Rada Charroux odbyło się1 st czerwca 989w tej wiosce Vienne , na południowy wschód od Poitiers , gdzie przechowywano relikwie prawdziwego Krzyża . Zgromadzeni pod patronatem księcia Akwitanii i hrabiego Poitiers Guillaume IV , pod zwierzchnictwem arcybiskupa Bordeaux Gombaud oraz w obecności biskupów Gisleberta z Poitiers, Frotaire (Frotier) z Périgueux, Abbon de Saintes, Hugues Ier de Jarnac d'Angoulême i Hildegaire de Limoges po raz pierwszy ustanowił pokój Boży : jego kanony rzucają anatemę na „gwałcicieli kościołów”, „złodziei dóbr ubogich” i „tych, którzy brutalizują duchownych ”.
Chodziło o zakończenie prywatnych wojen panów, starć, których osłabiony książę Guillaume Fier-à-Bras nie był w stanie sam zapobiec, a raczej złagodzić skalę i skutki. Mówi się, że obecni na soborze biskupi i arcybiskupi zasiadali przed księciem i obawiali się zbyt brutalnej destabilizacji swojej pozycji i porządku społecznego po śmierci chorevebiskupa Limoges.
Sobór najwyraźniej nie ustanowił pokoju, ale oznaczał panom feudalnym, że nie mają już wyłącznego prawa do wszczynania i prowadzenia wojny i po raz pierwszy zaoferował ramy ustalające reguły i granice wojny. Pokazał, że władza Kościoła może zastąpić władzę królewską lub książęcą, gdy okaże się, że jej brakowało.
Na soborze w Charroux ponownie potwierdzono ochronę kościołów, ich immunitet: „ wyklęty na tych, którzy gwałcą kościoły: jeśli ktoś gwałci kościół święty lub chce coś z niego wyciągnąć siłą, niech będzie wyklęty”. chyba że naprawiasz ”. Dwie anatemy Charroux są poświęcone ochronie ubogich.
Nowością jest to, że immunitet ten obejmuje ludność cywilną i jej własność, której należy chronić przed wojną:
Drugi sobór został zwołany w Charroux w 1028 roku z inicjatywy Wilhelma VI z Akwitanii w celu zbadania sposobów walki z manicheizmem ; akty tej rady nie są zachowane.