Obwód RL
Obwód RL jest obwód elektryczny , zawierający rezystor i cewki ; jest używany w różnych zastosowaniach, jako filtr dolnoprzepustowy lub górnoprzepustowy lub w przetwornicach prądu stałego. Składa się z dwóch elementów i występuje w dwóch wersjach różniących się rozmieszczeniem elementów (szeregowo lub równolegle).
Obwód szeregowy
Obwód szeregowy jest analizowany za pomocą prawa siatki, aby uzyskać:
U=UR+UL{\ displaystyle U = U_ {R} + U_ {L}}![U = U_ {R} + U_ {L}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/0a97ead297200def8878b8e5139564a34af33c34)
System przejściowy
W systemie przejściowym:
UR=Rtja,UL=Lrejaret{\ displaystyle U_ {R} = R_ {t} ja, \ quad U_ {l} = l {\ mathrm {d} ja \ ponad \ mathrm {d} t}}![U_ {R} = R_ {t} I, \ quad U_ {L} = L {{\ mathrm d} I \ over {\ mathrm d} t}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/75f543e5ecb775b1ac5f77662dd15eaa6666872c)
Równanie różniczkowe rządzące obwodem jest zatem następujące:
U=Lrejaret+Rtja{\ Displaystyle U = L {\ mathrm {d} ja \ ponad \ mathrm {d} t} + R_ {t} ja}![U = L {{\ mathrm d} I \ over {\ mathrm d} t} + R_ {t} I](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/a7adb822cb43fe219c8d0b65411cc939f359df8e)
Z:
Ogólne rozwiązanie, związane z cewką I warunku początkowego ( t = 0) = 0 , to:
jabobjaniemi=URt(1-mi-tτ){\ Displaystyle ja _ {\ mathrm {cewka}} = {U \ nad R_ {t}} (1- \ mathrm {e} ^ {- {t \ nad \ tau}})}
τ=LRt{\ displaystyle \ tau = {L \ ponad R_ {t}}}
Z τ na stałą czasową obwodu, w s .
Jest to stała czasowa τ, która charakteryzuje „czas trwania” stanu przejściowego. W ten sposób prąd stały jest ustalany z dokładnością do 1% po okresie .
4.6τ{\ Displaystyle 4.6 \ tau}![{\ Displaystyle 4.6 \ tau}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/ba923ff0b6ac1e8017a0f236ea53d19fcfc37b28)
Kiedy prąd staje się trwały, równanie upraszcza się do U = RI, ponieważ L d I / d t = 0 .
Trwały reżim sinusoidalny
W analizie spektralnej w stałym reżimie sinusoidalnym konieczne jest uwzględnienie impedancji składników w funkcji pulsacji:
ZR(ω)=R,ZL(ω)=jotLω=2πjotLfa{\ Displaystyle Z_ {R} (\ omega) = R, \ quad Z_ {L} (\ omega) = jL \ omega = 2 \ pi jLf}![Z_ {R} (\ omega) = R, \ quad Z_ {L} (\ omega) = jL \ omega = 2 \ pi jLf](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/e2db3d6af85065b016fb8b26518c4b422a4d7a45)
gdzie ω jest pulsacją w rad. s -1 , f jest częstotliwością w s -1, a j oznacza urojoną jednostkę, tak że j 2 = -1 .
Ustawiamy U e = U napięcie wchodzące do kwadrupola i U s napięcie wychodzące z kwadrupola. Mamy dwie możliwości wyrażenia U s :
Us=UR=ZRZR+ZLUmi=RR+jotLωUmi{\ Displaystyle U_ {s} = U_ {R} = {Z_ {R} \ ponad Z_ {R} + Z_ {L}} U_ {e} = {R \ nad R + jL \ omega} U_ {e}}
Us=UL=ZLZR+ZLUmi=jotLωR+jotLωUmi{\ Displaystyle U_ {s} = U_ {L} = {Z_ {L} \ ponad Z_ {R} + Z_ {L}} U_ {e} = {jL \ omega \ ponad R + jL \ omega} U_ {e }}
Oznaczamy przez H R ( ω ) i H L ( ω ) funkcje transferu każdego odpowiedniego przypadku.
Analiza częstotliwości
H.L(ω)=VL(ω)Umi(ω)=jotLRω1+jotLRω{\ Displaystyle H_ {L} (\ omega) = {V_ {L} (\ omega) \ ponad U_ {e} (\ omega)} = {j {L \ nad R} \ omega \ ponad 1 + j {L \ over R} \ omega}}![{\ Displaystyle H_ {L} (\ omega) = {V_ {L} (\ omega) \ ponad U_ {e} (\ omega)} = {j {L \ nad R} \ omega \ ponad 1 + j {L \ over R} \ omega}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/ef32205c1ba047900788e7aec44c844b1b9578b2)
Funkcję transferu można zapisać, gdzie G jest wzmocnieniem, a φ L - fazą.
H.L(ω)=solLmijotφL{\ Displaystyle H_ {l} (\ omega) = G_ {l} \ mathrm {e} ^ {j \ varphi _ {l}}}![{\ Displaystyle H_ {l} (\ omega) = G_ {l} \ mathrm {e} ^ {j \ varphi _ {l}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/a2427bb07841908fbdada973018c3c236c9474ab)
Zatem przy:
H.L(ω)=solLmijotφL{\ Displaystyle H_ {l} (\ omega) = G_ {l} \ mathrm {e} ^ {j \ varphi _ {l}}}![{\ Displaystyle H_ {l} (\ omega) = G_ {l} \ mathrm {e} ^ {j \ varphi _ {l}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/a2427bb07841908fbdada973018c3c236c9474ab)
solL=LRω1+(LRω)2{\ Displaystyle G_ {L} = {\ Frac {{\ Frac {L} {R}} \ omega} {\ sqrt {1 + ({\ Frac {L} {R}} \ omega) ^ {2}} }}}
φL=arg(H.)=π2-arctan(LRω){\ Displaystyle \ varphi _ {L} = \ arg (H) = {\ Frac {\ pi} {2}} - \ arctan \ lewo ({\ Frac {L} {R}} \ omega \ prawej)}
Kiedy ω dąży do 0:
H.L≈jotLRω w związku z tym solL→0 i φL→π2{\ Displaystyle H_ {L} \ około j {\ Frac {L} {R}} \ omega \ {\ textrm {w związku z tym}} \ G_ {L} \ do 0 \ {\ textrm {i}} \ \ varphi _ {L} \ do {\ frac {\ pi} {2}}}![{\ Displaystyle H_ {L} \ około j {\ Frac {L} {R}} \ omega \ {\ textrm {w związku z tym}} \ G_ {L} \ do 0 \ {\ textrm {i}} \ \ varphi _ {L} \ do {\ frac {\ pi} {2}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/e538311ed654f8745cb9950cf3c68863edf24084)
Kiedy ω dąży do nieskończoności:
solL→1 i φL→0{\ Displaystyle G_ {L} \ do 1 \ {\ textrm {et}} \ \ varphi _ {L} \ do 0}![{\ Displaystyle G_ {L} \ do 1 \ {\ textrm {et}} \ \ varphi _ {L} \ do 0}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/6d40eaa76e4a4e803819bc41b41dea2ef229d562)
Tak więc, gdy wyjście filtra jest pobierane z cewki, zachowanie jest typu filtra górnoprzepustowego : niskie częstotliwości są tłumione, a wysokie przechodzą.
Zobacz też
<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">