Kolekcja Champs grupy Flammarion powstała w lipcu 1977 roku z inicjatywy Charlesa-Henri Flammariona - w tym samym roku co kolekcja Pluriel w Hachette - i pierwotnie kierowana przez Louisa Audiberta , kolekcja Champs / Flammarion miała wówczas ambicję zaoferować kieszonkowe wielkie nazwiska ówczesnych nauk humanistycznych.
Wśród pierwszych dziesięciu tomach są La Mort , przez Vladimir Jankélévitch (Fields 1), filozofii surrealizmu przez Ferdinand Alquié (Pola 6), esej o historii człowieka z naturą , przez Serge Moscovici (Fields 10) oraz Nauki i szczęścia mężczyźni, przez Louis Le Prince-Ringuet (Champs 11), ale również historycy, psychiatrzy, socjologowie, ekonomiści, etc. Jak podkreśla artykuł w Livres-Hebdo dziesięć lat później, chodzi o objęcie całej „dziedziny” nauk humanistycznych.
Jedną z oryginalności zbioru jest jednak zestawienie już ukazanych tekstów, w szczególności klasyki, dzieła niepublikowane, a także eseje napisane przez aktorów życia politycznego: w roku swojej premiery wyda więc Le Vieux, kryzys, le neuf (Champs 14), Jean-Pierre Chevènement , ówczesny gospodarz CERES, lewe skrzydło PS, oraz Lionel Stoléru , sekretarz stanu w rządzie Raymonda Barre'a , Pokonywanie ubóstwa w krajach bogatych (Champs 3) .
Od 2008 roku kolekcja jest przeorganizowana w sześć serii: Champs. Sztuka, pola. Current, Fields. Historia, Champs. Nauki, pola. Eseje i pola. Klasyka; do którego od 2000 r. dodano „podkolekcję” Champs. Uniwersytet.
Nawet jeśli przeprowadzona w 2001 roku renumeracja i regularne oczyszczanie katalogu mają tendencję do wypaczania perspektywy, to zbiór liczy około tysiąca tytułów. Liczba „aktywnych” tytułów w katalogu wynosi obecnie 740.