Karol Mewès
Karol Mewès
Charles Frédéric Mewes jest francuski architekt , urodzony w Strasburgu na30 stycznia 1858 i martwy 9 sierpnia 1914w 7 th dzielnicy Paryża .
Biografia
Charles Frédéric Mewès pochodzi z żydowskiej rodziny pochodzenia alzackiego ( Wissembourg ). Cała rodzina opuściła Alzację w 1870 r. podczas najazdu pruskiego. W wieku dwudziestu lat wszedł do gabinetu architekta i nauczyciela sztuk pięknych Jean-Louis Pascal . Wpaja to jego studentowi wysoce profesjonalne podejście do architektury. Mewès następnie rywalizował o Grand Prix de Rome w 1885 i ukończył Sztuk Pięknych w 1886 .
Genialny i kulturalny człowiek Charles Mewès ma wyrafinowaną bibliotekę, szczególnie w dziedzinie architektury. Określany przez czasopismo Royal Institute of British Architects ( 1947 ) mianem „samego typu francuskiego intelektualisty dobrego rodu” ( 1947 ), wykonał szereg dzieł, które wzbudziły podziw: zamek Rochefort-en-Yvelines , prom Julesa dom oraz jego, położony 36, bulwar des Invalides . Sam został trenerem i dlatego uczył architektury wielu studentów z całego świata.
W 1900 roku połączył siły z brytyjskim architektem Arthurem Josephem Davisem , który był jego kolegą ze studiów w École des Beaux-Arts w Paryżu, w ramach agencji „Mewès and Davis”.
Charles Mewès kupił mały zamek Scharrachbergheim w Alzacji, gdzie po śmierci żony w 1896 roku spędzał dużo czasu z trójką dzieci . Zmarł 9 sierpnia 1914 roku w wieku 56 lat.
Główne konstrukcje
Hotele podróżne
-
Hôtel Ritz , 15 plac Vendôme (Paryż) (1897-1898): przekształcenie Hôtel de Gramont na Césara Ritza , pierwszego hotelu na świecie, który posiada łazienkę w każdym pokoju, dzięki wynalazkowi wentylacji dziedzińców.
- Carlton Hotel w Londynie (1899), pierwszy obiekt, w którym połączył użycie kamienia i stali.
-
Hôtel Ritz , 150 Piccadilly ( Londyn ) dla Césara Ritza (1904-1905): Mewès poszukuje tam jedności stylistycznej, zdominowanej przez odniesienia do stylu Ludwika XVI.
-
Hotel Ritz w Madrycie (1910): we współpracy z hiszpańskim architektem Luis de Landecho .
- Hotel María Cristina w San Sebastián (Hiszpania) (1912).
Prywatne rezydencje
-
Château Porges de Rochefort-en-Yvelines ( Yvelines ) zbudowana między 1896 i 1904 dla Jules Porges , zainspirowany Hôtel de Salm ( Pałacu Legii Honorowej ), ale z podwójnym proporcjach, co stanowi nadmierne zobowiązania, która nie została zakończona.
- Hôtel Rodolphe Kann , 51 avenue d'Iéna ( Paryż ): przekształcenie dla Calouste Gulbenkiana budynku wybudowanego przez Ernesta Sansona we współpracy z Emmanuelem Pontremoli .
- Lutton Hoo ( Bedfordshire , Anglia ) dla Sir Juliusa Wernhera , partnera Jules Porgès : całkowita przebudowa, dodanie mansardowych dachów, wielkie schody, wystrój wnętrz (1903)
- Polesden Lacey ( Surrey , Anglia ): rozbudowa dla Pani Ronald Greville w celu stworzenia mieszkania dla króla Edwarda VII (1906).
- Coombe Court, remont dla Lady de Grey.
- Hotel, 18 avenue Élisée-Reclus (Paryż): wybudowany w 1909 roku dla Luciena Guitry . W 1925 roku stał się rezydencją jego syna, Sachy Guitry . W stylu neoklasycystycznym, w owalnym biurze-galerii mieściła się kolekcja dzieł sztuki zgromadzonych przez rodzinę Guitry. Rozebrany w lipcu 1963 . Zobacz prezentację wykonaną na stronie: [1]
Statki i inne
-
Royal Automobile Club na Pall Mall w Londynie (1908-1911).
-
Liner Amerika (1905), pierwszy w całości zaprojektowany przez tego samego architekta.
-
Liner Imperator (1913) wyróżniający się obfitym wykorzystaniem marmuru, zwłaszcza na basen i pierwszorzędną jadalnię.
-
Liner Vaterland (1914), gdzie Mewès jako pierwszy podzielił kanały kominowe, aby dać pełny widok na środek pomieszczeń publicznych i od jednego końca łodzi do drugiego. Liniowiec Vaterland .
- Zakład termalny Contrexéville ( Wogezy ).
- Siedziba Westminster Foreign Bank (1920-1921), Treurenberg , 2-4 w Brukseli
Uwagi i referencje
-
online Archives Paryż, 7 th arrondissement, 1914, akt zgonu n o 1445 Oceny 7D 145, 14/31 widzenia
-
Według biografii AGORY op. cyt.
-
Jean-Marie Pérouse de Montclos (reż.), Le Guide du patrimoine. Paryż , Paryż, Hachette, 1994, s. 158.
Bibliografia
- Théodore Rieger, „Charles Frédéric Mewès”, w New Dictionary of Alsatian Biography , tom. 26, s. 2627
-
Ritz, historia piękniejsza niż legenda , Claude Roulet - Éditions Quai Voltaire - 1998
- * Biografia napisana przez Marie-Laure Crosnier Leconte: Narodowy Instytut Historii Sztuki [2]
Linki zewnętrzne