Claude-Antoine-Auguste Blad | |
Funkcje | |
---|---|
Poseł do Finistère | |
6 września 1792 - 26 października 1795 ( 3 lata, 1 miesiąc i 20 dni ) |
|
Rząd | Konwencja krajowa |
Członek Rady Pięćset | |
26 października 1795 - 29 maja 1798 ( 2 lata, 7 miesięcy i 3 dni ) |
|
Rząd | Rada Pięćset |
Biografia | |
Data urodzenia | 20 sierpnia 1764 |
Miejsce urodzenia | Brest ( Finistère ) |
Data śmierci | 8 grudnia 1802 |
Miejsce śmierci | Tulon ( Var ) |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna | Girondins |
Zawód | Pracownik administracji |
Posłowie z Finistère | |
Claude-Antoine-Auguste Blad , urodzony dnia20 sierpnia 1764w Brześciu , zmarł dnia8 grudnia 1802w Toulon ( Var ), jest reżyserem i politykiem francuskim .
Syn aptekarza z portu brzeskiego, pracownika administracji morskiej w porcie brzeskim przed rewolucją francuską , sekretarza klubu patriotycznego i prokuratora tego miasta w 1791 r. , Blad został wybrany na6 września 1792członek Finistère na Konwencie Krajowym , z 264 głosami na 417 wyborców. Podczas procesu Ludwika XVI głosował za apelem do ludu i zawieszeniem śmierci aż do „wydalenia całej jego rodziny”.
6 czerwca był jednym z „73”, którzy podpisali protest przeciwko dniom 31 maja i 2 czerwca 1793 roku . 3 października nakazano mu aresztowanie i kilkumiesięczny pobyt w więzieniu.
Między 10 października 1792 a 2 października 1793, dzień przed aresztowaniem, napisał co najmniej 93 listy do swoich wyborców w Brześciu. W tej obfitej korespondencji przedstawia im sposób, w jaki Zgromadzenie zajmuje się ważnymi sprawami narodowymi, ale nie zapomina o problemach lokalnych i podkreśla, że zajmuje się nimi zarówno z właściwymi komisjami, jak iz ministrami.
Zwolniony na mocy Konwencji Termidoriańskiej i przywrócony do Zgromadzenia 18 lutego III roku (8 grudnia 1794), dnia zostaje powołany na sekretarza zgromadzenia 7 marca 1795następnie w komisji bezpieczeństwa publicznego w dniu 3 czerwca . Walcząc z jakobinami, zaprotestował przeciwko przeprosinom z 31 maja Lecointre de Versailles 20 marca, a następnie 19 maja znalazł się w gronie oskarżycieli Wielkiego Komitetu Roku II . Zwracając się do Doulceta , który bronił Roberta Lindeta , zawołał: „Czy nie liczysz na 18 miesięcy ich tyranii?”. Podobnie zarzuca André Jeanbon Saint André za zrujnowanie marynarki wojennej. Podobnie połączył się z innymi przedstawicielami Brześcia, aby potępić Josepha Donzé de Verteuila , publicznego oskarżyciela trybunału rewolucyjnego w jego mieście.
Wysłany z misją do Armii Zachodu wraz z Tallienem podczas wyprawy na Quiberon , poprosił o oszczędzenie emigrantów poniżej 16 roku życia po zwycięstwie wojsk republikańskich, ale Konwencja wydała dekret przeciwny.
Po odejściu z Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego 13 Vendémiaire IV Roku (5 października 1795), został wybrany przez swoich kolegów 4 Brumaire IV Roku (26 października 1795), zgodnie z dekretem dwóch trzecich , na zasiada w Radzie Pięciu centów , gdzie zasiada na ławach prawa podejrzanego o rojalizm. Plik19 stycznia 1796zaprotestował przeciwko reorganizacji marynarki wojennej przez Dyrektorium . Plik18 marca 1797, składa raport na temat deportowanych z Saint-Domingue zatrzymanych we Francji, w którym sprzeciwia się dekretowi dyrektora, który przekazuje ich komisji, proponując postawienie ich przed sądem w Charente-Inférieure .
Podczas odnawiania Maj 1798porzucił życie polityczne. Mianowany zastępcą komisarza marynarki wojennej w Tulonie na początku 1800 roku, zmarł w tym mieście w rGrudzień 1802.