Vanuatu ząb świni jest świnia, które hoduje się w celu sztucznego rośnie jego dolne kły w taki sposób, że opisują one ruch śrubowy. Hodowla ta, praktykowana na północy archipelagu Vanuatu , na Melanezji, polega przede wszystkim na usuwaniu górnych kłów prosiąt. Następnie są hodowane z wielką starannością, aż ich kły utworzą kręgi. W ramach systemu rang charakteryzującego strukturę społeczeństw północnego Vanuatu, symboliczne znaczenie tych zwierząt jest nadrzędne. Ich ofiara, która ma miejsce podczas uroczystości publicznych, jest jednym z elementów uczestniczących w tradycyjnej gospodarce darowizn tego regionu. Ta cecha kulturowa jest przedstawiona na fladze , herbie i walucie Vanuatu.
Świnia była w czasach przedkolonialnych jedynym dużym ssakiem, obok człowieka, obecnym w Melanezji , z godnym uwagi wyjątkiem Nowej Kaledonii, do której dotarła tylko podczas kolonizacji. To wyjaśnia, dlaczego w całym tym regionie zwierzę to nabrało wielkiego znaczenia materialnego i symbolicznego, do tego stopnia, że mówimy po angielsku o kompleksie świń melanezyjskich . W Vanuatu hodowla trzody chlewnej jest praktykowana w całym kraju, w 1996 r. Na wiejskie gospodarstwo domowe przypadało średnio 70 000 świń, czyli trzy zwierzęta. Istnieje debata na temat pochodzenia populacji świń, od dawna uważanej za należącą do podgatunku Sus scrofa papuensis , która od lat 80. XX wieku jest raczej uważana za hybrydę powstałą w wyniku skrzyżowania Sus scrofa i Sus papuensis . Świnie dla gospodarki samowystarczalnej są hodowane w półwolności.
Z drugiej strony, ząb świni jest przedmiotem całej opieki. Jego hodowla występuje tylko na północy archipelagu. Na południe od wyspy Efate praktyka ustaje. Celem operacji jest rytuał, a nie jedzenie. To długi i żmudny proces, a wskaźnik awaryjności jest bardzo wysoki. Pierwszym krokiem jest wybranie wykastrowanego samca w wieku od jednego do dwóch lat. W niektórych regionach szczególnie złowione są zwierzęta hermafrodytyczne , z których Vanuatu ma najwyższy odsetek na świecie. Właściciel, po rozerwaniu szczęk zwierzęcia patykiem, uderza kamieniem w dwa górne kły. Powstałe w ten sposób ubytek wypełnia się mieszanką luźnej gleby i liści, aby zatrzymać krwawienie. Uwolniona przestrzeń pozwala kłom osiągnąć znacznie większą długość niż w stanie naturalnym. Powoli tworzą spiralę. Po pochyleniu się wracają na górny policzek zwierzęcia, przez który przebijają. Następnie kontynuują rotację po spirali w dół w kierunku dolnej szczęki, do której docierają, gdy zwierzę ma od siedmiu do dziesięciu lat. To decydujący krok. Rzeczywiście, bardzo często na tym etapie ząb po rozwinięciu pierwszego kręgu zderza się z dolną szczęką i tam tonie, rozluźniając pozostałe zęby. Może to spowodować śmierć zwierzęcia. W idealnym przypadku ząb powinien więc ślizgać się po żuchwie, wchodząc w drugie koło, wewnątrz pierwszego. Absolutnym wyczynem jest rozwinięcie trzeciego kręgu, zwierzę ma wówczas ponad 30 lat. Wydaje się, że ten etap był osiągany bardzo rzadko. Z biegiem czasu hodowcy dokonali selekcji, wybierając linie, które mogą dawać okazy o najbardziej estetycznych zębach.
Ta hodowla jest prawdziwą torturą dla zwierzęcia, które jest narażone na różne infekcje i traci zdolność do samodzielnego żywienia. Musimy ją karmić, przygotowując dla niej owsianki, które kobiety czasami wstępnie żują, i wkładamy je do ust, aby je połknęła. Tradycja podaje przypadki kobiet karmiących prosięta, które nie są w stanie samodzielnie jeść. Z powodu tych trudności zwierzęta te są bardzo chude. Ostatecznie zwierzę zostaje złożone w ofierze podczas rytualnej ceremonii. Tradycyjnie uśmiercano go za pomocą łamigłówki między pyskiem a głową, obecnie operację wykonuje się raczej tępym końcem siekiery.
Na południowych wyspach, głównie Tanna , Erromango i Anatom , nie ma hodowli świń zębatych. Prestiżowa świnia jest tam bezwłosym i dobrze utuczonym zwierzęciem. Mieszkańcy tego regionu naśmiewają się z sąsiadów z północy, którzy hodują zwierzęta o dobrych zębach, ale w kiepskiej kondycji fizycznej.
Świnie, którym udało się dotrzeć do pierwszego kręgu w wieku około dziesięciu lat, są obdarzone nazwą i hodowcą rozpoznawalnym w jego regionie. W niezwykle rzadkich przypadkach, gdy bestii w wieku około 30 lat udaje się dotrzeć do trzeciego kręgu, jest czczona jako żywy przodek, uważany za zbyt cennego, aby go zabić. Umiera ze starości otoczona uczuciem. Na wyspie Malekula , na północ od wyspy Espiritu Santo , szczególnie zajmujemy się zwierzętami hermafrodytami, których kręgi są mniejsze, ale o większej doskonałości. Zdarzało się, że najcenniejsze świnie hodowano w nakamal , centralnej przestrzeni społecznej Vanuatu, gdzie konsumowana jest kava , roślina o działaniu euforycznym.
Stopień wzrostu zębów i ich doskonałość decydują o rytualnej wartości zwierzęcia. Istnieje bardzo szczegółowa klasyfikacja etapów wzrostu. W zależności od obszarów kulturowych i językowych etapów określa się od 5 do 20 terminów. Klasyfikacja ta jest bezpośrednio związana z hierarchią społeczeństw na północy archipelagu zorganizowaną według systemu rang. Każda osoba, która chce podnieść swoją rangę w swojej grupie, musi złożyć rytualną ofiarę z jednej lub więcej z tych świń. W ten sposób demonstruje swoją ekonomiczną i społeczną siłę. Najbardziej rozwinięte zwierzęta zębowe są zarezerwowane dla najbardziej prestiżowych postaci. Podczas wizyty królowej Elżbiety II w ówczesnym kondominium Nowych Hebrydów w 1974 r. Zaoferowano jej taki dwuipółobrotowy ząb.
Hodowla uroczystych świń, zębatych na północy kraju, bezwłosych na południu, a także produkcja olbrzymich ignamów, rzadkich i prestiżowych towarów, których produkcja wymaga dużego wysiłku, służy napędzaniu tradycyjnej gospodarki pełniącej funkcję społeczną. . Ten oparty na wymianie system jakościowy nakłada się na samowystarczalną, ilościową produkcję rolną na własne potrzeby, która jest mało produktywna i pochłania mniej czasu. Świnie zębate służą do utrzymywania i aktywowania relacji między jednostkami i między grupami. W istocie, w ramach wielkich ceremonii ofiarnych, człowiek pragnący zdobyć nową rangę jest zmuszony odwołać się do wszystkich swoich koneksji, aby zdobyć zwierzęta niezbędne do przeprowadzenia rytuału. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy partnerzy społeczni mają pewność, że zapewni wzajemność, gdy zajdzie taka potrzeba. Dlatego ten rodzaj produkcji nie jest przeznaczony do gromadzenia, ale do przekazywania darowizn. System jest możliwy dzięki zestawowi długów i długów, które leżą u podstaw wszystkich wymian. Zwycięzcą zostaje ten, któremu uda się rozprowadzić dobra rytualne, aby przesunąć się w górę hierarchii społecznej.
Umieścić ząb świniom w rytuale życia Ni-Vanuatu i jego masy w tradycyjnej gospodarce były szczególnie wstrząśnięty misjonarzy Prezbiterianie który miał wiodącą rolę w ewangelizacji archipelagu do XIX th wieku i na początku XX th wieku. Dla tych pastorów, którzy przywiązywali wielką wagę do trzeźwości, hodowla tych zwierząt była marnotrawstwem i stratą czasu, uniemożliwiając tubylcom poprawę ich kondycji. Stanowisko podzielane przez Świadków Jehowy i Adwentystów Dnia Siódmego, którzy chcieli usunąć to, co uważali za pogański element tubylczych zwyczajów. Misjonarze anglikańscy i katoliccy , przyjmując bardziej synkretyczne podejście , byli mniej wrogo nastawieni do tego symbolu.
Pomimo ewangelizacji hodowla świni zębatej zachowała swoje symboliczne znaczenie. Kły nie są już wymieniane tylko na inne ceremonialne przedmioty wyspy, taros i rytualne ignamy , maty, monety z muszli, ale także na pieniądze. Na przykład w 1972 roku świnia z półtorakrotnymi zębami była wyceniana na wyspie Ambae między 160 a 200 dolarów australijskich , czyli cztery razy więcej niż młody wół.
Wraz ze zbliżaniem się niepodległości świnia zębata pojawia się jako symbol zdolny do przekroczenia regionalnych podziałów wysoce zatomizowanych grup ludzkich. W 1978 r. Było 105 języków dla 112 596 mieszkańców. Ojciec Walter Lini , lider Vanua'aku Pati kto zostanie premierem Vanuatu na niezależność, promuje socjalizm melanezyjski którą definiuje jako zestaw wartości w oparciu o progresywnej chrześcijaństwa i obyczaju, kastom pl bichelamar . Jednak na Vanuatu nie ma narodowego zwyczaju, każda grupa ma swoje własne praktyki. Zębata świnia obecna w rytuałach dużej części archipelagu pojawia się w tych warunkach, aby móc reprezentować jednoczący symbol. Jimmy Stevens, założyciel ruchu odrodzenia Nagriamel à Santo , który od momentu powstania zagrażał jedności Vanuatu, również reinterpretuje ten zwyczaj dla celów politycznych. W 1976 roku, aby zakończyć konflikt między francuskojęzycznymi katolikami a anglojęzycznymi prezbiterianami z Santo, zorganizował rytualną ceremonię, podczas której dwóch francuskich i angielskich lokalnych przedstawicieli kondominium zostało zaproszonych do uboju hermafrodytyzmu zębatego świni. . Sama narzuca się pośród grup wyspy poprzez powtarzające się ofiary ze świń. Uwięziony w 1981 roku za secesjonizm, Lini nie przyjął zwolnienia dziesięć lat później, chyba że dostarczył dwudziestu świni zębatej.
W momencie uzyskania niepodległości Vanuaaku Pati zdecydował się umieścić kły na głównych symbolach państwa, fladze , herbie i walucie, vatu . Krajowe piwo nazywa się Tuskers , od angielskiego kła „defensywa”. Międzynarodowe lotnisko Santo Pekoa , drugi w kraju, jest ozdobiona gigantycznym obrony.
Podczas ceremonii otwarcia krajowego zwyczajowego festiwalu w 1991 r. Prezydent Fred Timakata , prezbiteriański pastor, sam zarżnął świnię, co ilustruje zmianę w kościołach zwyczajów. Podczas wyborów parlamentarnych w 1991 r. Kampania zaowocowała ubojem świń zębatych, sposobem zdobycia głosów wyborców. Te ofiary mogą również służyć jako środek mediacji między władzami a lokalnymi grupami. Tak więc w 1995 roku rząd z satysfakcją organizuje ceremonię ofiarną z miejscowym wodzem w celu przypieczętowania umowy na sfinalizowanie projektu hydroenergetycznego na wyspie Malekula .
Tari Bunia Banku , lokalna instytucja bankowa z 14 oddziałów na Pięćdziesiątnicy wyspie , przyjmuje depozyty z kłów świni, które mogą być przekształcone livatu, walucie, która jest ważna tylko na wyspie. Ten lokalny system bankowy integruje zatem w nowoczesnej formie tradycyjną funkcję tych obiektów w lokalnej gospodarce.
Istnieje sporo wizerunków zębatych świń. Należy jednak zwrócić uwagę na miski kava używane podczas zwyczajowych ceremonii przez wodzów na północny wschód od Malekula i na zachód od Ambae . Z drugiej strony istnieje wiele przedstawień szczęk zwieńczonych zakrzywionymi zębami. Zarówno w formie rysunku, jak i ceramiki. Niektóre przedmioty używane w ramach ceremonii ukończenia szkoły również obejmują ten rodzaj reprezentacji. Same kły są wkomponowane w dzieła sztuki, które służą np. Do kształtowania rąk rambarampów , manekinów pogrzebowych, czy też pojawiają się w strukturze ozdobnych ludzkich masek i czaszek. Są również noszone w stanie surowym jako ozdoba przez NiVanuatu, którzy również noszą je na swoich posągach. Masy używane do składania ofiar ze świń są również precyzyjnie wykonanymi przedmiotami.