Te buty ochronne są buty przeznaczone do ochrony stóp ani kostki i łydki , wobec różnych zagrożeń elektrycznych, chemicznych, mechanicznych, termicznych, itd.
Te buty ochronne muszą spełniać szereg ograniczeń przez obszar zastosowania:
W środowisku medycznym lub w zbiorowych kuchniach buty muszą ułatwiać higienę i spełniać określone normy antypoślizgowe: mokre lub tłuste płytki w kuchni, mokre podłogi w klinikach, a nawet płytki łazienkowe przy towarzyszeniu pacjentom pod prysznicem: wybór obuwia ochronnego jest ważny i muszą być wykonane według ściśle określonych kryteriów.
W medycynie niektóre chodaki można sterylizować w autoklawie .
Kryteria wyboru obuwia ochronnego
Każdy zawód ma swoje ograniczenia w zakresie ochrony, które mogą być fizyczne, mechaniczne, chemiczne lub biologiczne. Te szczególne ograniczenia i zagrożenia wymagają wyboru odpowiedniego obuwia.
Na przykład pracownik budowlany pracujący na budowie musi chronić stopy przed spadającymi materiałami, narzędziami. Będzie więc musiał wybrać buty muszlowe. W zależności od narażenia na ryzyko pracownik musi następnie wziąć obuwie z ochronnym noskiem, który może wytrzymać energię 200 J lub energię 100 J (odpowiednio EN ISO 20346: 2014 i EN ISO 20344: 2011). Ta analiza musi być przeprowadzona dla wszystkich ryzyk związanych z działalnością użytkownika.
Mogą wtedy interweniować inne czynniki niezwiązane ze zdrowiem i ochroną użytkownika, takie jak komfort i estetyka buta.
Pracodawca musi przejąć swoje obowiązki i szanować zobowiązania wobec swoich pracowników.
Oprócz priorytetowej ochrony zbiorowej, dyrektywa ustanawia obowiązek zdrowia i bezpieczeństwa.
Wyróżnia się trzy normy bezpieczeństwa: „S”, „P” lub „O”:
W każdym standardzie opisano 6 kategorii ochrony (z wyjątkiem normy ISO 20347, która zawiera tylko 5).
Charakterystyki różnych butów ochronnych są zakodowane w następujący sposób:
A: Antystatyczny but ochronny
E: Amortyzacja w obszarze pięty buta ochronnego
FO: But ochronny z podeszwą odporną na węglowodory
P: But ochronny
z podeszwą antyprzebiciową (stal lub materiał kompozytowy)
HRO: Półbut ochronny z odporną na ciepło podeszwą kontaktową do kontaktu
CI: Półbut ochronny z izolacją przed zimnem
HI:
Półbut ochronny z izolacją termiczną
WR: Półbut ochronny wodoodporny
WRU: Półbut ochronny z cholewką wodoodporną
M: Półbut
ochronny
z ochroną śródstopia
CR: Półbut ochronny z cholewką
odporną na przecięcia
Norma EN ISO 20345 : 2004 odpowiadająca butom ochronnym o odporności na uderzenia 200 dżuli ustala różne kategorie:
SB
S1 = A + FO + E
S1P = A + FO + E + P
S2 = A + FO + E + WRU
S3 = A + FO + E + WRU + P
S4 = A + FO + E + wodoodporność
S5 = A + FO + E + P + wodoodporność
Norma EN ISO 20347 : 2004 odnosząca się do obuwia ochronnego bez podnoska , określa różne kategorie:
OB
O1 = A + E
O1P = A + E + P
O2 = A + E + WRU
O3 = A + E + WRU + P
O4 = A + E + wodoodporność
O5 = A + E + P + wodoodporność
EN 345 | EN 346 | EN 347 | Śliska podłoga | Wilgotność | Antyperforacja | Atak kwasem |
---|---|---|---|---|---|---|
SB (podstawowy) | PB | OB | ||||
S1 | P1 | O1 | tak | |||
S1P | tak | tak | ||||
S2 | P2 | O2 | tak | tak | ||
S3 | P3 | O3 | tak | tak | tak | |
S4 | P4 | O4 | tak | tak | tak | |
S5 | P5 | O5 | tak | tak | tak | tak |