Chanes (zwany również Tapii w Guaraníe języku , to znaczy „slave”) lub Izoceños , są Amerindian grupy etnicznej z Arawak pochodzenia z zachodniej Chaco . Mniej więcej 3000 lat temu opuścili region Guyanas, aby migrować na południe. Jedna z ich stronniczości powstała w Chaco Central w Llanos de Manso w północno-zachodniej części obecnego argentyńskiego Chaco oraz w południowej Boliwii i towarzyszyła Chiriguanos w ich migracji do północnej Argentyny.
Tysiące lat temu Arawakowie zaludnili wyspy Morza Karaibskiego , przemieszczając się z wyspy na wyspę. Końcem tej powolnej ekspansji było przybycie na wyspy Haiti ( wyspa Hispaniola ) i Kubę , które były zaludnione 3000 lat przed naszą erą.
Z nieznanych powodów, między 1500 a 800 rokiem pne. AD grupy Arawaków z nizin Guyanas ( Surinam ) porzuciły swoje siedliska i migrowały na południe.
Kronikarze, tacy jak Diego Felipe de Alcaya , mówią o ludziach żyjących między podnóżem Andów a środkowym biegiem rzeki Guapay . Na wielkiej równinie, w dolinach i wzdłuż wszystkich brzegów rzeki, społeczności te zostały założone i zjednoczone pod zwierzchnictwem wodza, któremu Alcaya nadaje tytuł króla. Ten nosił imię Grigota ; miał obszerne mieszkanie i był ubrany w coś w rodzaju jaskrawej koszuli. Pod jego rozkazami, z setkami żołnierzy, byli kacykowie , z których cytuje nazwiska Goligoli, Tundi i Vitupué.
Chanés nawiązali stosunki handlowe z Keczua z Imperium Inków oraz z plemionami Arawak , takimi jak Moxos . Inca, chcąc rozszerzyć swoje imperium na południowy wschód, wysłał księcia Guacane, który zawarł porozumienie z Grigotą, aby odpierać ataki potężnych hord Guaranian, i założył miasto obok świątyni fortu Samaipata sprzed czasów Inków . W Quechuas zbudowany kilka fortów w zaludnionych dolinach Chanes pomiędzy Serrania de la Syberii i rzeki Guapay .
Po przybyciu Hiszpanów i wstrząsie Imperium Inków , Guaranís (którym nadano również imię Chiriguanos ) najechali pieśni równin i dolin, rozgromując Inków Guacane i jego brata Condori, a żołnierze Quechua wycofali się do regionu Pojo. Guaranis zajęli Samaipatę, gdzie schwytali kobiety Keczua i Chané. Król Grigota odniósł jednak zwycięstwo nad Chiriguanos, ale wkrótce jego terytorium również uległo inwazji Guaranian i zdominowali cały region.
W związku z tym Chanés zostali zmuszeni do niewolnictwa przez Chiriguanos. Zachowali swoją tożsamość etniczną, ale stracili swój pierwotny język Arawak , mniej więcej 300 lat temu, przyjmując formę guaraní. Wiele kobiet Chané zostało wziętych za żony przez swoich mistrzów Guarani, co zaowocowało pewną fuzją obu narodów.
W 1890 r. Armia boliwijska rozgromiła Chiriguanos, a Chanés z Boliwii zdołał wyzwolić się z niewoli.
Badanie z 2017 roku przeprowadzone na starożytnym osobniku z jaskini Tianyuan w Chinach , mającej około 40 000 lat, pokazuje, że Chanés mają więcej alleli pochodzących od tej osoby z Tianyuan niż jakakolwiek inna populacja rdzennych Amerykanów. Mają także więcej alleli pochodnych z obecnymi populacjami Papuasów i Ongal niż jakakolwiek inna populacja rdzennych Amerykanów. Wyniki te wydają się wskazywać, że co najmniej dwie różne populacje przodków przyczyniły się do powstania przodków populacji indiańskich.