Liczba namiotu (w greckim κόμης τῆς κόρτης / Komes TES Kortes ) był w administracji Bizancjum urzędnikiem służby cywilnej personelu stratega . Najwcześniejsza wzmianka o tej funkcji w źródłach narracyjnych pojawia się u Prokopiusza z Cezarei . Parę uszczelek dnia głównie z VII p wieku , VIII p wieku i IX p wieku świadczą o aktywności tych pracowników w prowincji. Konstantyn VII wyjaśnia w De Ceremoniis etymologię tytułu zgodnie z zadaniem wzniesienia namiotu cesarza lub stratega, które przypadło hrabiemu podczas wypraw wojennych i wymienia go obok protonotariuszy .
Hrabia Namiotu pełnił również funkcje sądownicze i policyjne w wojsku. Dla N. Oikonomides jest on czymś w rodzaju „szefa sztabu”.
Funkcja znika w źródłach po początku XII th wieku : ostatnie referencje są w Anna Komneny oraz w piśmie z 1116 r .