Te konsekwencje ekonomiczne Brexit są efekty wytwarzane przez Zjednoczonego Królestwa wyjścia z tej Unii Europejskiej w następstwie referendum w sprawie członkostwa Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej . Szeroko rozumiane konsekwencje obejmują także ekonomiczne skutki fazy współistnienia przed opuszczeniem Wielkiej Brytanii.
Brak spojrzenia na Brexit uniemożliwia ekonomistom poznanie z całą pewnością konsekwencji Brexitu dla wzrostu. Faza negocjacji Brexitu spowodowałaby przede wszystkim spadek inwestycji (-11% od zapowiedzi referendum w 2019 r.), spadek produktywności (od -2 do -5%) oraz spadek zatrudnienia (-1,5%).
Badania przeprowadzone w latach 2017-2019 pokazują, że Wielka Brytania ryzykuje stratę od 1,2 do 4,5% w zależności od tego, czy kraj przyjmie stanowisko sztywne ( twardy Brexit ), czy elastyczne ( miękki Brexit ).
Analiza ekonomiczna szacuje, że po ostatnim kwartale 2017 r. PKB Wielkiej Brytanii jest o około 1,3% niższy niż bez referendum; Według innego badania, w pierwszym kwartale 2018 r. PKB Wielkiej Brytanii jest o około 2% niższy niż byłoby bez Brexitu.
The Bank of England zauważa jednak, że konsekwencje ekonomiczne fazie negocjacji Brexit są w 2018 roku mniejsze znaczenie niż to, co było wcześniej ogłoszone. Francuskie badanie z University of Poitiers z 2019 r. pokazuje, że „podczas gdy w wartościach bezwzględnych Wielka Brytania nie odnotowała znaczącego spowolnienia swojej działalności gospodarczej od czasu referendum, jej względna pozycja pod względem rocznego wzrostu w krajach G7 pogorszyła się znacznie, przechodząc z pierwszych miejsc w latach 2013-2016 na ostatnie w 2018 roku” .
Symulacje NIESR i NiGEM szacują, że przy umowie zaproponowanej przez Borisa Johnsona w 2019 r. krótkoterminowe konsekwencje gospodarcze wyniosłyby -1,8% punktów PKB między 2019 a 2024 r. i -3% do -4% do 2030 r.
Badanie OECD opublikowane w 2016 r. szacuje, że koszt Brexitu wyniesie od 2,7% do 7,7% PKB Wielkiej Brytanii do 2030 r., w zależności od umowy, która zostanie zawarta między królestwem a Wielką Brytanią.
Analiza ekonomiczna przeprowadzona przez państwo brytyjskie, która pierwotnie była poufna, została ujawniona w styczniu 2018 r. Uważa, że brytyjski wzrost prawdopodobnie straci od 2 do 8 punktów w ciągu piętnastu lat po Brexicie. Większość przeprowadzonych na ten temat badań wskazuje na utratę PKB od 0 do -9% do 2030 roku.
Badanie z 2017 r. modeluje średnie konsekwencje Brexitu według terytoriów i wskazuje na utratę PKB na poziomie -4,3% dla Londynu i -3,7% dla Aberdeen. Najmniej dotknięte regiony to Hounslow (-0,5%), Melton (-0,8%) i Crawley (-1,1%).
Badanie danych do 2019 r. pokazuje, że konsekwencje Brexitu są rzeczywiście nierównomierne geograficznie. Spośród 382 terytoriów, w 168 nastąpiło znaczne spowolnienie produkcji po referendum, ze stratą w produkcji średnio na poziomie 8,54%.
Prowadzone badania nad wpływem Brexitu na finanse publiczne wykazują tendencję do spadku dochodów podatkowych, co w dłuższej perspektywie napędzałoby dynamikę wycofywania się z usług publicznych.
Jednym z głównych argumentów przemawiających za wyjściem Wielkiej Brytanii była składka tego kraju do budżetu UE, czyli 18,8 mld GBP rocznie (w 2014 r.) lub 1% PKB lub 8 mld rocznie w przypadku transferów z UE do Wielkiej Brytanii są uwzględniane, tj. 0,4% PKB. Gdyby Wielka Brytania przystąpiła do wspólnego rynku nie będąc członkiem UE, tak jak Norwegia , kraj musiałby płacić około 17% mniej składek do UE niż wtedy, gdy był członkiem.
Badanie Instytutu Studiów Podatkowych analizujące różne modele gospodarcze pokazuje, że negatywne konsekwencje Brexitu zmniejszą bogactwo kraju bardziej niż roczne płatności do UE.
Badanie przeprowadzone w 2018 r. wspólnie przez Uniwersytet Stanforda i Uniwersytet w Nottingham szacuje, że niepewność spowodowana Brexitem zmniejszyła liczbę miejsc pracy o 1,5%.
Badanie przeprowadzone przez Paris Europlace z grudnia 2020 r. oszacowało na 4300 liczbę miejsc pracy związanych z finansami przeniesionych z Londynu do Paryża od wyniku referendum dotyczącego wyjścia z UE, w tym JPMorgan Chase i Nomura Holdings . Podana jest również liczba 5000 miejsc pracy. The Economist zauważa, że atrakcyjność Londynu pozwoliła mu nie stracić większości miejsc pracy w sektorze finansowym, pomimo stopniowego załamania.
Według badania ekonomistów ze Stanford University z 2019 r. wielkość zatrudnienia spadła o 1,5% w ciągu dwóch lat po ogłoszeniu wyniku referendum, przy czym drugi rok był bardziej ujemny niż pierwszy.
Badanie CEP z 2019 r. szacuje, że Brexit doprowadzi do spadku średniego dochodu na mieszkańca do 2030 r., o ile nie zostanie zawarta szczególnie silna umowa handlowa z UE. Spadek ten wyniósłby 2,5% w przypadku stosowania proponowanej wówczas umowy Borisa Johnsona i 3,3% w przypadku Brexitu bez porozumienia. Po skorygowaniu o zmiany produktywności, liczby te wyniosłyby odpowiednio -6,4% i -8,1%.
Wyniki referendum są zapisywane ze wzrostem 1,7% inflacji w 2017 roku kosztowało przeciętnego gospodarstwa domowego UK £ 404 w tym roku. Badanie Financial Times z grudnia 2017 r. wskazuje, że referendum w sprawie Brexitu zmniejszyłoby dochody Brytyjczyków o 0,6 do 1,3%. Ta inflacja dotyka prawie wszystkich regionów kraju.
Badanie przeprowadzone przez naukowców z London School of Economics z marca 2020 r. pokazuje wzrost cen spowodowany spadkiem wartości funta brytyjskiego po referendum. Ta inflacja zwiększyła koszty gospodarstwa domowego o około 870 funtów w latach 2017-2018.
W kilku badaniach zauważono, że niepewność Brexitu zmniejszyłaby wielkość eksportu z Wielkiej Brytanii. Ekonomiści są zgodni, że włączenie Wielkiej Brytanii do wspólnego rynku miało bardzo pozytywny wpływ na brytyjski eksport, a wyjście ze wspólnego rynku groziłoby odwrotnym skutkiem, tj. zmniejszeniem eksportu tego kraju.
Jeśli Leave obozu przemawia Brexit wierząc, że dwustronne umowy handlowe ze Stanów Zjednoczonych mogłyby zrównoważyć wyjście z zasadami wspólnego rynku, wynika z szacunków ilościowej 2017 że uprzywilejowanym handlowa umowa relacja z tego kraju będzie tylko nieznacznie skompensowania spadek eksportu.
Badanie opublikowane w czasopiśmie American Economic Association pokazuje, że niepewność Brexitu prawdopodobnie zanieczyści pozaeuropejski handel Wielkiej Brytanii. Metaanaliza z 2018 r. pokazuje, że współzależności handlowe między Wielką Brytanią a UE zmniejszą eksport Wielkiej Brytanii. Wskazuje, że 60% brytyjskiego handlu zagranicznego odbywa się z krajem UE lub członkiem umowy handlowej z UE.
Ekonomista Paul Krugman podkreśla recesywne konsekwencje opuszczenia wspólnego rynku, co pozwala Wielkiej Brytanii rozwijać się w kierunku eksportu.
Najbardziej narażone byłyby kraje, z którymi Wielka Brytania handluje najwięcej. Holandia w Oczekuje szczególności jest przeżyć stratę pomiędzy 1,25% a 4,25% PKB do roku 2030, wszystkie inne rzeczy są równe. Kraj ten może jednak skompensować wyjścia Wielkiej Brytanii z rynku. Wspólnego rynku poprzez skoncentrowanie ich eksportu do krajów wspólnego rynku.
Badanie z 2019 r. wykazało, że po referendum brytyjskie firmy dużo przeniosły się do UE, podczas gdy firmy europejskie zmniejszyły swoje inwestycje w Wielkiej Brytanii.
W marcu 2019 r. raport New Financial Institute zidentyfikował 269 firm z sektora bankowego lub finansowego, które przeniosły część swojej działalności po Brexicie, z czego potwierdzono, że 239 jest bezpośrednio związanych z Brexitem. Krajami beneficjentami są głównie Irlandia (30%), Luksemburg (18%), Francja i Niemcy (po 12%).
Badanie Paris Europlace z czerwca 2021 r. wskazuje, że 200 projektów inwestycyjnych lub relokacyjnych zwróciło się już do Paryża, dzięki czemu europejski kapitał czerpie najwięcej korzyści z Brexitu, na równi z Dublinem . Te delokalizacje we Francji umożliwiły utworzenie 4 000 bezpośrednich miejsc pracy w regionie i 6 000 pośrednich.
Do kwietnia 2019 r. banki z siedzibą w Wielkiej Brytanii przeniosły już równowartość 1 biliona dolarów z Wielkiej Brytanii; firmy ubezpieczeniowe i zarządzające aktywami przekazały ponad 130 miliardów dolarów.
W listopadzie 2020 r. firma Ernst & Young oszacowała, że aktywa, które już przeniosły się do UE, wyniosły 1,3 mld euro. Bank Federalny Niemiec zapowiada repatriację dodatkowe 400 mld euro do końca 2020 roku w Niemczech. Do końca 2020 roku do Francji powinno trafić również 150 miliardów euro aktywów.
The Economist zauważa, że po Brexicie finansowe centrum Amsterdamu prześcignęło Londyn jako pierwsza europejska giełda pod względem wolumenu wymian akcji . W styczniu 2019 r. londyńska platforma handlu instrumentami pochodnymi straciła trzy czwarte swojego wolumenu w euro na rzecz Amsterdamu i Nowego Jorku.
Badanie z 2018 r. przeprowadzone wspólnie przez Uniwersytet Stanforda i Uniwersytet w Nottingham szacuje, że niepewność spowodowana Brexitem zmniejszyła inwestycje biznesowe o około 6%. Badanie przeprowadzone przez tych samych ekonomistów w następnym roku pokazuje spadek inwestycji o około 11%.
Wzrost inwestycji ogółem w 2019 roku był znacznie niższy niż oczekiwano. Może to wynikać z przedłużenia negocjacji w sprawie Brexitu.
Badanie z 2015 r. analizujące konsekwencje wejścia Wielkiej Brytanii do Wspólnoty Europejskiej, a następnie do Unii Europejskiej pokazuje, że największe zyski Wielkiej Brytanii osiągnięto po wejściu na wspólny rynek, umożliwiając silny wzrost inwestycji, a tym samym wspierając jej wzrost. Autorzy szacują konsekwencje wyjścia ze wspólnego rynku tym mocniej, że Wielka Brytania bardzo skorzystała na wejściu BIZ dzięki swojej obecności na tym rynku.
Według badania przeprowadzonego przez naukowców z Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych , oczekuje się, że spadek inwestycji z krajów Unii Europejskiej w Wielkiej Brytanii będzie większy niż w przypadku brytyjskich inwestycji w krajach Unii Europejskiej. Badacze podkreślają niebezpieczeństwo powstania błędnego koła protekcjonistycznych reakcji między Wielką Brytanią a jej europejskimi sąsiadami, co zablokowałoby napływ BIZ i spowolniłoby wzrost w dłuższej perspektywie.
Według europejskich ekspertów ekonomicznych ze Światowej Rady Emerytalnej i badania z University of Bath , strukturalne mocne strony i gospodarcza atrakcyjność Wielkiej Brytanii będą działać jak ochrona przed negatywnymi skutkami Brexitu, choć większość z nich nie będzie w stanie zrekompensować. jego negatywne skutki.
Ogłoszenie wyniku referendum powoduje największą bezwzględną masową wyprzedaż w historii, równowartość dwóch bilionów dolarów, czyli mniej więcej PKB Włoch , w piątek 24 czerwca 2016 r. Straty portfeli szacuje się na trzy biliony w dniu 27 czerwca. Jednak po tym okresie niepewności, napędzanym dobrą globalną koniunkturą gospodarczą, brytyjska giełda 27 lipca wraca do poziomu sprzed referendum.
Badanie z 2020 r. pokazuje, że krzywa stóp procentowych rośnie po ogłoszeniu wyniku referendum. Podczas gdy brytyjskie i amerykańskie stawki 10-letnich obligacji były prawie identyczne przed referendum, później różnią się; Stopy w Wielkiej Brytanii spadają, wskazując na słabsze zaufanie inwestorów.
Na rynkach walutowych ogłoszenie referendum spowodowało największą od 1985 r. deprecjację funta szterlinga w stosunku do dolara, a także 7% spadek w stosunku do euro. Spadek ten wynika z konsensusu wśród firm i inwestorów na całym świecie co do negatywnych konsekwencji Brexitu dla gospodarki i potencjalnych zysków. Deprecjacja funta szterlinga, będąca objawem braku zaufania, jeśli automatycznie przekłada się na poprawę konkurencyjności kosztowej towarów, jest wyraźnie niwelowana przez wzrost kosztów importu.
Zwycięstwo wyborcze Borisa Johnsona , które prowadzi do wyjaśnienia stanowiska Brytyjczyków, prowadzi do aprecjacji funta.