Konferencja nieza sojuszników

Dla wyrównany Konferencja jest szczytem Ruchu państw niezaangażowanych .

Historia

W 1955 roku w Bandung , Indonezja, przedstawiciele dwudziestu dziewięciu krajach Afryki i Azji spotkali się po raz pierwszy w tym Gamal Abdel Nasser ( Egipt ), Nehru ( Indie ), Soekarno ( Indonezja ) i Zhou Enlai ( Chiny ). Konferencja ta oznaczała wejście na międzynarodową scenę krajów trzeciego świata . Kraje Trzeciego Świata wybierają brak dostosowania; nie chcą współpracować z różnymi blokami. Te zdekolonizowane kraje utworzyły trzeci blok. Termin „niezaangażowany” był preferowany zamiast „neutralny” lub „niezaangażowany”.

W pierwszym spotkaniu uczestniczyły 24 narody: Afganistan , Arabia Saudyjska , Birma , Kambodża , Cejlon , Kuba , Cypr , Etiopia , Ghana , Gwinea , Indie , Indonezja , Irak , Liban , Mali , Maroko , Nepal , Somalia , Sudan , Tunezja , zjednoczona republika arabska , Jemen , Jugosławia i Algieria (reprezentowana przez GPRA ). W charakterze obserwatorów objęły tam urzędy Brazylia , Boliwia i Ekwador .

Wydania

1961 - Belgrad

W 1 st edycja odbyła się w dniach od 1 do6 września 1961w Belgradzie . Konferencja ta skupiała się głównie na temacie zimnej wojny, a kraje niezaangażowane postawiły sobie za cel złagodzenie napięć między Wschodem a Zachodem, debatę silnie zorientowaną przez Nehru, który chciał bardziej niejasnej koalicji.

1964 - Kair

2 nd  edycja miała miejsce od października 5 do października 1964 roku w Kairze . W wydarzeniu bierze udział 50 krajów, liczba ta podwoiła się w porównaniu z poprzednią edycją, co tłumaczy fala niepodległości na początku lat 60. Uczestniczące kraje zakwestionowały status Kuby bez sojuszników, który w ostatnich latach był silnie powiązany z Rosją.

1970 - Lusaka

3 rd edition miała miejsce od września 8 do 10, w 1970 roku w Lusace , w Zambii . W wydarzeniu uczestniczą 54 kraje, 9 krajów obserwatorów i liczne ruchy wyzwoleńcze. Konferencja ta odznacza się szczególnie radykalizacją ruchu , aby ministrowie spraw zagranicznych zebrani w Georgetown w 1972 roku mogli nadać jej struktury takie jak Stały Komitet - którego siedziba znajduje się w Nowym Jorku - i który dzieli poszczególne sektory. Państwa.

1973 - Algier

4 th  edition trwał od 5 do9 września 1973w Algierze .

Na tej czwartej konferencji obecnych jest 75 krajów, cztery organizacje międzynarodowe i kilkanaście ruchów wyzwoleńczych. Uczestnicy ci zgadzają się nadać priorytet kwestiom rozwojowym, zamiast szukać uznania na międzynarodowej scenie politycznej. Wśród nowych uczestników jest wiele krajów Ameryki Łacińskiej.

2012 - Teheran

16 th  edycja odbyła się w dniach 26 do31 sierpnia 2012w Teheranie , Iran . Przedstawiciele 120 krajów rozmawiali w szczególności o zachodnich sankcjach wobec Iranu i konflikcie izraelsko-palestyńskim . Sporządzono 200-stronicowy dokument potępiający międzynarodową presję dyplomatyczną i agresję oraz odrzucający demonizację niektórych krajów.

2016 - Porlamar

17 th  edycja odbędzie się od 13 do18 września 2016 rw Porlamar w Wenezueli .

Bibliografia

  1. Jean Lacouture, „  Nowa konferencja niezaangażowanych uwzględni chińsko-sowiecki spór  ” , na Monde-diplomatique.fr ,Wrzesień 1964(dostęp 16 września 2016 )
  2. Georges Fischer, Konferencja niezaangażowanych w Algierze , t.  19, t.  1, Francuski Rocznik Prawa Międzynarodowego,1973( czytaj online ) , s.  9-33
  3. Éditions Larousse , „  Encyclopédie Larousse en ligne - non-alignment  ” , na www.larousse.fr (dostęp 10 lutego 2021 )
  4. "  Otwarcie dyskusji na szczycie bezpartyjnych w Teheranie  " , na Liberation.fr/ ,28 sierpnia 2012(dostęp 29 kwietnia 2015 )
  5. „Izolowana i pogrążona w kryzysie Wenezuela na szczycie państw niezaangażowanych” , La Dépêche , 17 września 2016 r.