Oryginalnie autoklaw to pojemnik, którego wieczko jest wsunięte do wnętrza skorupy pojemnika i szczelnie zamyka się pod wpływem wewnętrznego ciśnienia pary.
To pokonuje ciśnienia atmosferycznego , a tym samym doprowadzić ciecz wody niż 100 ° C . Następnie inne typy pojemników pozwalające na tę akcję przyjęły tę nazwę, chociaż ich pokrywa była tylko przymocowana do otworu i utrzymywana na miejscu za pomocą różnych urządzeń.
Autoklaw to grubościenny, hermetycznie zamknięty pojemnik przeznaczony do przeprowadzania pod ciśnieniem (kilka barów ) reakcji przemysłowej, gotowania lub sterylizacji parowej . Aby materiał mógł zostać uznany za sterylny, teoretyczne prawdopodobieństwo wyizolowania zarazka musi być mniejsze niż 1 na 1 milion. Jest to poziom zapewnienia sterylności (NAS) regulowany przez normę EN 556.
Zasada działania autoklawu została wynaleziona przez Denisa Papina w 1679 roku9 kwietnia 1820, Pierre-Alexandre Lemare składa patent na „pojemnik autoklawu”, który zostanie ulepszony przez Nicolasa Apperta . Jego następca i kontynuator, Raymond Chevallier-Appert , patent28 grudnia 1852, praktyka sterylizacji pod tytułem „autoklaw ze specjalnym manometrem” , przodek obecnego sterylizatora parowego. W 1879 roku Charles Chamberland ulepszył ten proces do celów medycznych.
Nazywany autoklawie cykl w autoklawie i autoklawu czasownika.
Środkiem sterylizującym jest para nasycona pod ciśnieniem lub woda przegrzana. Ciepło związane z wilgocią powoduje niszczenie zarazków poprzez denaturację białek poprzez częściową hydrolizę łańcuchów peptydowych. Sterylizacja parowa jest najczęściej stosowaną metodą sterylizacji w szpitalach.
Należy zauważyć, że pierwszy etap składający się z następujących po sobie wtrysków próżniowych i parowych umożliwia zwiększenie wydajności etapu sterylizacji poprzez usunięcie powietrza zawartego w komorze sterylizacyjnej oraz wsadzie przeznaczonym do sterylizacji. Rzeczywiście, kieszenie powietrzne stanowią zimne miejsca, w których siła sterylizacji jest zmniejszona.
Cykl autoklawu ma zmienny czas trwania w zależności od zastosowanej wagi i rodzaju sterylizowanego przedmiotu.
We Francji, z okrągłym n ° 100 z 11/12/95 14/03/01 i 138, aby poradzić sobie z ryzykiem związanym z niekonwencjonalnych czynników zakaźnych (NCTA) cykli do 134 ° C, jest wymagana dla 18-minutowego czas plateau (faza 3). Dotyczy to szpitali, zależy to od rodzaju leczonego ładunku drobnoustrojów.
Wartość sterylizacji nazywany F0 lub VS wyraża śmiertelność (w minutach), w porównaniu do cyklu teoretycznego sterylizacji płytek przy 121,1 ° C .
Zgodnie z francuskim ustawodawstwem każdy autoklaw musi wytrzymać ciśnienie o 1/3 większe niż jego maksymalne ciśnienie robocze (jeśli gong ma 3 bary, ciśnienie próbne wynosi 4 bary). Pieczęć wskazuje, że autoklaw został przetestowany przez organizację certyfikowaną przez Biuro Górnicze. Musi być testowany co najmniej raz na dekadę, a następnie przy każdym incydencie lub przy każdej zmianie miejsca.
Autoklaw musi być wyposażony w wyskalowany manometr do bezpośredniego odczytu ciśnienia, termometr do bezpośredniego odczytu, termometr rejestrujący i dwa zawory bezpieczeństwa, które włączają się, gdy ciśnienie przekracza 3 bary. Zawór bezpieczeństwa komory można zastąpić płytką bezpieczeństwa, uważaną za bardziej higieniczną (zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym).
Zasadą jest generalnie osiągnięcie sterylności mikrobiologicznej .
Autoklawy chemiczne pracujące pod wysokim ciśnieniem podlegają PED (Europejskiej Dyrektywie Ciśnieniowej). Najczęściej wyposażone są w przeponę bezpieczeństwa (śrut bezpieczeństwa), która jest podobna do bezpiecznika ciśnieniowego.
W chemii autoklaw umożliwia prowadzenie reakcji pod ciśnieniem, takich jak uwodornienia, polimeryzacje, minationy itp. Chemia lub autoklawy badawcze pozwalają na pracę pod ciśnieniem do 5000 bar i temperaturze do 900 ° C . Autoklawy mogą być wyposażone w system mieszania, który będzie miał napęd magnetyczny w celu odizolowania się od ciśnienia i wytworzenia jednolitego wiru wewnątrz reaktora. Tak więc wiele manipulacji badawczych i eksperymentów laboratoryjnych jest przeprowadzanych z autoklawów (badania farmaceutyczne, chemiczne, naftowe itp.).
W przypadku ulepszeń procesu lub badań podstawowych, objętość autoklawów zmienia się odwrotnie proporcjonalnie do ciśnienia, które muszą wytrzymać. Zatem autoklaw o małej objętości (od 50 do 300 cm 3 ) wytrzyma ciśnienie łatwiej niż autoklaw o większej objętości (od 5 do 10 litrów).
Autoklawy wysokociśnieniowe (lub reaktory badawcze bardziej znane jako bomby laboratoryjne ) są wykonane wyłącznie z materiałów metalowych, które zapewniają odporność na ciśnienie. Materiałem najczęściej używanym w autoklawach jest stal nierdzewna w gatunku 316 SS. Inne metale, takie jak Hastelloy C276 lub Inconel 600, są używane do zastosowań korozyjnych lub w bardzo wysokich temperaturach ( np .: 900 ° C ).
Sterylizacja parowa jest najczęściej stosowana w środowisku szpitalnym, jest konieczna do sterylizacji każdego sterylnego wyrobu medycznego, który nie jest przeznaczony do jednorazowego użytku. W zależności od produktu i opakowania (butelka szklana, woreczki PVC, worek PP, strzykawka) można zastosować różne obróbki termiczne w autoklawach (sterylizacja, uzwojenie itp.).
Stosowanie autoklawu typu B jest obowiązkowe i chroni nie tylko pacjentów, ale także pracowników służby zdrowia i lekarzy przed możliwym ryzykiem zakażenia lub zakażenia krzyżowego między nimi wszystkimi.
Cykl prionowy jest najczęściej stosowany w szpitalach. Jest to najbardziej efektywny cykl i jest zalecany przez Dyrekcję Generalną ds. Zdrowia od 2001 r. (Okólnik DGS / 5 C / DHOS / E 2 nr 2001-138 | 2001).
Wyrób medyczny należy użyć bezpośrednio po otwarciu komory sterylizacyjnej lub przechowywać w specjalnym opakowaniu, które zostało użyte do sterylizacji.
Obróbka w próżni lub pod ciśnieniem i ciepłem pozwala na lepszą impregnację pestycydów lub barwników w drewnie, w szczególności w bieli (rdzeń jest mniej dostępny dla produktów, ale jest też naturalnie bardziej odporny).
W małej Steama Sterylizator wody są określone przez użyteczny w ilości mniejszej niż 60 litrów, albo może nie zawierać jednostkową sterylizacji . Są one opisane w normie NF EN 13060, która wyróżnia trzy typy urządzeń:
Klasa B. tylko prawdziwe sterylizatory wykonują cykl obejmujący obróbkę wstępną z naprzemiennymi podciśnieniami i wtryskiem pary, fazę etapu sterylizacji i fazę suszenia próżniowego. Autoklawy klasy B są jedynymi zalecanymi przez normę NF EN 13060 do sterylizacji wyrobów medycznych. Wpisz N. dezynfektory parą wodną, do obróbki nieopakowanych urządzeń. Wpisz S. klasa torby, której oznaczenia określa producent.Duże sterylizatory, powyżej 60 litrów, spełniają normę NF EN 285. Tylko jeden typ wykonuje cykle tego samego typu, co cykle B małych sterylizatorów.
Istnieje kilka testów sprawdzających poprawność działania autoklawu:
Test Bowiego Dicka bada działanie autoklawu parowego klasy B i jego zdolności do sterylizacji przedmiotów porowatych (sprawdza brak pęcherzy powietrznych oraz dobrą penetrację pary). Test spirali kontroluje zdolność autoklawu do sterylizacji pustych ciał. ISP Pray integrator kontrolujący sterylizację UTA. Standard ISP integrator kontrolujący sterylizację konwencjonalnych mikroorganizmów.