Podbój z Almohadów oznacza podbój Ziemi al-Andalus pod egidą Almohadów , którzy prowadzą nieodparty impuls przez większość Półwyspu Iberyjskiego, zamiatanie szczątki swoich przeciwników pobity w Marrakeszu , w Almorawidów , ze na skutek koniec okresu zwanego podbojem Almoravidów .
Odbywa się w okresie od 1147 do 1212 roku .
Abu Yusuf Yaqub al-Mansur i jego ojciec Abu Yaqub Yusuf stabilizują swoją władzę i rozszerzają swoją władzę na cały kraj al-Andalus ; Almohadowie zadają ciężką klęskę Alfonsowi VIII z Kastylii w bitwie pod Alarcos w 1195 roku . Jest to bardzo zła niespodzianka dla chrześcijan, do tego stopnia, że postrzegają przybycie swoich przeciwników jako przeciwdziałanie ich rekonkwistom .
W konsekwencji ta klęska Kastylii stworzy nowy związek chrześcijańskich królestw, aby stawić czoła temu nowemu zagrożeniu, oprócz wezwania do krucjaty skierowanej do innych narodów chrześcijańskiego Zachodu; Po bitwie pod Las Navas de Tolosa przegranej przez Almohadów 16 lipca 1212 r. Al-Andalus pogrążył się w chaosie. Wtedy zaczyna się trzeci okres taif . W 1229, ze stratą na Balearach podczas podboju Majorki , Almohadów również stracił kontrolę nad Morza Śródziemnego .
Zmniejszenie terytorium pozostawiło wówczas tylko kieszeń w rękach Saracenów , na kolejne trzy stulecia: Królestwo Granady (budowa granicy wojskowej).
Almohadowie atakujący Al-Andalus od 1145 do 1148 roku
Almohadowie w Al-Andalus w latach 1148-1157
Almohadowie przeciwko Taifa z Murcji od 1157 do 1195 roku