Claude Javogues

Claude Javogues
Funkcje
Zastępca rządu Rhône-et-Loire
9 września 1792 - 26 października 1795
( 3 lata, 1 miesiąc i 21 dni )
Rząd Konwencja krajowa
Biografia
Data urodzenia 29 sierpnia 1759
Miejsce urodzenia Bellegarde-en-Forez ( Loara , Francja )
Data śmierci 10 października 1796
Miejsce śmierci Paryż ( Francja )
Natura śmierci Strzał
Narodowość Francuski
Partia polityczna Góra
Zawód Komornik

Claude Javogues , urodzony dnia29 sierpnia 1759w Bellegarde-en-Forez ( Loire ), zastrzelony10 października 1796w Paryżu jest francuskim politykiem.

Przed rewolucją

Najstarszy syn oficera wodno-leśnego, notariusza i prokuratora lorda Feurs , studiował w college'u w Montbrison , zanim został urzędnikiem królewskiego prokuratora tego miasta. Ukończył prawo na Uniwersytecie w Walencji w 1785 roku, zapisał się do palestry w Montbrison, gdzie praktykował do 1792 roku.

Pod rewolucją

Dowódca Gwardii Narodowej , został wybrany administratorem katalogu okręgu Montbrison (Loire) w 1791 r., A następnie zastępcą na Konwencie , czternastym z piętnastu z 480 głosami na 814 wyborców , przez departament Rhône-et-Loire na9 września 1792. Siedząc na ławkach góry i należący do Klubu Jakobinów w Paryżu , głosuje za śmiercią podczas procesu Ludwika XVI , deklarując: „Aby uchronić dusze małoduszne przed miłością tyranii, głosuję za śmiercią w dwudziestym wieku. cztery godziny ”i walczy z Girondinami , ale jego rola zostaje wymazana.

Wyślij to 20 lipca 1793aby walczyć z powstaniem federalistycznym w Saône-et-Loire , jego misja trwa siedem miesięcy, na terytorium wkrótce rozciągniętym na Rodan-et-Loarę i Ain , a następnie ograniczonym do departamentu Loary , gdy został utworzony. Wjechał do Saint-Chamond - przemianowanego na „Val-Rousseau” - dalej7 wrześniai w Montrond-les-Bains na 12th założył rewolucyjny trybunał w Lyon. WWrzesień 1793, ogłosił mieszkańcom Montbrison, którzy wspierali Lyonnais, „że krew płynie jak woda po ulicach” i że miasto będzie nazywać się „Montbrisé”. Postanawia zburzyć mury miejskie, przemianować miasto i wznieść niesławną kolumnę. W Ain głosi, że „budowla dobrobytu publicznego mogła zostać wzmocniona tylko przez zniszczenie i na zwłokach ostatniego z uczciwych ludzi”. Następnie, porzucając oblężenie Lyonu i pacyfikację Ain, zapewnia odzyskanie i organizację Saône-et-Loire. Naznaczony egalitaryzmem, zamienia wymuszoną pożyczkę w opodatkowanie bogatych w Armeville , promuje otwieranie się społeczeństw ludowych (tych, które osiągają 59 w 237 gminach ), mnoży komitety monitorujące , wysyła komisarzy po całym departamencie, próbuje stworzyć armię rewolucyjną. 1200 mężczyzn i sprzyja dechrystianizacji .

Martwiąc się ekscesami swojego kolegi, który ponadto traktował go jako kontrrewolucjonistę i wroga ludu , zarzucając mu pobłażliwość wobec Lyonu i wzbogacenie się, Georges Couthon uzyskał, że Konwencja odwołała go w ciągu ośmiu dni.8 lutego 1794. Wniesione do Konwencji, Claude Javogues został skierowany do Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego na 23 ventôse Roku II (13 marca 1794) I schowane swoje oskarżenia na 1 st floreal Roku II (20 kwietnia 1794). On i Couthon godzą się.

Pozostając w ostrożnej rezerwie, nie martwił się o 9 Thermidor . Jednak potępiony przez administratorów Bourg-la-Reine w dniu 19 kwietnia III roku (8 maja 1795), następnie 25 grudnia na wniosek mieszkańców departamentu Rhône-et-Loire został aresztowany5 czerwca 1795Po niepowodzeniu powstań z 12 Germinal i 1 st Prairial Rok III , za jego sympatie z powstańcami a jego działania podczas Roku II .

Aresztowany wkrótce po roku skorzystało w październiku 1795 roku z ogólnej amnestii głosowała na 4 Brumaire'a Roku IV (26 października 1795) przez Konwencję po ratyfikacji Konstytucji III roku .

W katalogu

Subskrybent Tribun de Peuple , Claude Javogues uczestniczy w jednym ze spotkań tajnego katalogu spisku Równości . Po odkryciu spisku10 maja 1796, jest podejrzany o udział w aferze obozu w Grenelle wWrzesień 1796. Uciekając nazajutrz po romansie, został aresztowany i skazany na śmierć przez radę wojskową w Świątyni . Został postrzelony10 października 1796.

Źródła

Uwagi i odniesienia

  1. Komitet Ocalenia Publicznego miał przypomnieć go na próżno ON11 grudnia 1793 a później 29 stycznia 1794.