W Botany The nasadki , zwany również nakrętka korzeń , stanowi zakończenie wewnętrznej pierwiastka , który służy zarówno do ochrony wierzchołkową merystem (1) korzenia, w celu ułatwienia jej przenikanie do gleby, dzięki mucigel oraz do kontrolowania reakcji z korzeń do grawitacji dzięki columella (2) zawierającej statocyty . Postrzeganie grawitropizmu jest zatem umiejscowione w kapeluszu korzeniowym.
Tego wierzchołka korzenia może brakować w niektórych roślinach, takich jak rośliny zanurzone (ceratophylum) lub kasztanowiec.
Botanicy wyróżniają kilka obszarów u podstawy kapelusza: spokojne centrum (od łacińskiego quiescere do spoczynku), w którym komórki dzielą się bardzo powoli (w kolejności jednego podziału co 180 godzin). Powyżej spoczynkowego centrum subterminalna strefa proliferacji ( mereza ) odpowiada merystemowi wierzchołkowemu utworzonemu z komórek dzielących się bardzo często (około dwa razy dziennie). Poniżej spoczynkowego środka histogeniczne gniazdo kapelusza odpowiada merystemowi konserwacyjnemu.
W podsumowaniu swojej książki The Power of Movement in Plants (en) opublikowanej w 1880 roku Karol Darwin napisał: „Nie jest przesadą stwierdzenie, że koniec korzonków został w ten sposób wyposażony i ma moc kierowania ruchami sąsiednich części działa jak mózgi niższych zwierząt ” . Jego obserwacje i porównania nie zostały zaakceptowane przez wybitnych botaników tamtych czasów, na czele z Juliusem von Sachsem . Biolodzy František Baluška i Stefano Mancuso zgadzają się z Darwinem. Według nich nakrycie głowy ma dużą wrażliwość na bodźce środowiskowe. To „działa jako najważniejszy narząd sensoryczny w zakładzie; wykrywa różne parametry fizyczne, takie jak grawitacja, światło, wilgotność, tlen i niezbędne nieorganiczne składniki odżywcze ” . Po zarejestrowaniu w czapeczkach tych samych sygnałów, które są wysyłane przez neurony mózgów zwierząt, porównują ten system do mózgu, w którym czapki odgrywają rolę neuronów. Mancuso napisał w 2015 roku w Brilliant Green : „Najnowsze badania świata roślin wykazały, że rośliny są wrażliwe (a zatem obdarzone sensem), komunikują się (między sobą i ze zwierzętami), śpią, pamiętają, a nawet radzą sobie inne gatunki. Można je określić jako inteligentne ”. Ta wizja wrażliwych i inteligentnych roślin jest bardzo kontrowersyjna w społeczności biologów specjalizujących się w świecie roślin. I tak w 2008 roku 36 biologów z Europy i Ameryki Północnej podpisało manifest dotyczący neurobiologii roślin: bez mózgu, bez zysku? potępić użycie wyrażenia „neurobiologia roślin”, które sugerowałoby inteligencję roślin.