Członek Akademii Ateńskiej | |
---|---|
od 1926 |
Narodziny |
1857 Assenovgrad |
---|---|
Śmierć |
9 czerwca 1934 Ateny |
Imię w języku ojczystym | Χρήστος Τσούντας |
Narodowość | grecki |
Trening | Narodowy i Kapodystryjski Uniwersytet Ateński |
Zajęcia | Antropolog , archeolog , profesor uniwersytetu |
Pracował dla | Zarifios Pedagogical Academy ( d ) , National and Capodistrian University of Athens (1904-1924) , Uniwersytet Arystotelesa w Salonikach (1926-1927) |
---|---|
Pole | Archeologia klasyczna |
Chrístos Tsoúntas ( współczesny grecki : Χρήστος Τσούντας ), urodzony w 1857 roku w Stenimachos (obecnie Asenovgrad w Bułgarii ), zmarł w Atenach dnia9 czerwca 1934, jest greckim archeologiem .
Identyfikuje i wykopuje wiele greckich stanowisk z epoki neolitu i brązu , w Lakonii , Tesalii i Cykladach.
Uczył się w szkole Zariphios (in) , greckiej szkole w Płowdiwie , a następnie na Uniwersytecie Ateńskim . Ukończył szkolenie w Niemczech w Hanowerze, a zwłaszcza w Monachium i Jenie .
W 1883 roku został nazwany efora starożytności nomów Arta i Etolo-Acarnania. W 1884 r. Prowadził wykopaliska na wyspie Salamina . Od 1886 r. Prowadził wykopaliska w Mykenach do 1910 r. (Równolegle z pracami na innych stanowiskach).
W latach 1890-91 odkopał mykeński pałac w Tyrincie . W Lakonii, niedaleko Amyclées , odkrył w 1888 r. jak podłoga z tholos z Vaphio książęcy pogrzebowych ( XV th century BC. ), który ujawnia, bogate wyposażenie, w tym dwa złote kubki zdobione w Repoussé, narażone na Narodowym Muzeum Archeologicznym w Atenach , są najbardziej znane kawałki.
Jesteśmy mu winni, po jego wykopaliskach na Cykladach (1894, 1897-1898), w szczególności w Kastri- Chalandriani na wyspie Syros , stworzenie terminu „ cywilizacja Cyklad ” lub „cywilizacja cykladzka”. W ten sposób prowadził swoje badania na wyspach Amorgos (1894), Paros , Antiparos , a także na sąsiedniej wysepce Despotikó (1897) i Siphnos (Lipiec 1898), a następnie Syros (sierpień-Październik 1898).
W latach 1899–1903 prowadził wykopaliska na neolitycznych stanowiskach Tesalii w Sesklo i Dimini , niedaleko Wolos ; wykopaliska te ustanawiają podstawy wiedzy neolitu w Grecji.
W 1904 r. Został mianowany profesorem archeologii na Uniwersytecie Ateńskim, gdzie wykładał do 1924 r .; wykładał na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach w roku akademickim 1926-1927. W 1926 roku został członkiem Akademii Ateńskiej . Był dyrektorem Towarzystwa Archeologicznego w Atenach od 1896 do 1909, następnie w latach 1918-1920 i 1924-1926.
On i Panagiotis Kavvadias dokonali pierwszej prezentacji zbiorów Narodowego Muzeum Archeologicznego w Atenach .
Wśród jego uczniów są archeolodzy Spyridon Marinatos , Georges Mylonas i John Papadimitriou .