Cyrk Roche

Roche cyrk został założony przez braci Emmanuel i Camille Roche na początku XX th  wieku . Początkowo solidny cyrk, po Wielkiej Wojnie stał się cyrkiem wędrownym . Obecny głównie w miastach północnej i zachodniej Francji, zawsze prezentował wysokiej jakości programy. Po trzydziestu latach istnienia został sprzedany w 1930 roku.

Bracia Roche

1866-1901: Młodość

Obaj bracia Roche urodzili się w Saint-Étienne . Alphonse, najstarszy, który najchętniej będzie nosił drugie imię, Emmanuel, urodził się w 1866 roku. Camille była o pięć lat młodsza. Będzie też siostra Rachel. Ojciec, Marcellin, przedstawiciel handlowy, wywodzi się z linii kupców szytych na miarę w Auvergne. Matka Virginie Dancette, pochodząca z Puy-en-Velay , jest córką piekarza. Rodzina Roche graniczy z ubóstwem . Dwaj bracia zaczynają swoje życie na samym dole społecznej skali, Emmanuel jest sprzedawcą w sklepie spożywczym, Camille jest agentką drogową.

Z jaką łaską ci dwaj młodzi prowincjusze bez grosza przy duszy docierają do świateł sali muzycznej  ? Nikt nie wie. Jednak od 1891 roku znajdujemy ich pod kierownictwem artystycznym teatru Alhambra w Brukseli, najpierw w powiązaniu z pewnym Sirdeyem, a potem bardzo szybko samotnie. Produkuje widowiska muzyczne i bale maskowe . Pierwsze występy są burzliwe, a doświadczenie krótkotrwałe.

W 1896 roku obaj bracia założyli w Paryżu swoją agencję artystyczną, a w 1901 pierwszy cyrk w Boulogne-sur-Mer . Budynek ma szesnaście metrów wysokości i może pomieścić 2400 widzów.

1901-1912: Piękna epoka

Nasycona scena paryska bracia Roche zwracają się ku prowincji, dla której zarezerwowaliby wyłącznie swoje atrakcje. Występują głównie na północy ( Lille , Roubaix , Boulogne-sur-Mer , Amiens , Nancy i na wybrzeżu Atlantyku ( Caen , Rouen , Le Havre , Angers , Poitiers , Bordeaux ) terytorium, które wykonują. Od piętnastu lat, budują tymczasowe drewniane konstrukcje w odwiedzanych miejscowościach i rzadziej zajmują stały miejski cyrk .Dzięki temu mają wyłączność toru wyścigowego w Lille przez dziesięć lat.W tym czasie mieli też dwa stałe budynki, jeden w Lille , drugi w Bordeaux.

Cyrk Roche nie jest największym ani najbardziej znanym cyrkiem we Francji. Jednak zapewnił wysokiej jakości show i dorobił się fortuny dwóch braci.

Tajemnica sukcesu leży w cyrku w kilku zjawisk: z jednej strony, bracia Roche podróżować do miast podczas targów okresy , co pozwala im dotrzeć do jak największej liczby odbiorców, jak to możliwe. Cyrk pozostaje przez około miesiąc i daje trzy do czterech przedstawień tygodniowo. Często bezpłatne miejsca są przydzielane sierotom i organizacjom charytatywnym w mieście. Z drugiej strony obaj bracia znakomicie grają w sieci. Inwestują w lokalne stowarzyszenia i kręgi polityczne. Są również powiązani z masonerią . Wreszcie obaj bracia są łowcami talentów. Ich paryska agencja słynie z powagi, a wielu artystów będzie produkowanych przez Roche.

Podczas gdy Camille trzyma stery firmy i zarządza nią jako dobry ojciec, Emmanuel przemierza świat w poszukiwaniu nowych numerów: Chiny, Stany Zjednoczone, Japonia, Rosja itd. Artyści są zatrudniani przez agencję i bardzo często występują wyłącznie w cyrku Roche. Zapiekanka z Belle Époque, a następnie Ryczących lat dwudziestych będzie współpracować z dwoma braćmi: Joséphine Baker , portugalskim giermkiem Roberto de Vasconcellos , klaunami Grock , Antonet i Beby , Fratellini . Joseph Bouglione podpisał z nimi jeden ze swoich pierwszych kontraktów we Francji.

1912-1920: Ciemne lata

W 1912 r. ich rozbieralna konstrukcja w Boulogne-sur-Mer spłonęła w pożarze, a w 1914 r. wojna wstrzymała przygodę obu braci. Camille jest zmobilizowana i służy w lotnictwie. Emmanuel ma już 48 lat i ucieka z poboru. W tym okresie wojny budynki były stopniowo rozbierane przez mieszkańców, którzy przerabiali je na drewno opałowe. Pod koniec wojny obaj bracia ponownie wyruszyli w drogę, najpierw związani z Perié, potem Palisse, a potem znowu sami. Podczas gdy dwaj bracia wędrują po drogach, osiedlają się w Nicei , w dwóch willach Petit Fabron, które stoją naprzeciwko siebie, tak że obaj bracia pozostają połączeni, w tym w ich potomkach. Mieszka tam Juliette, żona Emmanuela i ich dwoje dzieci, ale także Marie-Louise, matka Juliette, która nigdy nie będzie miała szacunku dla swojego zięcia, aw drugiej willi Dany, córka Camille. Domowość uzupełnia rodzinną kolonię.

1920-1930: ostatnie pożary

Pożary, uszkodzenia: wydaje się, że czas na konstrukcje półtrwałe się skończył. Na początku lat 20. firma Roche zleciła architektowi Bailletowi wykonanie bardzo pięknej, zdejmowanej konstrukcji, która teraz będzie towarzyszyć im w ich podróży. Ta ważąca zaledwie 110 ton konstrukcja została zmontowana w pięć dni i zdemontowana w dwa dni, co pozwoliło im w ciągu dziesięciu dni postoju przenieść się z jednego zakątka Francji do drugiego bez nadmiernych kosztów. Nancy będzie ich miastem z wyboru. Dwaj bracia będą prowadzić cyrk do 1930 roku; data przekazania ręki Pourtierowi. Emmanuel jest już bardzo chory. W ostatnich latach jego życia możemy sobie wyobrazić człowieka rozgoryczonego chorobą, mało kochanego przez żonę i córkę. Mnoży wybuchy gniewu i starcia z rodziną. Jednak albo dlatego, że zawsze miał złą cerę, albo dlatego, że choroba ostatnio zaostrzyła tę tendencję, kochał szczerze i miłością swoją żonę i dzieci, którymi będzie się troszczył do ostatniego tchu. Emmanuel został poddany kremacji w Molding ( Austria ), a jego prochy zostały złożone obok matki i żony na cmentarzu w Gentilly . Camille przeżyje go dwadzieścia lat. Zmarł w 1954 roku w Nicei .

Artyści, którzy występowali w Cirque Roche

Voltigeurs, gimnastycy i akrobaci Klauni, burleski, komiksyNumery jeździeckieWielkie koty, menażerie, tresowane zwierzęta

Uwagi i referencje

  1. Zobacz pełną genealogię rodziny Roche na stronie Geneanet .
  2. Camille Roche, Broszura wojskowa , archiwum rodzinne.
  3. Lionel Renieu, Historia teatrów brukselskich , Paryż, Duchartre i Van Buggenhoudt, 1928.
  4. Christian Pavillon, Architectures du Cirque, od początków do współczesności , Éditions du Moniteur, 2001.
  5. Degeldere & Denis, Cyrki w drewnie Cyrki w kamieniu z Francji , tom 1, Arts des deux Mondes.
  6. Alfred Court , „Nekrologia Camille Roche”, Le Cirque dans l'Univers nr 19, 1955.
  7. Roberta Barrier, The Great Illustrated Dyrektorium cyrków Francji (1845-1995) , w tym Autora, 1995.
  8. „Tysiąc wolnych miejsc dla rodzin wielodzietnych w Nancy w 1920 roku”, L'Est Républicain , wydanie z 5 czerwca 1920 roku.
  9. Emmanuel wstąpił do Union de Belleville w 1901 r. – archiwum Wielkiego Wschodu Francji.
  10. „Cyrk Roche powraca do nas ze swoją elegancką instalacją, z najmodniejszymi artystami wśród tych, którzy obecnie krążą w całej Europie…”, L'Est Républicain , wydanie z 24 maja 1922 r.
  11. W przypływie złości spieszy zbyt hałaśliwego psa po schodach restauracji, w której jadł obiad (rodzinna anegdota).
  12. Francja Roche, grzech śmiertelny , Lattès, 1991.