Narodziny |
14 czerwca 1736 Angoulême Angoumois ( Królestwo Francji ) |
---|---|
Śmierć |
23 sierpnia 1806 Paryż ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Obszary | Fizyczny |
Dyplom | Królewska Szkoła Inżynierii Mézières |
Znany z |
Jednostka kulombowska Prawo Coulomba w elektrostatyce Prawo Coulomba w mechanice |
Charles-Augustin Coulomb , urodzony dnia14 czerwca 1736w Angoulême i zmarł dnia23 sierpnia 1806w Paryżu , jest francuskim oficerem , inżynierem i fizykiem . Poszedł do potomności, aby precyzyjnie sformułować prawa tarcia ciał stałych i wynaleźć wahadło skrętne , precyzyjny dynamometr, który umożliwił mu sformułowanie prawa przyciągania między naelektryzowanymi ciałami stałymi.
Charles-Augustin Coulomb (lub Charles-Augustin de Coulomb) jest synem Henry'ego Coulomba, inspektora posiadłości królewskich z Montpellier i Katarzyny Bajet. Studiował w Paryżu w College des Quatre-Nations , choć jego rodzina nie należała ściśle do arystokracji. Lekcje matematyki Pierre'a Charlesa Le Monniera sprawiły, że odwrócił się od medycyny. Pozbawiony, dołączył do rodziny ojca w Montpellier i uczestniczył w latach 1757-1759 w pracach akademii tego miasta, kierowanej przez matematyka Augustyna Danyzy . Za zgodą ojca wrócił do Paryża w 1759, aby uczęszczać na zajęcia w instytucie przygotowawczym prowadzonym przez księdza Camusa i zdał egzamin wstępny do École du Génie de Mézières .
Kiedy opuścił szkołę w 1761 roku, był pierwszym skierowaniem do badania mapy przybrzeżnych Bretanii, a następnie wysłany na misję do Martyniki w 1764 roku do udziału pod rozkazami ppłk de Rochemore w budowie Fort Bourbon. , Ponieważ, po siedmiu Wojna lat , francuska kolonia jest teraz odizolowana w środku posiadłości angielskich i hiszpańskich. Coulomb przepracował osiem lat kierując pracą, nabawiając się tam tropikalnych gorączek, ale także przeprowadził kilka eksperymentów dotyczących wytrzymałości murów i utrzymania ścian skarpowych (murów oporowych), które zainspirowały go pomysły Pietera van Musschenbroeka dotyczące tarcia .
Repatriowany w 1772 r. w randze kapitana, próbował na nowo nawiązać swoją karierę naukową, wysyłając do Akademii Nauk pracę opisującą wszystkie swoje badania, Esej o zastosowaniu zasad maksymy i de minimis do niektórych problemów statyki dotyczących do architektury (1773). Coulomb używa rachunku różniczkowego do badania zginania belek, naporu zasypki na ścianach oporowych oraz bilansu sklepień murowanych.
Coulomb został przydzielony kolejno do Cherbourga (1774-1776), Besançon (1777-79) i Rochefort (1779-1780), gdzie był odpowiedzialny za naprawę fortu na wyspie Aix . We współpracy z arsenałem Rochefort przeprowadził różne eksperymenty na linach i uzyskał w 1781 r. nagrodę Akademii Nauk za określenie praw tarcia i sztywności (sztywności) lin, co jest następstwem jego wybory do Akademii.
Wybrany na eksperta do rozbudowy portu Saint-Malo , został mianowany po złożeniu raportu na zarządcę wód i fontann Francji na polecenie hrabiego d'Angiviller w 1784, następnie awansowany w 1786 na podpułkownika. . Rewolucja nie zagroziła jego pozycji aż do 1791 roku. Pod terrorem schronił się roztropnie u swojego kolegi Jean-Charles de Borda w regionie Blois, porzucając swoją posiadłość w Paryżu. Wrócił do stolicy pod zarządem Dyrektoriatu i przez ostatnie cztery lata swojego życia, na prośbę Bonaparte, pełnił funkcję Generalnego Inspektora Edukacji Publicznej w ministerstwie Fourcroy .
Inżynier z wykształcenia, jest przede wszystkim fizykiem. Publikuje siedem traktatów o elektryczności i magnetyzmie , a inne o zjawisku skręcania, tarcia stałego itp.
Członek Akademii Nauk, mamy od niego Pamiętniki i Badania nad sposobami prowadzenia prac hydraulicznych pod wodą , 1779 r .