Chartreuse Saint-Martin z Neapolu
Klasztorze kartuzów ( włoski : Certosa di San Martino ) to dawny klasztor kartuzów znajduje się w Neapolu , w panoramicznym miejscu, na skraju wzgórza Vomero. Mieści się obecnie Muzeum Narodowe San Martino oferuje interesujący wybór sztuki i historii Neapolu między XVII th i XIX th stulecia.
Miejsce jest łatwo dostępne kolejką linową Montesanto .
Fabuła
Charterhouse St. Martin z Neapolu został założony na wzgórzu zdominowanym przez Fort St. Elmo w 1325 roku przez księcia Karola Kalabrii i przez jego ojca, króla Roberta Andegaweńskiego i jego córka, królowa Joanna I re . Gmina osiedliła się w 1337 roku , kościół konsekrowano w 1368 roku . Bulla od Martin V , datowany 1420 , spotyka go ze wspólnoty Certosa Guillonèse , zbyt słaba.
Plaga poważnie narażony na ten dom w 1528 roku .
W XVII -tego wieku, priors tego bogatego domu sprawiają, że punkt orientacyjny.
Po ogłoszeniu Republiki Neapolitańskiej w 1799 r. klasztor został zniesiony przez francuskich okupantów w 1800 r. , odrestaurowany przez króla Ferdynanda IV w 1804 r., a następnie ponownie usunięty przez króla Józefa Bonaparte w 1806 r . Ferdynand II przywrócił ją legalnie w 1831 r. , skutecznie w 1836 r .
W 1866 r. Charterhouse został zamknięty przez rząd włoski, stał się własnością państwa włoskiego i został przekształcony w muzeum poświęcone sztuce i historii Neapolu. Niewielka społeczność pozostała tam sama do 1921 roku .
Architektura
Od XVI TH do XVIII th century , największych artystów czasu, wielu architektów, w tym Tino di Camaino i Cosimo Fanzago , pracował na jego budowę. Kilkakrotnie zmieniana i przebudowany w XVII -tego wieku według kanonów typowych neapolitańskiego baroku , klasztor składa się z jednej nawy kościoła, i wspaniale ozdobione freskami, dużym klasztorze i nazywane „KLASZTOR Prokuratorzy, zarówno z XVI th century.
Znani mnisi
Wcześniejszy- ...
- 1393: Matteo de Tito, założyciel domu czarterowego Saint-Nicolas de Chiaromonte .
- ...
- Lumbolo († 1572), wychowany przez Joannę Aragońską , matkę Karola V , przeora, ówczesnego gościa prowincji Lombardii
- 1579: Andreu lub André Capella (1529-†1609), urodzony w Walencji w 1529 r., wstąpił do jezuitów , mistrz nowicjuszy i rektor kolegium w swoim rodzinnym mieście. Złożył śluby zakonne w Charterhouse Scala Dei w 1570. Był przeorem Porta Cœli w 1574, Scala Dei w 1575, Paular w 1576, Neapolu w 1579, Mediolanu w 1581 i ponownie Scala Dei w 1584. przez króla z reformą benedyktynów i kanoników regularnych Hiszpanii został mianowany biskupem Urgell w 1588 roku.
- ...
- Ciężkie Turboli zobowiązuje znaczący wzrost i ozdobę na początku XVII -tego wieku.
- ...
- ?-1668: Andrea Cancelleri (1600-†1668), urodzony w Neapolu w 1600, śluby w Neapolu 11 listopada 1617, kolejno przeor Paduli i Neapolu, wizytator prowincji Saint-Bruno , zmarł jako odpowiedzialny 2 lutego 1668.
- ...
- 1851-1859: Raphael Gioannangeli (1800-† 1871), Nicolo w religii, urodzony w Campoli, śluby Trisulti 11 czerwca 1821, mianowany prokuratorem generalnym w 1850, następnie przeor Neapolu w 1851, złożony na jego prośbę w 1859, wraca do Trisulti jako prokurator.
- 1859-1863: François de l'Assomption Ferreira di Mathos (1803- † 1865), urodzony w Lizbonie, złożył śluby w sąsiednim domu czarterowym 15 sierpnia 1825, wybrany przeorem Florencji w 1842, wizytator Toskanii w 1843, przeor Trisulti w 1846, ponownie przeor Florencji i gość w 1848, prokurator generalny w 1851, przeor Neapolu w 1859 i Paduli w 1863, zmarł jako dowódca.
Przełożeni
- 1916-1919: Stanislas Autore (1853-† 1920)
- 1919-1922: Ambroise Bérard (1861-† 1939)
Dzieła wyprodukowane w Charterhouse Neapolu
Freski
Obrazy
Rzeźby
Zbiory Muzeum San Martino
Quarto del Priore
Tryptyk przez Jean Bourdichon (ok. 1500)
Sekcja historyczna
- La Tavola Strozzi : reprezentuje jeden z pierwszych zabytków Neapolu.
- Dzieła Micco Spadaro : Bunt Masaniello (1647) i Piazza del Mercatello (1656).
Szkółki
Neapolitańskiego sztuki z XIX -tego wieku
Ilustracje wektorowe
-
Wiszące ogrody
-
Wielki krużganek
-
Pokój odwiedzin
-
Kościół z bogatą barokową dekoracją z intarsji z polichromowanych marmurów.
-
Ołtarz kościoła
-
Podziemia Kartuzy
-
Detal marmurowej balustrady przed ołtarzem: biały marmur, onyks , czerwony marmur i brąz
-
Jedna z kaplic kościoła, z dekoracją prawie wyłącznie z bardzo drobno obrobionego marmuru.
-
Sufit tej samej kaplicy.
-
Detal intarsji z marmuru w dekoracji tej kaplicy.
-
Jedna z kropel wody święconej w kościele, wszystkie z innego polichromowanego marmuru.
-
Marmurowa intarsja na filarach i ścianach.
-
Marmurowa intarsja na posadzce kościoła.
-
Marmurowa wkładka na podłodze.
-
Marmurowa wkładka na podłodze.
-
Marmurowa intarsja na podłodze pośrodku nawy.
-
Marmurowa wkładka na podłodze.
-
Szczegół marmurowej wkładki na podłodze
-
Posąg św. Jana Chrzciciela
Uwagi i referencje
-
(it) Valentino Vitale , „ Il complesso monastico di San Nicola in Valle (Francavilla in Sinni, PZ). Nascita e sviluppo di una certosa ” , VIII Congresso nazionale di archeologia medievale , tom. 2, n O III ,2018, s. 212 ( przeczytaj online , skonsultowano 16 kwietnia 2020 r. ).
-
Katolicki Uniwersytet 15.05.1901 na galijskiego .
-
Anselme Dimier , Les Moines Bâtisseurs , Paryż,1964.
-
Augustin Devaux (tłumaczenie z portugalskiego i komentarze), „ Ferreira de Mathos, François, Mémoires 1820-1863 ”, Analecta Cartusiana , Salzburg, tom. 152 n o 1,2003, 134 s.
-
Nowa biografia ogólna, 1854-1866 o Gallicy .
-
Słownik imion własnych, 1876-1879 o Gallicy .
-
Wielkiej Uniwersalnego Słownika XIX th century, Larousse, 1866-1877 na galijskiego .
-
Inwentarz rysunków, fotografii i rycin związanych z ogólną historią sztuki, 1895 na Gallicy .
-
Le Bernin / Marcel Reymond, 1911 na Gallica .
Bibliografia
-
(it) Luigi Angelini ( il . Raffaele Liberatore (it) ), Le migliori pitture della Certosa di Napoli [„Najlepsze obrazy Kartuzy Neapolu (Guido Reni, Ribera, L. Giordano)”], Neapol, Tipog. Trani,184018 płytki (zawiadomienie BNF n O FRBNF40341142 ).
-
FA Lefebvre , Saint-Bruno i zakonu kartuzów , t. 2, Paryż, Międzynarodowa Księgarnia Katolicka,1883, 682 s. ( przeczytaj online [PDF] ) , s. 285.
-
(la) Carolo Le Couteulx , Annales ordinis Cartusiensis , tom. V - VII , Montreuil-sur-Mer, 1887-1891, t. V : str. 256, 260 i 463-468; lot. VI : s. 84, 140, 146; lot. VII : s. 381.
- Augustin Devaux i Van Dijck , Nowa Bibliografia Kartuzów: Cartusiana , Grande Chartreuse, 2005, Domy Zakonu,2005, 785 pkt.
Zobacz również
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne