Charles-Hippolyte de Paravey

Charles-Hippolyte de Paravey Biografia

Narodziny	25 września 1787 Fumay
Śmierć	1871 Saint-Germain-en-Laye ( d )
Narodowość	Francuski
Trening	Szkoła Politechniczna École des Ponts ParisTech
Czynność	Inżynier

Inne informacje

Członkiem	Azjatycka firma

Charles-Hippolyte de Paravey , urodzony dnia25 września 1787w Fumay ( Ardeny ) i zmarł w Saint-Germain-en-Laye w 1871 , jest francuskim inżynierem.

Biografia

Syn George'a de Paravey, inżyniera w Królewskim Korpusie Mostów i Dróg, i Charlotte Mathis, urodził się w Fumay na 25 września 1787. Studiował w École centrale de Charleville , następnie przeniósł się do École polytechnique w listopadzie 1803 , a następnie wListopad 1806w Państwowej Szkole Mostów i Dróg , której aspirantem został pod koniec 1809 roku .

Wypełniał różne misje na terenie ówczesnego Cesarstwa Francuskiego , w Mons , Brukseli , Gandawie , Arles . Został przydzielony jako prowizoryczny porucznik inżynierów wojskowych do miejsca L'Écluse , następnie do Ostendy w 1813 i 1814 , następnie zastąpiony w swoim korpusie mostów i jezdni w Clermont-en-Auvergne, a następnie do kanału de Saint -Quentina .

W 1816 r. został mianowany podinspektorem École polytechnique i sprawował tę funkcję do października 1822 r. , kiedy ten zakład został zmilitaryzowany; został następnie zastąpiony w korpusie Ponts et Chaussées. W grudniu następnego roku otrzymał odznaczenie Legii Honorowej . W 1840 przeszedł na emeryturę do Saint-Germain-en-Laye.

Jego praca

Nie przeszedł do potomności z braku sławy pracą inżyniera, ale pracą etnologiczną. Wydaje się, że „Paravey zajmuje ważne miejsce w historii tradycyjnych pomysłów w XIX th wieku” .

Jest jednym z założycieli Towarzystwa Azjatyckiego . A od 1821 rozwijał system myślenia o historii cywilizacji, na podstawie badań dotyczących pomiaru czasu, kosmologii, językoznawstwa i mitologii różnych cywilizacji; badania, które publikuje, w szczególności w Annales de Philosophie Chrétienne , lub które przedstawia Akademii Nauk .

Bywał w kręgach katolickich, co sprawiło, że Jean-Claude Drouin powiedział, że „jest z pewnością przekonanym„ fundamentalistą ”i zagorzałym zwolennikiem tradycji biblijnej. "

Przez całą swoją pracę, od 1821 roku, a zwłaszcza od publikacji Eseju o unikalnym pochodzeniu… w 1826 roku , aż do swojej śmierci, stara się wykazać, że „unikalne centrum cywilizacji”, które istniałoby przed i po potopie , a zatem istnieje tylko jedno źródło dla wszystkich ludzi, którzy zaludnili ziemię.

Publikacje

Relacja M. le Chevalier Delambre na temat wspomnień dotyczących wspólnego pochodzenia sfer wszystkich starożytnych ludów oraz okresu bliskiego początkom naszej ery opowiedziane przez zodiaki odkryte w Egipcie, zwłaszcza te z Dendery, wspomnienia przeczytane i przedstawione Akademii , z Jean-Baptiste Joseph Delambre , Paryż: A. Belin, 1821 [1]
Nowe rozważania nad planisferą Dendery , gdzie mimo obliczeń M. Biota, a także przy użyciu systemu projekcji wskazanego przez M. Delambre, okazuje się, że pomnik ten nie oferuje nic innego jak sferę Hipparcha, taką, jaka jest przedstawiona na kuli ziemskiej farnese , Paryż: Treuttel & Wurtz, 1822, in-8 °, 31 s. [2]
Esej o unikalnym i hieroglificznym pochodzeniu liczb i liter wszystkich ludów , Paryż: Treuttel i Wurtz, 1826 [3] .
Przegląd wciąż odręcznych pamiętników o pochodzeniu kuli i wieku zodiaków , Paryż, 1821, przedrukowany i opatrzony adnotacjami w 1835 roku [4]
Ostatnie odkrycia dotyczące azjatyckiego pochodzenia ludów Bogoty , w Le Correspondant , nr 46, we wtorek19 stycznia 1830 r[5]
Esej o niektórych zodiakach przywiezionych z Indii , w Annals of Christian Philosophy , 1835 [6]
Ilustracje astronomii hieroglificznej oraz planisfer i zodiaków znalezione w Egipcie, Chaldei, Indiach i Japonii, lub Obalanie wspomnień astronomicznych Dupuisa, Volneya, Fouriera i M. Biota , Paris: Treuttel & Wurtz, and Bachelier, 1835 [7] ]
Pamiętnik o japońskim, arabskim i baskijskim pochodzeniu cywilizacji ludów płaskowyżu Bogota , Paryż: Dondey-Dupré & Théophile Barrois, 1835 (wydruk z nr 56 Roczników filozofii chrześcijańskiej) [8] - [ 9]
Skrócona rozprawa na temat starożytnej i hieroglificznej nazwy Judei, czyli Tradycji zachowanych w Chinach, w starożytnym kraju Tsin, kraju zbóż i krzyża , Paryż: Treuttel i Wurtz, 1836 (przedruk numeru 70 Roczników filozofii chrześcijańskiej) [10] .
Dokumenty hieroglificzne, przywiezione z Asyrii i zachowane w Chinach i Ameryce, dotyczące potopu Noego, dziesięciu pokoleń przed potopem, istnienia pierwszego człowieka i grzechu pierworodnego: dogmaty, które są podstawą chrześcijaństwa, ale które są odrzucane w tym dniu , Paryż: Treuttel i Wurtz, 1838 (przedruk z Annales of Christian Philosophy) [11] .
Listy Kawalera de Paravey do Prezesa Akademii Nauk: dwa listy o znakach chińskiego pisma, które oznaczają konia i jakie można z niego wyciągnąć wnioski oraz o prawdopodobieństwie istnienia przyrządów optyki wśród starsi , Paryż,18 października 1837 & 2 lutego 1838, Lille: wyśw. L. Leforta, 1838 [12] .
Rozprawa o Ting-Lingu, o którym mówią chińskie księgi, lub o prawdziwym narodzie, któremu w starożytności nadano nazwę centaurów , Paryż: Treuttel & Wurtz i Mazé, 1839 [13]
Skrócona notatka odnosząca się do obos lub tumuli z Bosforu Cymeryjskiego, podobnych do stup zachodnich Indii , w Asian Journal , 1840, nr 16 [14]
Rozprawa na temat Amazonek, o których pamięć zachowała się w Chinach, lub porównania których dowiadujemy się z indyjskich zabytków i chińskich ksiąg, o Niu-Mou-Yo, z dokumentami pozostawionymi nam przez Greków , Paryż: Treuttel i Wurtz , 1840 ( wydruk z nr 1, seria III° Roczników filozofii chrześcijańskiej ), in-8°, 22p. [15]
Ameryka pod nazwą państwa Fou-Sang , Paryż: Treuttel & Wurtz, 1844 (przedruk z Annales of Christian Philosophy) [16] - [17]
Tradycje pierwotne: Niektóre fakty biblijne znalezione w chińskich hieroglifach i obalenie niektórych twierdzeń M. Renana , Roanne, Imprimerie Ferlay, 1863 [18] .
O stworzeniu człowieka jako androgynicznego i ukształtowaniu kobiety , z litografią, in-8 ° do 2 kol., 8 s., Roanne; Paryż: Maisonneuve et C czyli 1865 (przedruk z La France Littéraire, artystycznej i Scientifique de Lyon , 1864); opublikowane w Rocznikach Filozofii Chrześcijańskiej , nr 12,grudzień 1871, s. 405-427 [19] z dodatkiem Augustina Bonnetty .
Z cyklu dwunastu zwierząt odpowiadającego cyklom dwunastogodzinnym i cyklowi dwunastoletniemu , w La France Littéraire, 1864.
Badania nad pierwotnymi imionami Boga , z uwagami Adriena Pélalan fils , B. Duprat , w -8 , 14 stron ( wydruk z Roczników filozofii chrześcijańskiej ).
Rozprawa na temat centaurów i Amazonek , Roanne: impr. de Ferlay, 1866, w-8 °, 38 s. [20]

Bibliografia

Por: „Jean-Claude Drouin”

Zobacz również

Bibliografia

: dokument używany jako źródło tego artykułu.

Jean-Baptiste-Joseph Boulliot , Biographie Ardennaise ou histoire des Ardennais , Paryż, 1830, t.2, s. 490-493 [21] .
Jean-Claude Drouin, oryginalny ducha XIX XX wieku: Knight Paravey (1787-1871) , w Revue d'histoire de Bordeaux Gironde , 1970, strony 65-78 [22] .

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Baza Leonory
Uwaga w słowniku lub encyklopedii ogólnej : Deutsche Biographie
Biblioteka Mazarine: Charles-Hippolyte de Paravey Charles-Hippolyte de Paravey w Bibliotece Mazarine