Claude Pelieu
Claude Pelieu
Claude Pélieu to francuski poeta i artysta wizualny urodzony w Beauchamp (niedaleko Pontoise , Val-d'Oise )20 grudnia 1934 i martwe 24 grudnia 2002w Norwich (Stany Zjednoczone).
Biografia
W 1952 roku Claude Pélieu studiował sztuki piękne . Pracuje również w księgarni „Przyjaciele książki”, głównie rysując i malując.
W 1954 roku opublikował dwa teksty, dwa „necros”, w gazecie Le Libertaire . W 1956 roku ukazały się jego pierwsze wiersze w zbiorze zbiorowym „Rendez-vous avec le sol”. W tym czasie Claude Pélieu należał do grupy pisarzy bliskich ruchowi „eksternistycznemu” i literaturze. Wśród tej grupy są pisarze, którzy będą znani gdzie indziej: Pierre Gripari i Guy Rachet .
Również w 1956 roku, uważany za dezertera , został aresztowany i wysłany do Algierii w celu odbycia służby wojskowej. Tam poznaje przyszłego pisarza Teda Morgana .
Zdemobilizowany po amebowym kryzysie, Claude Pélieu wrócił do Paryża w 1958 roku. Poznał Lulę, z którą ożenił się w 1959 roku. W tym czasie Claude Pélieu uprawiał rysunek i pisał teksty poetyckie.
Po rozstaniu z żoną Lulą w 1963 roku, wraz ze swoją nową partnerką Mary Beach (1919-2006), Claude Pélieu przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie często odwiedzał pisarzy pokolenia Beat . Claude Pélieu i Mary Beach zawdzięczamy pierwsze francuskie tłumaczenia pisarzy Beat, takich jak William S. Burroughs , Bob Kaufman , Allen Ginsberg , Timothy Leary , Ed Sanders dla wydań Christiana Bourgoisa .
Ale Claude Pélieu jest przede wszystkim autorem bogatego dzieła poetyckiego. W Paryżu pozostawał pod wpływem surrealistów, lettristów, znajomość poezji dźwiękowej i happeningu (był bliskim przyjacielem Henriego Chopina i Jean-Jacquesa Lebela). Po przeczytaniu książek Burroughsa w 1963 roku, gdzie zobaczył silne podobieństwa ze swoim piśmie, użył cut-up techniki i stworzył «script-quickly» technikę. W tym czasie napisał zestaw tekstów Autopilot, w którym szybko rozwinął tę szczególną technikę skryptowania, która pozwala mu przywoływać obrazy zbliżone zarówno do automatycznego pisania, jak i pociętych tekstów . Od końca lat 60. jego twórczość dzieliła się głównie na trzy nurty: wiersz-dziennik, wiersze wolne, wiersze w formach krótkich, inspirowane poezją japońską . Do dziś jest uważany za „jedynego francuskojęzycznego poetę beatników” (GG Lemaire, Le Magazine Littéraire , 1980).
Claude Pélieu przez ponad pięćdziesiąt lat zajmował się również kolażem .
Publikacje
-
Automatyczny pilot , Fuck You Press, Nowy Jork, 1964
-
With Revolvers Aimed Finger-Bowls , przedmowa W.Burroughsa, Beach Books Texts and documents, San Francisco, 1967
-
Więc kto jest właścicielem Death TV? , we współpracy z W. Burroughsem i Carlem Weissnerem , Beach Books Texts, San Francisco 1967
-
Swift Scripts , z kolażami Charleya Plymella, Londyn, Bob Cobbing Publishing, 1967
-
Cahiers de l'Herne nr 9 , opublikowane przez L'Herne, 1968
-
What the Shadow Mouth Says in the Bronze Star of a Head , a następnie Electrified Last Minute , Le Soleil Noir , 1969
-
The White Journal of Chance , Bourgois 1969
-
Spray z wygnania przetłumaczony z milczenia , Bourgois 1971
-
Szafy grające , 10/18 1972
-
Infra noir , z Erró i Thierry Agullo , Le Soleil Noir , 1972
-
Tatuaże z mentolem i wkłady Świtu , 10/18 1973
-
Kali Yug express , Bourgois 1974
-
Neonowa cola / polaroid tęcza , Bourgois 1976
-
Miska na kurz Motel Poems , Bourgois 1977
-
Special Claude Pélieu Washburn - niepublikowane prace i kolaże - Revue Cée n ° 6, wrzesień 1978
-
USA Céeditions Postcards , 1979
-
Pociągi nocne , Le Cherche-Midi 1979
-
Elektryczne niebieskie jabłka , Bourgois 1979
-
Xerox blues , 1982
-
Indigo express , The Coming Book 1986
-
Koans & Haikus , Lamb Workshop 1988
-
Ulica jest snem , Ecrits des Forges, 1989
-
Czarna legenda , edycje Rocher z 1991 roku
-
Dear Laurie: A Sleeping Miracle in a Taxi , The Handrail, 1996
-
I będziesz miał rację, jeśli się mylisz! : (teksty 1971-1977) , SUEL 1996
-
Korespondencja 1988-1991 , przedmowa Lucas Hees, Atelier de l'agneau , 1999
-
Studio rzeczywistości , Le Castor astral 1999
-
Boomerangs , La Notonecte, pot. Infra noir, 1999 (wznowiona w 2001)
-
Pélieu Mix / Inventory , La Notonecte, pot. Podczerwień, 1999
-
Nie szukaj niczego / gdzie indziej niż tutaj , we współpracy z Lucien Francoeur, edycje Trait d'union, 1999
-
Zupa z jaszczurki , La Digitale 2000
-
Fusion , Voix éditions, 2001 .
-
Starquake , La Notonecte, 2001
-
Antologia wprowadzająca do twórczości Claude'a Pélieu , redaktora Arachnoïde, 2003
-
Un Amour de Beatnik (listy i teksty 1963-1964) , Hors-Lieu, 2012
-
Nowe wiersze i szkice , Fabryka książek, 2014
Tłumaczenia z języka angielskiego we współpracy z Mary Beach (redaktor Christian Bourgois):
-
Kadisz , Allen Ginsberg
-
Kanapki z rzeczywistością , Allen Ginsberg
-
Planet News autorstwa Allena Ginsberga
-
La Machine Molle autorstwa Williama Burroughsa
-
Bilet, który eksplodował , William Burroughs
-
Nova Express autorstwa Williama Burroughsa
-
Ostatnie słowa holenderskiego Schultza Williama Burroughsa
-
The Wild Boys - William Burroughs
-
Tępiciel! , autorstwa Williama Burroughsa
- The White Metro autorstwa Williama Burroughsa
-
Samotność, Bob Kaufman
-
Złota sardynka , Bob Kaufman
-
Camétude , Hart Leroi Bibbs
-
Shards of God - Ed Sanders
-
Spojrzenie na świat - Lawrence Ferlinghetti
Publikacje autorskie
-
Claude Pélieu i Mary Beach: tysiąc miliardów kolaży. Wywiady , Bruno Sourdin, Claude Pélieu, Mary Beach-Pélieu, Ozoir-la-Ferrière, Les Deux Siciles, 2002.
Uwagi i odniesienia
-
https://data.bnf.fr/fr/11890740/mary_beach-pelieu/
Linki zewnętrzne