaznaczonego Cmd ⌘). Na przykład Cmd ⌘ + Cpozwala kopiować, Cmd ⌘ + Pdrukować, Cmd ⌘ + Szapisywać itd. Znaczna część skrótów klawiaturowych w systemach Windows i Mac OS jest więc identyczna, o ile klawisz sterujący zostanie zastąpiony klawiszem polecenia.
Klawisz sterujący może mieć różne funkcje w systemie Mac OS:
W systemie MS-DOS specjalna kombinacja Ctrl + Alt + Supprspowodowała natychmiastowe ponowne uruchomienie komputera. W najnowszych wersjach systemu Microsoft Windows zapewnia to dostęp do zestawu „krytycznych” funkcji: rozłączanie użytkownika, wyświetlanie listy procesów, zmiana hasła i tak dalej. Dystrybucje systemu Linux są czasami konfigurowane do ponownego uruchamiania komputera w odpowiedzi na tę kombinację.
W wierszu poleceń w systemach Mac OS X, MS-DOS, Windows i Unix kombinacja Ctrl + Cjest zwykle używana do przerywania wykonywania programu. W systemach Microsoft ta kombinacja jest czasami zastępowana przez Ctrl + Pause.