Złącze RCA
RCA, phono, cinch
Koniec kabla z wtykiem męskim i żeńskim RCA.
| Rodzaj | Złącze audio lub wideo |
|---|
| Autor | Nieznane, ale nazwa „ RCA ” pochodzi od Radio Corporation of America . |
|---|---|
| Data utworzenia | Wczesne lata czterdzieste |
| Data produkcji | 1940 do dziś |
| Średnica | 6,35 mm |
|---|---|
| Podłączanie na gorąco | Niepolecane |
| Typ elektryczny | nieokreślona impedancja charakterystyczna |
| - Debet | nieokreślony |
| Kabel | Współosiowy |
| Broszki | 1 |
Złącze RCA lub RCA lub chinch jest złącze koncentryczne ekonomiczny do podłączenia urządzeń elektronicznych nurtu , zaproponowany przez Radio Corporation of America w połowie XX th wieku i szeroko dostępne, ponieważ w dziedzinie dźwięku / video , multi-kompatybilnych wariantów.
Wtyczki RCA , w urządzeniach zawsze kobieta, składający się z 6,35 mm (czwarta cala ) średnicy zaokrąglony koniec cylindra przebity otwór w którym trzpień środkowy wtyczki RCA wejścia . Na przedłużaczu lub adapterze znajdują się wtyki żeńskie.
Historyczny
Od 1930 roku rozpowszechnienie się domowych odbiorników radiowych dawało, dzięki zewnętrznemu gniazdu przyłączeniowemu, wzmacniacz do gramofonów . Konstrukcja złącza gramofonowego urządzeń Radio Corporation of America została narzucona niewielkimi rozmiarami i niską ceną. Niewiele robi, aby przerwać kabel koncentryczny, który przenosi sygnał, ale nie wytrzymuje naprężeń mechanicznych i powtarzających się połączeń w porównaniu do swojego konkurenta wywodzącego się z wtyczki telefonicznej , który z tego powodu zdominował inne zastosowania, takie jak gitara elektryczna .
Zaprojektowane z myślą o dźwięku o niskiej częstotliwości , złącze RCA, które jest już szeroko rozpowszechnione, zostało użyte do konsumenckiego wideo i cyfrowego sygnału audio SPDIF .
Nieruchomości
Morfologia
W większości kabli każdy koniec ma męskie złącze RCA. Gniazda te składają się z centralnego palca otoczonego metalowym pierścieniem. Ze względu na elastyczność pierścień ma często postać sekcji. Żeńskie złącza RCA, które zwykle znajdują się w urządzeniach, składają się z centralnego otworu otoczonego metalowym cylindrem. Ten cylinder o takiej samej wielkości jak część męska umożliwia mechaniczne połączenie i prawidłowe połączenie elektryczne. Aby podłączyć złącze RCA, wystarczy wcisnąć wtyczkę. Aby go wyjąć, wystarczy pociągnąć za wtyczkę.
Nieodłączne problemy
Jednym z problemów związanych z systemem połączeń RCA stosowanym w układzie analogowym jest to, że każdy sygnał elektryczny wymaga własnego kabla. Nawet w przypadku prostego podłączenia odtwarzacza kasetowego potrzebne są 4 kable, 2 do wejścia i 2 do wyjścia. We wspólnej instalacji szybko kończymy się „dżunglą kabli”; jest jeszcze gorzej, gdy chcesz przesyłać bardziej złożone sygnały, takie jak oddzielne wideo komponentowe (3 kable w każdą stronę). Przeprowadzono kilka testów łączonych złączy, zarówno w dziedzinie audio, jak i wideo, ale żaden z nich nie stał się naprawdę uniwersalny.
Złącze SCART , które łączy wszystkie analogowe złącza RCA w 21-pinowy kabel, odniosło zatem duży sukces w Europie . Ta wada RCA znika również, gdy jest używana do transportu sygnału cyfrowego, na przykład w S / PDIF .
Kolejną wadą złącza RCA / Cinch jest jego względna kruchość: żadne mechaniczne zabezpieczenie nie utrzymuje wtyczki, a rozerwanie jest bardzo łatwe. Sekcja złącza nie pozwala na użycie tego połączenia dla sygnałów mocy (na przykład między wzmacniaczem a głośnikiem).
Fakt, że obecne są tylko 2 styki, uniemożliwia wykonanie symetrycznego połączenia w RCA, co prawie wyklucza je z pola dźwięku rozrywkowego. Tylko (lub prawie) sprzęt DJ korzysta z tego połączenia.
Wreszcie, to złącze ma główną wadę polegającą na doprowadzaniu sygnałów do kontaktu przed masami, ze względu na wypukłość środkowego palca, powodując tym samym, na przykład w przypadku połączenia przedwzmacniacza i wzmacniacza, głośny buczenie, które może być szkodliwe dla głośników, jeśli kabel jest podłączony lub odłączony, gdy elementy są zasilane.
Kolor złącza w zależności od wyposażenia
Złącza i gniazda urządzenia są kodowane przy użyciu kodu koloru, który identyfikuje różne sygnały. Różne standardy opisano w poniższej tabeli:
| Wideo kompozytowe | Złożony | Żółty | |
| Dźwięk analogowy | Lewo / Mono | Biały | |
| Dobrze | Czerwony | ||
| Środek | Zielony | ||
| Lewy nastrój | niebieski | ||
| Właściwa atmosfera | Szary | ||
| Atmosfera z tyłu po prawej stronie | brązowy | ||
| Atmosfera z tyłu po lewej stronie | Dębnik | ||
| Głośnik niskotonowy | Fiołkoworóżowy | ||
| Dźwięk cyfrowy | S / PDIF | Pomarańczowy | |
| Wideo komponentowe ( YP b P r ) | Y | Zielony | |
| P b | niebieski | ||
| P r | Czerwony | ||
| Wideo komponentowe / VGA (RGB / HV) | R | Czerwony | |
| sol | Zielony | ||
| b | niebieski | ||
| H / (lub C) Synchronizacja pozioma (lub Composite) | Żółty | ||
| Synchronizacja pionowa / pionowa | Biały |
- W przypadku stereofonicznych sygnałów audio możliwe są kombinacje czarno-czerwone lub biało-czerwone. Czerwone złącze reprezentuje dźwięk po prawej stronie, a drugie po lewej stronie.
- W przypadku sygnałów audio, fioletowe złącze można czasem zastąpić czarnym złączem.
Uwagi i odniesienia
- (in) Norma Consumer Electronics Association CEA-863-A „ Kody kolorów połączeń dla systemów kina domowego ”.