Nakrycie głowy (astronautyka)

W dziedzinie astronautyki owiewka jest przednim końcem, o profilu aerodynamicznym, wyrzutni lub rakiety sondującej , mającym na celu zapewnienie ochrony ładunku na początku sekwencji lotu.

Nakrycie głowy spełnia kilka celów:

Osłona jest wykonana z lekkiego stopu ( aluminium ) lub materiału kompozytowego ( włókno węglowe itp.). Zwykle składa się z dwóch półskorup wyłożonych wewnątrz materiałem izolacyjnym.

Owiewka zostaje zwolniona, gdy tylko gęstość powietrza jest na tyle niska, że ​​wytwarzane siły aerodynamiczne nie mogą uszkodzić ładunku. Owiewkę należy jak najszybciej zdemontować, ponieważ ze względu na swoją masę (prawie 3 tony dla rakiety Ariane) wpływa ona na osiągi wyrzutni. Na przykład na rakiecie Ariane 5 separacja ma miejsce na wysokości 110  km . Aby osiągnąć separację, stosuje się różne mechanizmy: urządzenia pirotechniczne, sprężyny itp. Separacja to delikatna faza, która w niektórych przypadkach zawodzi i prowadzi do niepowodzenia misji.

Niektóre ciężkie wyrzutnie mają owiewki o kilku wymiarach, aby umożliwić przenoszenie ładunków o różnych wymiarach.

Odpowiednie warunki w angielskim nos owiewki , Ładowność owiewki , całun i Stożkowa końcówka .

Odniesienie

Prawo francuskie: dekret z dnia 20 lutego 1995 odnoszące się do terminologii nauki i technologii kosmicznej.