Francuska generalna spółka tramwajowa | |
Tramwaj w Nancy, z ramionami CGFT | |
kreacja | 17 grudnia 1875 |
---|---|
Zanik | 1953 |
Kluczowe dane | Frédéric de la Hault |
Forma prawna | Społeczeństwo anonimowe |
Siedziba firmy |
Paryż Francja |
Czynność | Funkcjonowanie sieci tramwajowych |
Przedsiębiorstwo macierzyste | Bank francuski i włoski |
Spółki zależne |
C ie Cambrai i Saint-Quentin Tramways Company of Var and Gard Tramways Tunis Tramways Company |
Compagnie Générale française de tramwaje (CGFT) jest francuską spółką akcyjną, zarejestrowaną w dniu 17 grudnia 1875 roku, wynikająca z powiązania pomiędzy francuskim i włoskim Banku oraz belgijski przedsiębiorca, Frédéric de la Hault . Jej statut jest złożony8 grudnia 1875u notariusza Maître Pérarda w Paryżu. Jej siedziba mieści się pod adresem: Paris 3 rue Moncey .
Spółka ta, notowana na giełdzie paryskiej , co roku wypłaca dywidendy co najmniej od 1901 do 1924 roku, z wyjątkiem okresu związanego z wojną 1918-1919. Dane po 1924 r. Nie są dostępne.
W 1953 roku firma została przekształcona w Compagnie Générale Française des Transports et Entreprises (CGFTE), która od tego czasu została włączona do grupy Veolia Transport .
W CGFT jest dystrybutorem sieć tramwajów od Havre (udzielonego długości: 56,784 km od 1928 roku), sieć Marseille (przyznana długość: +179,062 km na południowy w 1928), Nancy (przyznana Długość: 82,693 km na południowy w 1928 roku) i Orlean (przyznana długość: +26,014 km na południowy w 1928), lub jeszcze w 1928 r. Przyznano łącznie 344,553 km długości.
Ma również udziały w sieci tramwajowej Saint-Quentin (przyznana długość: 9,770 km w 1928 r.) I Cambrai (Compagnie des tramways de Cambrai et de Saint-Quentin), Tulon (przyznana długość: 78,236 km w 1928 r., Obsługiwana przez spółkę zależną Société des tramways du Var et du Gard ), a także w Tunezji ze swoją spółką zależną utworzoną w 1903 r. , Compagnie des tramways de Tunis (CTT), której długość sieci zmniejszyła się: 108 477 km w 1928 r. Sieci przyznane spółkom zależnym CGFT miały długość 196483 km w 1928 roku.
W słynnym wyroku wydanym 11 marca 1910 r. W sporze między CGFT a państwem Rada Stanu uznała uprawnienia administracji do jednostronnej zmiany umowy administracyjnej , takiej jak specyfikacje koncesji na `` stary tramwaj marsylski '' , płatne jako odszkodowanie na rzecz współkontraktującej strony, jeżeli zmiana powoduje jej szkodę.