W bezpieczeństwie przeciwpożarowym „ reakcja na ogień ” i „ odporność na ogień ” to dwie różne rzeczy. Są one skodyfikowane na poziomie krajowym i europejskim w bardzo uregulowany sposób. Reakcję na ogień jest przedstawienie materiału, źródło ognia ( palność , palności ). Odporność ogniowa to czas, w którym element konstrukcyjny odgrywa rolę ograniczającą propagację.
Jest to sposób, w jaki materiał ( beton , drewno , papier …) zachowuje się jak paliwo. Ta reakcja jest definiowana po standardowych testach w zatwierdzonych ośrodkach.
We Francji reakcję na ogień materiałów określa dekret z dnia 21 listopada 2002 r. W dekrecie tym rozróżnia się 2 rodzaje materiałów, wyrobów budowlanych i materiałów wyposażenia wnętrz. Załącznik 1 do rozporządzenia określa, że wyroby budowlane są klasyfikowane zgodnie z normą europejską EN 13-501-1 (Euroklasa). Zgodnie z załącznikiem 2, materiały montażowe są klasyfikowane zgodnie z francuskimi normami serii NF P92-5XX.
Niektóre produkty lub materiały nie wymagają badań, aby uzasadnić ich reakcję na ogień. Nazywamy to konwencjonalnymi klasyfikacjami, są one zdefiniowane w załączniku 3 do dekretu z 21 listopada 2002 r.
We Francji istnieje klasyfikacja w ramach normy NF P92-507, składająca się z 5 kategorii, które definiują reakcję na ogień materiałów : od M0 dla niepalnych do M4 dla oznaczenia najbardziej łatwopalnych materiałów aż do ich skłonności do rozprzestrzeniania się ogień. Klasyfikacja ta, która odpowiada czasowi odporności materiału w danej temperaturze , jest ustalana przez laboratoria zatwierdzone przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych , takie jak CSTB i LNE, których lokalizacje dostarczają dalszych informacji.
Palność jest ciepło emitowane przez spalania pełnego materiału, podczas gdy palność jest ilość palnego gazu emitowany z materiału.
Obecnie klasyfikacja francuska dotyczy tylko materiałów montażowych. Pozostałe materiały są klasyfikowane zgodnie z Euroklasami i normą EN 13-501-1.
| Palność | Palność | Przykłady | |
|---|---|---|---|
| M0 | niepalny | kamień, cegła , cement , płytki, ołów , stal , łupek , ceramika , tynk , beton , szkło , wełna mineralna , łata | |
| M1 | palny | nie palne | materiały kompozytowe , sztywne PCV , płyty mineralne do sufitów podwieszanych, niektóre gatunki drewna ognioodpornego , niektóre poliestry ognioodporne |
| M2 | palny | trudno palne | dywan ścienny, płyta wiórowa |
| M3 | palny | umiarkowanie łatwopalny | drewno (w tym klejone ), wykładzina gumowa , dywan poliamidowy , wełna |
| M4 | palny | łatwo palny | papier , poliester , polipropylen , mata z włókien mieszanych |
| NC | niesklasyfikowane | niesklasyfikowane |
Rozporządzenie z dnia 21 listopada 2002 r. (Z późniejszymi zmianami) w sprawie reakcji na ogień wyrobów budowlanych i wykończeniowych wprowadza obecnie „Euroklasy” w zakresie reakcji na ogień. Są one bardziej kompletne niż stara francuska klasyfikacja, biorąc pod uwagę wydzielane opary, a także wszelkie wyrzucane krople. Klasyfikacja ta jest jednak ważna tylko dla wyrobów budowlanych z trzema wyróżnieniami, materiałów podłogowych (indeks „fl” dla „ podłóg ”), materiałów wydłużonych (indeks „l”) i innych wyrobów budowlanych.
Euroklasy, zdefiniowane w europejskiej normie EN 13501-1 + A1, to system klasyfikacji w pięciu kategoriach wymagań: A1, A2, B, C, D, E, F (F odpowiada CN klasyfikacji M).
Euroklasy uwzględniają również dwa inne istotne kryteria (po badaniach laboratoryjnych):
W załączniku do tego dekretu znajdują się trzy tabele podające EUROKLASY dopuszczalne w odniesieniu do kategorii M wymienionych w przepisach przeciwpożarowych (ważne, o ile francuskie przepisy nie zostały zmienione w celu bezpośredniego zintegrowania euroklas):
| Klasy zgodnie z NF EN 13501-1 + A1 | Wymaganie | ||
| A1 | - | - | Niepalny |
| A2 | s1 | d0 | M0 |
| A2 | s1 | d1 | M1 |
| A2 | s2 s3 |
d0 d1 |
|
| b | s1 s2 s3 |
d0 d1 |
|
| VS | s1 s2 s3 |
d0 d1 |
M2 |
| re | s1 s2 s3 |
d0 d1 |
M3 |
| M4 (nie kapie) | |||
| Wszystkie klasy inne niż E-d2 i F | M4 | ||
| Klasy zgodnie z NF EN 135011 | Wymaganie | |
| A1 fl | Niepalny | |
| A2 fl | s1 | M0 |
| A2 fl | s2 | M3 |
| B fl | s1 s2 |
|
| C fl | ||
| D fl | s1 (1) s2 |
M4 |
| (1) Poziom wydajności jest zwolniony z podawania informacji wymaganych w zmienionym zarządzeniu z dnia 4 listopada 1975 r. Regulującym użycie niektórych materiałów i produktów w miejscach ogólnodostępnych oraz instrukcji 1 st grudzień 1976 odnoszące się do niego. | ||
| KLASY WEDŁUG DECYZJI KOMISJI 2003/632 / WE | WYMAGANIE | ||
| A1L | - | - | Niepalny |
| A2L | s1 (1) | d0 | M0 (2) |
| A2L
lub BL lub CL DL |
s2
s3 |
d0 | M1 (2)
lub M2 (2) |
| s1 (1)
s2 s3 | |||
| s1 (1)
s2 s3 |
d0 | M3 (2) | |
| Wszystkie klasy inne niż EL-d2 i FL | M4 (2) | ||
| (1) Poziom wydajności jest zwolniony z podawania informacji wymaganych w zmienionym zarządzeniu z dnia 4 listopada 1975 r. Regulującym użycie niektórych materiałów i produktów w miejscach ogólnodostępnych oraz instrukcji 1 st grudzień 1976 odnoszące się do niego.
(2) Podział ten nie może być stosowany w odniesieniu do produktów wytwarzanych objętych zakresem rozporządzenia (UE) n O 305/2011. W przypadku wprowadzenia do obrotu rurociągów z izolacją, które nie spełniają oddzielnie wymagań dotyczących rurociągów i izolacji, można je badać z ich izolacją. Spełniają wtedy wymagania dotyczące rur i materiałów termoizolacyjnych. Powłoka nałożona na izolację termiczną in situ nie powinna znacząco wpływać na wymagany poziom wymagań. Uważa się to za spełnione, jeżeli powłoka testowane na płycie krzemianu wapnia (gęstość 870 kg / m 3 ), sklasyfikowanych przynajmniej A2 i o grubości 11 mm , to osiąga pożądany poziom. | |||
Ta tabela umożliwia zdefiniowanie klasyfikacji M w oparciu o euroklasy, sytuacja odwrotna nie jest prawdą.
Konwencjonalne klasyfikacje są określone w załączniku 3 do dekretu z dnia 21 listopada 2002 r.
Następujące materiały są uważane za sklasyfikowane jako A1 lub Afl1 w przypadku podłóg lub niepalne. Są również uważane za M0:
Ze względu na swój charakter produkty drewnopochodne zalicza się do klasy B-s1, d0 do klasy E.
Lite drewno może, w zależności od grubości, otrzymać klasyfikację M3 lub M4 (główne ryzyko).
„Odporność ogniowa” oznacza czas, w którym podczas pożaru element konstrukcyjny (ściana, podłoga, sufit, drzwi itp.) Zachowuje swoje właściwości fizyczne i mechaniczne. Ten materiał jest podzielony na trzy kategorie:
Istnieją zatem trzy kategorie:
Izolacja termiczna odpowiada maksymalnie 180 ° C w określonym miejscu i 140 ° C na całej powierzchni (np. Drzwi). Kryteria SF, PF i CF są podane w ułamkach godzin (1/4, 1/2, 3/4, 1, 1, 1/2, 2, 3, 4, 6) .
Przykład: „SF 2h” (odporność na ogień przez 2 godziny)
Euroklasy odporności ogniowej próbują zharmonizować systemy krajowe w Unii Europejskiej . Istnieją również trzy klasy:
Po tych literach następują 2 lub 3 cyfry podające czas oporu w minutach.
Przykład: REI 120 (odporność ogniowa na 120 minut).
| Kryteria | Opór mechaniczny | Ognioszczelność / gazoszczelność | Izolacja cieplna |
|---|---|---|---|
| SF lub R | X | ||
| PF lub RE | X | X | |
| CF lub REI | 60 | 60 | 60 |