Prezydent Towarzystwa Dobroczynności | |
---|---|
1780-1782 |
Narodziny |
21 września 1746 Wycieczki |
---|---|
Śmierć | 11 grudnia 1797 (w wieku 51 lat) |
Narodowość | Francuski |
Tata | Charles-Pierre de Savalette de Magnanville |
Charles-Pierre-Paul, markiz de Savalette de Langes , urodzony w Tours on21 września 1745 i martwy 11 grudnia 1797, jest osobowością francuskiej masonerii . Najstarszy syn Charlesa-Pierre'a Savalette de Magnanville (1713-1790), otrzymał w 1756 roku dziedziczny urząd opiekuna skarbu królewskiego , który sprawował za panowania Ludwika XV i XVI .
Rycerz baron de Langes i markiz de Savalette, był doradcą parlamentu paryskiego w Marzec 1766. W czasie reformy kasy skarbu królewskiego w 1788 r. został jednym z czterech administratorów funduszu pomocniczego. Fortuna jego ojca sprzyja jego zamiłowaniu do przepychu i bezładnego, sentymentalnego życia, nie przeszkadzając mu jednak w byciu jednym z najbardziej aktywnych i hojnych masonów swoich czasów. Zanim poparł idee rewolucji francuskiej , był kapitanem Gwardii Narodowej batalionu Saint-Roch i adiutantem La Fayette . Uczęszcza do klubów reformatorskich, takich jak klub Valois, i pozostaje przyjacielem ludzi bliskich władzy.
Inicjowany w loży „Amis nierozerwalny” w Lille w dniu15 maja 1766 r, był członkiem i współzałożycielem loży „Les Amis Reunis” w 1773 r. , która skupiała starszych członków monarchii francuskiej i w skład której wchodzili m.in. wicehrabia de Tavannes, Antoine Court de Gébelin , Claude Baudard de Saint-James , prezydent Hericourt i książę Karol Hesji-Rheinfels-Rotenburg . Założył reżim Filaletów , którego jednym z fundamentów jest martynizm . Po utworzeniu nowego reżimu nawiązano kontakty z takimi osobistościami, jak Cagliostro , Mesmer i Louis-Claude de Saint-Martin , po których nie zawsze następowały głębsze relacje. Przewodniczy także kongresowi filozoficzno-masońskiemu w Paryżu, który spotkał się w 1785 i 1787 roku .
Historie z mason Savalette, Grand Orient, a „Przyjaciele zjednoczona” mieszają się od 1773 do 1793 roku . Współzałożyciel i oficer od 1783 do rewolucji loży „Olimpiada Doskonałego Szacunku” , założyciel i komisarz komitetu masonerii i Towarzystwa Olimpijskiego, które w 1786 liczyło ponad 400 członków. Współzałożyciel paramasońskiego towarzystwa samopomocy i dobroczynności, którego jest kilkukrotnym prezesem: „La Maison Philanthropique” . Poseł i oficer Wielkiego Wschodu Francji przez wiele lat, pierwszy nadzorca Izby Stopni w 1782 r. , brał udział w kodyfikacji stopni i orderów obrządku francuskiego . Do czasu rozpędzenia filatetów i wydarzeń w stolicy był niestrudzonym animatorem francuskiego masonerii . Pod koniec Terroru , względne niepowodzenie ostatniego filozoficznego klasztoru filatelistów w 1787 r., jego świeckie działania i miłość do Geneviève-Louise Hatry (1767-1832), z którą miał kilkoro naturalnych dzieci, które rozpoznał, nie nie pozostawiaj ani pragnienia, ani czasu wolnego, by interesować się odzyskaniem masonerii, która z kolei oczarowała ją i rozczarowała obojętnością lub niezrozumieniem.