Konstancja z Arles

Konstancja z Arles
Rysunek.
Szczegół leżącej postaci Constance d'Arles.
Funkcje
Królowa Franków
w kierunku 1003 - 20 lipca 1031
( 28 lat )
Poprzednik Przystań Burgundii
Następca Matylda z Fryzji
Biografia
Dynastia Bozonidy
Data urodzenia ok. 986
Data śmierci 22 lub25 lipca 1032
Miejsce śmierci Melun ( Francja )
Tata Guillaume I er de Provence
Matka Adelajda z Anjou
Małżonka Robert II z Francji
Dzieci Alix z Francji
Hugues de France
Henri I er Adèle z Francji Robert I st Burgundii Eudes de France Czerwona korona.png
Królowe Franków

Constance d'Arles , czasami znana również jako Constance de Provence (ur. ok. 986 - zmarła w Château de Melun 22 lub25 lipca 1032) jest królową Francji przez małżeństwo z królem Robertem II Pobożnym .

Biografia

Dzieciństwo i edukacja

Konstancja jest córką Wilhelma I st (zm. 993) hrabiego Prowansji i jego drugiej żony Adelajdy Andegaweńskiej (zm. 1026).

Zgodnie z powszechną wówczas praktyką polegającą na przypisywaniu dziewczynce imienia matki lub babki, Konstancja otrzymuje imię babki ze strony ojca, hrabiny Konstancji , żony hrabiego Prowansji Bozon .

Ślub

Małżeństwo miało miejsce około 1003 roku z Robertem II Le Pieux , po tym jak ten ostatni został zmuszony do oddzielenia się od Berthe de Bourgogne . Rzeczywiście, król Franków mieszkał we wspólnym pożyciu z Berthe z Burgundii, odkąd w 991 r. wyrzekł się swojej pierwszej żony Rozali z Włoch . Papież uznał ten związek za nielegalny i ekskomunikował obu kochanków. Co więcej, ponieważ Berthe de Bourgogne nie mogła mu urodzić dziecka, Robert poślubił Constance d'Arles.

Królowa Franków i skandale

Konstancja jest jednak obca wśród Kapetów, a jej maniery, otoczenie i zachowanie wielu irytują. Jest mało kochana na dworze z powodu swojej intrygi i okrucieństwa - sama zaślepiła swojego spowiednika oskarżonego o herezję, co wydaje się wątpliwe, ponieważ tylko jedno źródło z pięciu, jakie mamy, wspomina o obecności królowej - a Robert kilkakrotnie próbuje ją odrzucić. aby wznowić Berthe de Bourgogne jako żonę, która nigdy nie przestała jej kochać, widywać się z nią, a może także dla jej bieżących interesów politycznych. W 1008 r. Robert II i Berthe udali się do Rzymu i na próżno próbowali nakłonić papieża do unieważnienia małżeństwa z Konstancją, podejrzaną o zabójstwo ulubieńca króla. W rezultacie dwór wkrótce podzielił się na dwa obozy: z jednej strony dla Konstancji, z drugiej dla Berthe przynajmniej do jej śmierci w 1010 roku.

Constance ma dać dzieciom króla, przyszłość Henry I st i Robert . Woli Roberta i chce, żeby rządził, ale jej mąż wybiera Henry'ego na jego następcę. Kiedy król umiera, posuwa się tak daleko, że próbuje zabić Henryka, ale próba się nie udaje, a on wstępuje na tron. Robert zostaje księciem Burgundii .

Czołowa kobieta, dobra administratorka uznana przez swego męża króla Roberta II, Konstancja brała udział w budowie pałacu Notre-Dame-du-Fort d'Étampes i kolegiaty . W darze od króla dla opactwa Saint-Corneille de Compiègne powiedział: „Ta, którą cenię za jej sposób bycia, dzięki miłej obecności i jej żywotności w zarządzaniu należnymi jej sprawami. „…” .

Śmierć

Usunięta z dworu Konstancja zmarła na zamku Melun 22 sierpnia25 lipca 1032. Jego kłamstwa, rzeźbiony XIII th  century, jest Bazylika Saint-Denis .

Referencje

Współczesnych

Według pism jego wrogów, takich jak Raoul Glaber czy Helgaud de Fleury , trzecia żona Roberta II określana jest jako chciwa, okrutna i ambitna. Jedno z ich zeznań mówi, że Constance dołącza do cienkiej procesji kobiet o silnym charakterze roku 1000 i czyni męża przejrzystym. Według Glabera w rzeczywistości królowa „miała przewagę nad swoim mężem”. Fleury opisuje mu napady gniewu Konstancji, gdy gra na jej imię „Stała i silna, Konstancja, która nie żartuje”. Nawet jej mąż Robert, który nie lubi jej zachowania, ostrzega jednego ze swoich przyjaciół, mówiąc mu: „Przyjacielu Ogieru, odejdź stąd, aby niestała Konstancja, moja żona, cię nie pożarła”.

Tylny

Potomstwo

Constance i Robert mają sześcioro lub siedmioro dzieci:

Hipoteza genealogiczna

Genealogia

Zobacz również

Dodatkowa bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. Florian Mazel , „  Nazwy własne, nazwy decentralizacja i decentralizacja władzy w arystokracji prowansalskim (środkowa X e końcem XII th  wieku)  ,” historycznej Prowansji , vol.  53, n o  2122003, s.  137, 139 i 144 ( czytaj online )
  2. Jiri Louda i Michael MacLagan, Les Dynasties d'Europe - Tableau 64, Bordas, 1995. ( ISBN  2-04-027115-5 )
  3. Mnich Raoul Glaber , bliski przyjaciel króla, wyrzuca mu, że sprowadził młodych ludzi z Prowansji, których strój, na wpół ogolona głowa i twarz bez brody bardziej pasowały do ​​historyka, mówi historyk. do spacerowiczów i błaznów niż do szlachetnych panów, którzy towarzyszą ich królowej . Kronikarz następnie sporządza opis fizyczny, a następnie z tych elementów ustala osąd moralny: Ich włosy ledwo opadały do ​​środka głowy. Prawdziwi gracze, w których ogolony podbródek, wysokie buty, śmieszne buty zakończone zakrzywionym dziobem i cała źle skomponowana powierzchowność zwiastowały nieład duszy. Ludzi bez wiary, bez prawa, bez skromności, których zaraźliwe przykłady zepsuły niegdyś tak przyzwoity naród francuski i pogrążył go we wszelkiego rodzaju rozpuście i niegodziwości .
  4. Christian Bouyer , Słownik królowych Francji , Perrin Academic Bookstore, 1992 ( ISBN  2-262-00789-6 )
  5. Dhondt 1964-1965 , s.  70
  6. Europäische Stammtafeln , tom III, strona 676
  7. Identyfikacja tej stałości jest problematyczna. Według onomastycznych reguł jest prawie pewne, że ta Konstancja jest potomkiem hrabiego Karola-Konstantyna z Wiednia , który swoje imię wziął od swojego matczynego, bizantyjskiego pochodzenia. Jedynymi znanymi potomkami Karola-Konstantyna są hrabiowie Prowansji i ich rodzice, wśród nich Constance d'Arles, żona króla Francji Roberta le Pieux . Ponieważ bardziej prawdopodobne jest, że żona Manassesa pochodziła od królów mieszkających w Île-de-France, a nie od hrabiów odległej Prowansji, historycy wywnioskowali, że Constance de Dammartin pochodziła od Roberta le Pieux i Constance d'Arles. Chronologicznie mogła być tylko ich córką. Na poparcie tej tezy król i królowa są obecni podczas darowizny dokonanej przez Mannassèsa. Problem z tą rekonstrukcją polega na tym, że dobrze poinformowany kronikarz Raoul Glaber wymienia tylko dwie córki urodzone przez parę królewską, Avoye i Adèle . Istnieje inna możliwość: Karol-Konstantyn miał dwóch synów, Ryszarda i Hugoberta, których los i potomstwo są nieznane. Całkiem możliwe, że hrabina Dammartin Konstancja jest potomkiem jednego z nich.