Cihuateteo (lub Cihuapipiltin) są w azteckiej mitologii , duchy kobiet, które zmarły przy porodzie. Ta śmierć jest uważana za śmierć w bitwie, a jej ofiary są honorowane jako martwi wojownicy.
Podczas gdy wojownicy, którzy zginęli na polu bitwy lub jeńcy, którzy zginęli z rąk swoich wrogów, towarzyszą słońcu w jego porannym biegu do południa, Cihuateteo towarzyszy mu aż do łóżka, śpiewając pieśni i tańce w sercu płonącym z radości . Młodzi wojownicy starali się odciąć palce wskazujące zmarłemu, aby nosić go jako talizman podczas swoich pierwszych bitew.
Przedstawiane są jako szkielety z orlimi pazurami. Według Bernardino de Sahagún ceremonia pogrzebowa odbywa się przede wszystkim poprzez umycie ciała, twarzy i włosów. Zmarła jest ubrana w swój najlepszy strój i jest niesiona przez męża na miejsce kremacji, a następnie przez procesję położnych i starszych kobiet. Wszyscy noszą broń i tarcze i dają głos, jak wtedy, gdy żołnierze przygotowują się do ataku na wroga, gdy młodzi mężczyźni zwani Telpochtinami pojawiają się, by zabrać ciało zmarłego. Rozpoczyna się prawdziwa bitwa, która nie jest ani grą, ani kpiną.