Mistrzostwa ZSRR w szachach

Mistrzostwa ZSRR w szachach (mężczyźni) to najsilniejsze krajowe mistrzostwa szachowe , jakie kiedykolwiek miały miejsce, z nie mniej niż ośmioma mistrzami świata , czterema finalistami mistrzostw świata i trzynastoma uczestnikami turnieju kandydatów spośród zwycięzców. Kasparow powiedział w wywiadzie: „Zdobycie mistrzostwa ZSRR w tamtym czasie było wyczynem i osiągnięciem. Ci, którzy robili to niejednokrotnie, byli niewątpliwie graczami wyższej klasy. "

Mistrzowie świata Michaił Botwinnik i Michaił Tal zdobyli tytuł sześć razy, ale nigdy nie spotkali się na mistrzostwach ZSRR . Botwinnik uczestniczyło jedenaście razy w finale, między 1927 do 1955 , a Tal uczestniczyło dwadzieścia razy dziewiętnaście razy w latach 1956 do 1979 , a także w ostatniej edycji, w 1991 roku . Zdobył swój pierwszy tytuł w wieku dwudziestu dwóch lat, a szósty w wieku czterdziestu dwóch lat.

Od 1951 do 1969 roku co trzy lata mistrzostwa ZSRR pełniły rolę turnieju strefowego , kwalifikującego do cyklu kandydatów do mistrzostw świata. Tylko czterech radzieckich graczy zostało wybranych do udziału w międzystrefowym turnieju, który odbył się w następnym roku. Od 1956 roku finały zapewniły także ich zwycięzcy miejsce w drużynie ZSRR uczestniczącej w igrzyskach olimpijskich .

Dla okresów przed 1920 r. I po 1991 r. Zob. Russian Chess Championship .

Organizacja

Końcowa faza ZSRR SZACHACH dniach od 1920 do 1991 , w postaci okrągłego turnieju kołowym , z wyjątkiem 35 TH i 58 th  edycji ( 1967 i 1991 ), które system szwajcarski i 6 th  edition ( 1929 cztery ćwierć finały z dziewięcioma zawodnikami, dwoma półfinałami i finałową sześcioma graczami z trzema graczami). W turniejach całorocznych uczestniczyło od 13 uczestników (w 1923 r. ) Do 23 uczestników (w 1969 r. ), Najczęściej 18 lub 20 (36 razy).

Finał mistrzostw ZSRR został przemianowany na najwyższą ligę lub najwyższą ligę mistrzostw ZSRR z 1973 roku ,

Do 1940 roku mistrzostwa ZSRR odbywały się co dwa lata; Od 1944 r. Był organizowany corocznie z wyjątkiem 1946 , 1953 i 1982 r., Kiedy nie było mistrzostw.

Dwie edycje odbyły się w 1961 roku  : the 28 th  edition wygrał Tigran Petrosjan miała miejsce w styczniu i lutym 1961 roku  ; 29 th  edition, wygrał Boris Spasski miała miejsce w listopadzie i grudniu 1961 r . Przy czterech innych okazjach (w 1965 , 1967 , 1969 i 1981 r. ) W tym samym roku zakończyły się dwie edycje: pierwsza rozpoczynająca się między Bożym Narodzeniem poprzedniego roku a Nowym Rokiem, a kończąca się przed7 lutego, podczas gdy drugi miał miejsce w październiku lub grudniu. Z powodu tych nieprawidłowości mistrzostwa ZSRR są często określane numerycznie, a rzadziej rok.

Kiedy dochodziło do remisu (22 razy), czasami o remisujących graczach decydował (9 razy) mecz lub mini-turniej, który nie zawsze był decydujący.

Wybór uczestników

Systemy selekcji zmieniały się kilkakrotnie. Do 1927 roku gracze brali udział za zaproszeniem. Od 1929 r. Organizowano półfinały, w różnej liczbie (od 3 do 6) oraz ćwierćfinały na terenie całego kraju. Czasami mistrzostwa niektórych republik radzieckich, takich jak Rosja czy Leningrad, były półfinałami. Czasami mistrzostwa klubów sportowych Spartak , Troud, Beretchnik służyły jako półfinał (w 1962 r .). Od 1973 r . Półfinały zostały zastąpione jednym lub kilkoma turniejami kwalifikacyjnymi, w których gracze zostali podzieleni między turniejem wyższej ligi lub superligi (stary finał) a turniejem pierwszej ligi (lub pierwszej ligi).

Znaczenie mistrzostw ZSRR

Co trzy lata, od 1951 do 1969 , odbywał się finał turnieju strefowego (lub w 1963 r. Etap turnieju strefowego). Turnieje strefowe wyłoniły radzieckich graczy, którzy braliby udział w turniejach międzystrefowych, turniejach kwalifikacyjnych do nominowania kandydatów do mistrzostw świata w szachach . Te mistrzostwa ZSRR kwalifikowały tylko 4 graczy i były jednymi z najbardziej rywalizujących, za każdym razem z udziałem co najmniej dziewięciu byłych lub przyszłych zwycięzców mistrzostw ZSRR. Od 1973 roku odbyły się 2, a następnie 3 turnieje międzystrefowe, a liczba wybranych radzieckich graczy podwoiła się, a następnie potroiła w tych międzystrefowych turniejach; mistrzostwa ZSRR stały się mniej ważne dla radzieckich graczy w latach 70. i 80. XX wieku .

Mistrzowie ZSRR zazwyczaj cieszyli się miejscem w radzieckiej drużynie, która brała udział w olimpiadzie szachowej z 1956 roku (Botwinnik i Awerbakh zostali pominięci w 1952 i 1954 roku ).

Nagrody

Historyczny

1920-1940 (Alechin, Romanovski, Bogolioubov, Botvinnik i Levenfisch)

W 1937 roku Botwinnik, nieobecny na mistrzostwach ZSRR, rozegrał mecz w Moskwie i Leningradzie z mistrzem ZSRR Levenfisch. Mecz zakończył się remisem (6,5 do 6,5) i Levenfisch utrzymał tytuł.

Ed. Rok Daktyle Miasto Zwycięzca (y) Wynik Sekunda (y) i notatki
1 1920 4 - 24 października Moskwa Alexander Alekhine (+ 9-0 = 6) 12/15 Piotr Romanowski
2 1923 8 - 24 lipca Piotrogród Piotr Romanowski (+ 9-1 = 2) 10/12 Grigorij Levenfish
3 1924 23 sierpnia
- 15 września		 Moskwa Efim Bogoljubov (+ 13-0 = 4) 15/17 Grigori Levenfisch
4 1925 11 sierpnia
- 6 września		 Leningrad Efim Bogoljubov (+ 11-2 = 6) 14/19 Piotr Romanowski
5 1927 26 września
- 25 października		 Moskwa Fedor Bogatyrchuk
Piotr Romanowski 		(+ 10-1 = 9)
(+ 12-3 = 5) 		14,5 / 20 Tytuł udostępniony
6 1929 2 - 20 września Odessa Boris Verlinski (+ 11-2 = 4) 13/17 Sergei Freïman
(drugi w trójstronnym finale)
7 1931 10 października
- 11 listopada		 Moskwa Michaił Botwinnik (+ 12-2 = 3) 13,5 / 17 Nikolai Rioumine
8 1933 16 sierpnia
- 9 września		 Leningrad Michaił Botwinnik (+ 11-2 = 6) 14/19 Vladimir Alatortsev
9 1934
- 1935 		7 grudnia
- 2 stycznia		 Leningrad Grigorij Levenfish
Ilia Rabinovitch 		(+ 8-3 = 8)
(+ 9-4 = 6) 		12/19 Tytuł udostępniony
10 1937 12 kwietnia
- 14 maja		 Tbilisi Grigorij Levenfisch (+ 9-3 = 7) 12,5 / 19 Aleksandr Konstantinopolsky
Wiaczesław Ragozin
11 1939 15 kwietnia
- 16 maja		 Leningrad Michaił Botwinnik (+ 8-0 = 9) 12,5 / 17 Aleksandra Kotowa
12 1940 5 września
- 3 października		 Moskwa Andor Lilienthal
Igor Bondarevski 		(+ 8−0 = 11)
(+ 10−2 = 7) 		13,5 / 19 Wspólny tytuł
Pierwsza szóstka rozegrała
mecz turniejowy w 1941 roku

Turniej meczowy w 1941 roku

Od 23 marca do29 kwietnia 1941W Leningradzie i Moskwie odbył się turniej tiebreaker między 6 najlepszych graczy XII th Championship (Lilienthal Bondarevski, Smyslov Keres i Botvinnik Boleslavski) wyznaczyć Radziecki Challenger mistrz świata Alekhine . Botwinnik wygrał ten turniej (+ 9-2 = 9), rozgrywając 4 rundy (każdy gracz czterokrotnie spotkał się z innymi przeciwnikami), z 2,5 punktu przewagi nad Keresem i 3,5 punktu nad Smysłowem. Otrzymał tytuł absolutnego mistrza ZSRR, ale ten turniej nie jest uważany za mistrzostwo ZSRR. Finał XIII th ZSRR mistrzostw zaplanowano na jesień 1941 roku , z 6 graczy z marca-kwietnia turnieju więcej Kotow, Levenfisch i najlepsze 3 półfinału, ale Niemcy napadły na Związek Radziecki22 czerwca1941 .

1944-1956 (Botwinnik, Keres, Bronstein, Smyslov, Averbakh i Taïmanov)


Rok wydania		 Daktyle Miasto Zwycięzca (y) Wynik Uwagi
13 1944 21 maja
- 17 czerwca		 Moskwa Michaił Botwinnik (+ 11-2 = 3) 12,5 / 16 2 nd  : Wasilij Smysłow
pierwszego uczestnictwa Bronstein (20 lat)
14 1945 1 st czerwiec
-3 lipca		 Moskwa Michaił Botwinnik (+ 13-0 = 4) 15/17 2 II  : Issaak Boleslavski
15 1947 2 lutego
- 8 marca		 Leningrad Paul Keres (+ 10-1 = 8) 14/19 2 II  : Issaak Boleslavski
16 1948 10 listopada
- 13 grudnia		 Moskwa David Bronstein
Alexander Kotov 		(+ 7-1 = 10)
(+ 10-4 = 4) 		12/18 Tytuł
wspólny Pierwszy udział Taimanova
17 1949 16 października
- 20 listopada		 Moskwa Wasilij Smysłow
David Bronstein 		(+ 9−2 = 8)
(+ 8−1 = 10) 		13/19 Tytuł udostępniony. Pierwszy udział
Petrossian (18 lata) i Geller ( 3 rd - 4 th )
18 1950 10 listopada
- 12 grudnia		 Moskwa Paul Keres (+ 8-2 = 7) 11,5 / 17 2 II -4 th  : Lew Aronine , Isaak Lipnitski
i Aleksandr Tolouch
19 1951 11 listopada
- 14 grudnia		 Moskwa Paul Keres (+ 9-2 = 6) 12/17 2 ND -3 III  : Efim Gellera i Tigran Petrosjan .
Turniej strefowy
20 1952
- 1953 		29 listopada
- 29 grudnia		 Moskwa Michaił Botwinnik
(mistrz)
Mark Taimanov 		(+9 −1 = 9)

(+ 11−3 = 5) 		13,5 / 19 1 st  : Botwinnik; 2 II  : Taimanov,
po rozstrzygające w 1953 roku .
Pierwsza końcowa Wiktora Kortchnoï ( 5 p )
21 1954 7 stycznia
- 7 lutego		 Kijów Yuri Averbakh (+ 10-0 = 9) 14,5 / 19 2 ND -3 III  : Wiktor Kortchnoï i Mark Tajmanow
22 1955 11 lutego
- 15 Marca		 Moskwa Efim Geller
(mistrz)

Wasilij Smysłow 		(+ 10-5 = 4)


(+ 7-2 = 10) 		12/19 2 nd  : Wasilij Smysłow,
po tiebreaker.
Turniej strefowy
Ostatni udział Botvinnik ( 3 rd - 6 th ).
Pierwszy udział Spassky ( 3 III - 6 th )
23 1956 10 stycznia
- 15 lutego		 Leningrad Mark Taimanov
(mistrz)
Yuri Averbakh
Boris Spassky 		(+ 8−2 = 7)

(+ 7−1 = 9)
(+ 7−1 = 9) 		11,5 / 17 2 ND -3 III  : Youri Averbakh Boris Spassky
(po trójdrogowego turnieju Tie-łamiącym).
Pierwszy udział
Michaił Tal i Lev Polugaïevski ( 5 th - 7 th )

1957-1973 (Tal, Petrossian, Kortchnoï, Spassky, Stein i Polugaïevski)

Ed. Rok Daktyle Miasto Zwycięzca (y) Wynik Uwagi
24 1957 20 stycznia
- 22 lutego		 Moskwa Michaił Tal (+ 9-2 = 10) 14/21 2 nd -3 rd  : Dawid Bronstein i Paul Keres
25 1958 12 stycznia
- 14 lutego		 Ryga Michaił Tal (+ 10-3 = 5) 12,5 / 18 2 II  : Tigran Petrosjan .
Turniej strefowy
26 1959 9 stycznia
- 11 lutego		 Tbilisi Tigran Petrossian (+ 8-0 = 11) 13,5 / 19 2 ND -3 III  : Boris Spassky Mikhail Tal
27 1960 26 stycznia
- 26 lutego		 Leningrad Viktor Kortchnoy (+ 12-3 = 4) 14/19 2 ND -3 III  : Efim Gellera i Tigran Petrosjan
28 1961a 11 stycznia
- 11 lutego		 Moskwa Tigran Petrossian (+ 9-1 = 9) 13,5 / 19 2 II  : Wiktor Kortchnoï.
Turniej strefowy
29 1961b 16 listopada
- 12 grudnia		 Baku Boris Spassky (+ 10-1 = 9) 14,5 / 20 2 II  : Lew Polugayevsky .
Drugi finał zorganizowany w 1961 roku
30 1962 21 listopada
- 20 grudnia		 Erewan Viktor Kortchnoy (+ 10-1 = 8) 14/19 2 ND -3 III  : Mark Tajmanow Mikhail Tal
31 1963 23 listopada
- 27 grudnia		 Leningrad Leonid Stein
(mistrz)

Boris Spassky
Ratmir Kholmov 		(+ 6-1 = 12)


(+ 5-0 = 14)
(+ 6-1 = 12) 		12/19 2 ND -3 Rd  Boris Spassky i Ratmir Chołmow,
po
trójdrogowego tiebreaker która odbyła się w 1964 r .
Krótko po tie-breaku, pierwsza szóstka
rozegrała oddzielny
turniej strefowy (turniej wygrany przez Spasskiego).
32 1964
- 1965 		25 grudnia
- 27 stycznia		 Kijów Viktor Kortchnoy (+ 11-0 = 8) 15/19 2 nd  : Dawid Bronstein
33 1965 21 listopada
- 24 grudnia		 Tallinn Leonid Stein (+ 10-1 = 8) 14/19 2 II  : Lew Polugayevsky
34 1966
- 1967 		28 grudnia
- 2 lutego		 Tbilisi Leonid Stein (+ 8-2 = 10) 13/20 2 II  : Efim Geller.
Turniej strefowy
35 1967 7-26 grudnia Charków Lev Polugaevsky
Michaił Tal 		(+7 = 6) 10/13 System szwajcarski ze 126 graczami.
36 1968
- 1969 		30 grudnia
- 1 st lutego 		Alma-Ata Lev Polugayevsky
(mistrz)
Aleksandr Zaïtsev 		(+ 7-1 = 11)

(+ 6-0 = 13) 		12,5 / 19 2 nd  : Akeksandr Zajcew,
po tiebreaker.
37 1969 6 września
- 12 października		 Moskwa Tigran Petrosian
(mistrz)

Lev Polugayevsky 		(+ 6-0 = 16)


(+ 7-1 = 14) 		14/22 2 II  : Lew Polugaïevski,
po rozstrzygające
jaką w 1970 roku .
Turniej strefowy.
38 1970 25 listopada
- 28 grudnia		 Ryga Viktor Kortchnoy (+ 12-1 = 8) 16/21 2 e  : Vladimir Tukmakov
39 1971 15 września
- 17 października		 Leningrad Mydło Vladimira (+ 9-0 = 12) 15/21 2 ND -3 III  : Vassily Smyslov Mikhail Tal
40 1972 16 listopada
- 19 grudnia		 Baku Michaił tal (+ 9-0 = 12) 15/21 2 nd  : Vladimir Toukmakov. Turniej strefowy.
41 1973 1- 27 października Moskwa Boris Spassky (+ 7-1 = 9) 11,5 / 17 2 II - 6 th  : Anatolij Karpow Viktor Kortchnoï,
Guennadi Kouzmine ,
Tigran Petrosjan Lev Polugaïevski.
Finał zmienia nazwę na Superior League.

1974-1991 (Tal, Beliavski, Karpov, Kasparov, Psakhis i Tsechkovski)

Ed. Rok Daktyle Miasto Zwycięzca (y) Wynik Uwagi
42 1974 30 listopada
- 23 grudnia		 Leningrad Aleksandr Beliavski
Michaił Tal 		(+ 6-2 = 7) 9,5 / 15 Tytuł udostępniony
43 1975 28 listopada
- 22 grudnia		 Erewan Tigran Petrossian (+ 6-1 = 8) 10/15 2 nd - 5 th  : Rafajel Wahanian , Boris Goulko ,
Oleg Romanichine i Michaił Tal
44 1976 26 listopada
- 24 grudnia		 Moskwa Anatolija Karpowa (+ 8-1 = 8) 12/17 2 e  : Yuri Balashov
45 1977 28 listopada
- 22 grudnia		 Leningrad Boris Goulko
Iossif Dorfman 		(+ 4−0 = 11) 9,5 / 15 Wspólny tytuł
Dogrywka zakończyła się
remisem między zwycięzcami.
46 1978 1-28 grudnia Tbilisi Mkhail Tal
Vitali Tsechkovski 		(+ 5−0 = 12)
(+ 6−1 = 10) 		11/17 Tytuł udostępniony
47 1979 29 listopada
- 27 grudnia		 Mińsk Efim Geller (+ 6-0 = 11) 11,5 / 17 2 e  : Artur Jusupow
48 1980
- 1981 		25 grudnia
- 21 stycznia		 Wilno Lev Psakhis
Aleksandr Beliavski 		(+ 8−4 = 5)
(+ 6−2 = 9) 		10,5 / 17 Tytuł udostępniony
49 Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden 27 listopada
- 22 grudnia		 Frounze Garry Kasparov ,
Lev Psakhis 		(+ 10-2 = 5)
(+ 9-1 = 7) 		12,5 / 17 Tytuł udostępniony
50 1983 2 - 28 kwietnia Moskwa Anatolija Karpowa (+ 5-1 = 9) 9,5 / 15 2 e  : Vladimir Tukmakov
51 1984 3 - 28 kwietnia Lwów Andrei Sokolov (+ 8-0 = 9) 12,5 / 17 2 e  : Konstantin Lerner
52 1985 22 stycznia
- 19 lutego		 Ryga Viktor Gavrikov
Michaił Gourevich Aleksandr Chernine
 (+ 4−1 = 14)
(+ 6−3 = 10)
(+ 5−2 = 12) 		11/19 Turniej strefowy. Tytuł udostępniony.
Dogrywka zakończyła się
remisem między zwycięzcami.
53 1986 2 - 28 kwietnia Kijów Vitali Tsechkovski (+ 6-1 = 10) 11/17 2 nd - 7 th  : Vladimir Malaniouk , Wiaczesław Eingorn ,
Konstantin Lerner, Yuri Balachov,
Wiktor Gawrikow i Ievgueni Bareïev
54 1987 4 - 29 marca Mińsk Aleksandr Beliavski
(mistrz)
Valeri Salov 		(+ 7-2 = 8) 11/17 Turniej strefowy.
2 nd  : Valeri Salov po tiebreaker.
55 1988 25 lipca
- 19 sierpnia		 Moskwa Anatolij Karpow
Garry Kasparow 		(+ 6-0 = 11) 11,5 / 17 Wspólny tytuł
Zwycięzca remisu został odwołany z powodu braku
porozumienia między dwoma zwycięzcami.
56 1989 22 września
- 16 października		 Odessa Rafael Vaganian (+ 5–2 = 8) 9/15 2 II - 5 p  A. Beliavski, Boris Guelfand ,
Sergei Dolmatov Vyacheslav Eingorn
57 1990 18 października
- 3 listopada		 Leningrad Aleksandr Beliavski
(mistrz)
Leonid Yudassine
Yevgueni Bareïev
Alekseï Vyjmanavine 		(+ 5−1 = 7)

(+ 4−0 = 9)
(+ 6−2 = 5)
(+ 5−1 = 7) 		8,5 / 13 Do przerwy:
2 nd  : Leonid Youdassine;
3 III  : Eugeniusz Bareïev;
4 th  : Aleksey Vyjmanavine
58 1991 1-13 listopada Moskwa Artash Minassian
(mistrz) Elmar Maguerramov 		(+ 7-1 = 3)

(+ 6-0 = 5) 		8.5 / 11 Szwajcarski system z 64 graczami. 2 II  : Elmar Maguerramov w wyłączniku cięgna.

Bilans

Zwycięstwa

Papiery wartościowe

Najwięcej wygranych:

6 utworów4 utwory3 utwory4 pierwsze miejsca i dwa tytuły3 pierwsze miejsca zremisowały kolejne i dwa tytuły2 utwory1 tytuł

Ważne Radzieccy piłkarze, którzy nigdy nie zdobył mistrzostwo ZSRR należą Ragozin ( 2 nd w 1937 roku ), Boleslavski ( 2 nd w 1945 i 1947 roku , 3 rd w 1944 roku ), Fourman ( 3 rd w 1948 roku ), Toukmakov ( 2 nd w 1970 , 1972 i 1983 ) Kouzmine (3 rd -5 p , w 1972 roku , a 2 ND - 6 th w 1973 roku ), Balachov ( 2 bd w 1976 , 2 nd -7 p , w 1986 roku , 3 rd -4 p w 1979 i 3 rd -5 th w roku 1980 - 1981 ), Romanichine (2 nd -5 p , w 1975 roku , 3 rd -5 p w 1980 - 1981 i 3 rd w 1981 roku ), Youssoupov ( 2 bd w 1979 , 3 rd -5 e w 1980 - 1981 i 3 p -4 p w 1988 roku ), Eingorn ( 3 e w 1984 , 2 p -7 p , w 1986 roku , 3 p -4 p w 1987 i 2 p -5 p w 1989 roku ), i Lerner ( 2 p , w 1984 roku , a 2 -go - 7 th w 1986 roku ).

Kolejne zwycięstwa

Po raz pierwszy zremisował Polugajewski trzy razy z rzędu: w 1967 , 1968 - 1969 i 1969  ; wygrał tiebreaker w 1969 i przegrał tiebreaker w 1970 .

Dziewięć gracze wygrali dwa kolejne tytuły: Bogolioubov (w 1924 i 1925 roku ), Botvinnik (dwukrotnie: w 1931 i 1933 roku , aw 1944 i 1945 ), Levenfisch ( 1934 - 1935 i 1937 , gdy związany ), Bronstein (dwukrotnie wiązanej  : w 1948 i 1949 ), Keres (w 1950 i 1951 roku ), Tal (w 1957 i 1958 roku ), Stein (w 1965 i 1966 - 1967 ), Polugayevsky ( związany w roku 1967 i 1968 - 1969 ) i Psakhis (dwukrotnie wiązanej  : w roku 1980 - 1981 i 1981 ).

Botwinnik Stein są tylko gracze zdobyli trzy tytuły w czterech kolejnych udziałów: Stein zdobył w 1963 roku po tie-breaker, 4 th w 1964 - 1965 , 1 st w roku 1965 i 1966 - 1967 . Botwinnik był zwycięzcą w 1939 roku , 5 th - 6 th w 1940 roku i po raz pierwszy w 1944 i 1945 roku .

Najmłodsi zwycięzcy

Kasparow był zremisowany po raz pierwszy w grudniu 1981 roku , w wieku 18 lat i 8 miesięcy, bez dogrywki. Spassky zremisował po raz pierwszy w 1956 roku , w wieku 19 lat i przegrał w dogrywce. Botwinnik, w wieku 20 lat i prawie 3 miesiące, był najmłodszym pojedynczym zwycięzcą finału w listopadzie 1931 r. , Następnie Tal, w wieku 20 lat i nieco ponad trzy miesiące (w lutym 1957 r. ) Oraz Sokołow (w 1984 r. ) wiek 21. Beliavski po raz pierwszy zremisował w 1974 roku , w wieku 21 lat, bez remisu.

Sokolov i Psakhis zdobyli tytuł za pierwszym podejściem. Kotov zajął drugie miejsce w swoim pierwszym udziale.

Geller był najstarszym zwycięzcą (54 lata w 1979 r. ), A za nim Levenfish (48 lat w 1937 r .).

Najlepsza wydajność w procentach

Botwinnik miał trzy z sześciu najlepszych występów (i pięć z 21 najlepszych występów), a Kortchnoy, cztery z piętnastu najlepszych występów z co najmniej piętnastoma rozegranymi meczami.

Najlepsze procenty w finale:

Między 76 a 80% punktów i co najmniej 15 rozegranych gier:

Między 73 a 74% punktów i co najmniej piętnaście rozegranych gier:

Najlepsze występy z mniej niż 14 rozegranymi meczami ( 1923 , 1967 , 1990 i 1991 ):

Luki i liczba zwycięstw

Dominacja: większe marże zwycięzców Liczba gier wygranych w finale
  • 13 zwycięstw i żadnych przegranych przez
  • 12 wygranych na
  • 11 wygranych na

Nietykalność

Udziały

Liczba uczestników

Najwięcej uczestników w finale:

23 finały20 finałów19 finałów16 finałów 15 finałów14 finałów13 finałów 12 finałów11 finałów10 finałów9 finałów8 finałów

Karpov udział 6 razy (między 1970 i 1988 ), Psakhis 6 razy (między 1980 - 1981 i 1986 ) i Kasparow cztery razy (w 1978 , 1979 , 1981 i 1988 ).

Podium

Najwięcej miejsc na podium (trzy pierwsze miejsca):

  • 11: Tal, Petrosian i Polugayevsky,
  • 9: Taimanov i Geller,
  • 8: Kortchnoy
  • 7: Botwinnik, Smysłow i Bronstein,
  • 6: Spassky ,
  • 5: Levenfish, Stein i Beliavski
  • 4: Romanovsky, Bogatyrtchouk, Keres, Karpov, Balachov, Vaganian i Eingorn
  • 3: I. Rabinovich, Boleslavski, Toukmakov, Romanichine, Youssoupov i Kasparov.
Kolejne uczestnictwo
  • 13 finałów z rzędu: Taimanov (od 1951 do 1963 , dwa razy zremisowany )
  • 10 kolejnych finałów: Spassky (od 1955 do 1963 , trzy razy pierwszy, sam lub remis )
  • 9 kolejnych finałów:
    • Kortchnoï (od 1952 do lutego 1961 , raz pierwszy),
    • Ragozine (od 1935 do 1949 )
    • Tal (od 1971 do 1979 , trzy razy pierwszy, sam lub związany )
  • 6 kolejnych finałów:

Od 1948 do 1967 Taimanov opuścił finał tylko dwukrotnie w 20 edycjach: w 1950 i 1964 - 1965 .

Od 1952 do 1966 - 1967 Kortchnoy opuścił tylko jeden finał na 15 (w grudniu 1961 ) i zdobył trzy tytuły mistrzowskie ZSRR.

Od 1967 do 1979 roku Tal opuścił tylko jeden finał na 13 (ten z 1970 ) i zdobył cztery pierwsze miejsca (sam lub zremisowany ).

Liczba uczestników finału

Najwięcej uczestników finału:

  • 126: w 1967 r. , System szwajcarski , 13 rund.
  • 64: w 1991 r. , System szwajcarski, 11 rund.
  • 36: w 1929 roku system z 4 pulami po dziewięciu graczy, następnie dwa półfinały po sześciu graczy i finał z czterema graczami.

Mistrzostwa wszechstronne  :

Najmniej uczestników finału:

Zwycięzcy mistrzostw kobiet ZSRR

Bibliografia

  • Alexandre Kotov , Szachy w Związku Radzieckim , wyd. Mir, 1979.
  • (en) Andrew Soltis , Soviet Chess 1917-1991 , McFarland & Company,1999( ISBN  0-7864-0676-3 )
  • (en) Bernard Cafferty i Mark Taïmanov , The Soviet Championships , Cardogan Chess 1998

Znajomości

Uwagi

  1. Alechine, Botwinnik, Smyslov, Tal, Petrossian, Spassky , Karpov and Kasparov
  2. Bogolioubov (pretendent w 1929 i 1934), Keres (w 1948), Bronstein (w 1951) i Kortchnoï (w 1978 i 1981)
  3. Kotov (kandydat w 1950 i 1953), Lilienthal (w 1950), Geller (kandydat w 1953, 1956, 1962, 1965, 1968 i 1971), Taimanov (w 1953 i 1971), Averbakh (w 1953), Polugayevsky (w 1974, 1977 i 1980), Beliavski (1983), Tchernine (1985), Andreï Sokolov (1985-87), Vaganian (1985-86 i 1988), Salov (1988), Yodassine (1991) i Goulko (w 1994).
  4. Wywiad na chess.com .
  5. lub wybór do turnieju strefowego jak w 1963 roku
  6. 32 ty i 33 TH  edycje się w grudniu 1964 - stycznia 1965 listopad-grudzień 1965 34 ty i 35 TH  edycje się w grudniu 1966 - luty 1967 do grudnia 1967; w 36 th and 37 th  edycje odbyły się w grudniu 1968 - styczeń 1969 i we wrześniu-październiku 1969 roku; 48 th i 49 th  edycje odbyły się w grudniu 1980 - stycznia 1981 roku oraz w listopadzie i grudniu 1981 roku.
  7. Finały 1951, 1955, 1958, luty 1961, 1963, 1966-1967 i 1969
  8. Turnieje międzynarodowe z lat 1952, 1955, 1958, 1962, 1964, 1967 i 1970
  9. Wygrali Keres, Smyslov & Geller, Tal, Petrossian, Spassky , Stein, Petrossian & Polugaïevski
  10. Według Soltisa w sowieckich szachach Botwinnik napisał w grudniu 1940 r. List do szachowego menadżera Snegiryowa, w którym stwierdził, że byłoby "ironiczne", gdyby o tytule ZSRR decydował pojedynek Lilienthal-Bondarevski., Sugerował, że ludzie tacy jak Bondarevski Lilienthal nie powinien reprezentować Związku Radzieckiego przeciwko Alechinowi i że należy zorganizować nowe mistrzostwa.
  11. Mistrzostwa ZSRR 1967 na RUSbase.
  12. bez Mistrzostw Absolutnego ZSRR z 1941 r., Których celem było wyznaczenie przeciwnika Alechina i wygranego przez Botwinnika.
  13. Alechin i Bogolyubov brali już udział w przedwojennych mistrzostwach Rosji, w 1912 i 1913-1914
  14. Romanovsky, Petrosian, Polugayevsky i Tal pojawiają się trzy razy na tej liście najlepszych wyników (co najmniej 69% punktów i co najmniej 15 rozegranych meczów); Bogolyubov, Keres i Taimanov dwukrotnie
  15. Między 69 a 73% punktów:
    • 72,5%, 14,5 / 20, (+9):
    • 71,4%, 15/21, +9-0 = 12: Savon (w 1971) i Tal (w 1972)
    • 71,1%, 13,5 / 19, (+8):
    • 70,6%, 12/17, (+7):
    • 70,0%, 14/20, +10 -2 = 8 (+ 8) Polugaïevski ( 2 nd grudzień 1961),
    • 69,4%, 12,5 / 18, +10-3 = 5, (+7): Tal w 1958 roku,
    • 69,05%, 14,5 / 21 + 9 = 11 -1 (+ 8) Toukmakov ( 2 nd 1970).
  16. Niższy procent wygranych (mniej niż 65,5% punktów):
    • 57,9%, 11/19: w 1985 r.,
    • 60%, 9/15: w 1989 r
    • 61,8%, 10,5 / 17: w latach 1980-1981,
    • 63,2%, 12/19: w latach 1934-1935, 1955 i 1963,
    • 63,3%, 9,5 / 15: w 1974, 1977 i 1983 r.
    • 64,7%, 11/17: w 1978, 1986 i 1987 r.
    • 65,4%, 8,5 / 13: w 1990 r
    • 12/09, 75%, +7 -1 = 4 (+6): Levenfish ( 2 nd 1923)
    • 9,5 / 13, 73,1% (+6): Botwinnik (5 p - 6 th 1929) Vassioukov , Taimanov i Płatonow (3 rd -5 p 1967, szwajcarski system)
    • 9/13 69,2% (+ 5) Sacharow i Antochina ( 6 th -7 th 1967, szwajcarski system)
    • 10 wygranych za:
      • Geller (w 1949, 1951, 1955 i 1960),
      • Kortchnoy (w 1954 i 1962).
      • Romanovsky (1920) Bogatyrchouk (1927), Fiodor Douz-Khotimirsky (1927), Lisitsyne (1933), Rauzer (1933), Bondarevski (1940), Keres (1947), Kotov (1948), Taimanow (1952), Averbakh (1954), Tolouch (1957), Tal (1958), Petrossian (1960), Spassky (grudzień 1961), Polugayevsky (grudzień 1961), Taïmanov (1962), Bronstein (w latach 1964-1965), Stein (w latach 1965-1966) i Kasparow (w 1981)
  19. Radzieckie szachy Andrew Soltisa zawierają liczne błędy dotyczące liczby występów Fourmana. Ma o jedną stawkę za dużo dla Keresa i Boleslavskiego. Radzieckie mistrzostwa szachowe zawierają również błąd dotyczący liczby startów Ragozine.
  20. Nie licząc mistrzostw z 1983 roku, w których Michaił Tal rozegrał tylko 5 meczów i mistrzostw z 1988 roku, gdzie po pierwszej rundzie został zastąpiony przez Eingorna.
  21. Lev Polugayevsky miał pozytywny wynik w każdym ze swoich 20 występów
  22. Od 1948 do 1976 roku Taimanov opuścił tylko 6 wydań.
  23. Od 1956 do 1979 Tal opuścił tylko 6 finałów (te z 1960, lutego 1961, 1963, 1965-1966, 1966-1967 i 1970).
  24. 20 uczestników: w 1933, 1934-1935, 1937, 1940, 1947, 1949, 1952, 1954, 1955, 1959, 1960, lutym 1961, 1962, 1963, 1964-1965, 1965, 1968-1969 i 1985
  25. 18 uczestników: w 1924, 1931, 1939, 1945, 1950, 1951, 1955, 1973, 1976, 1978, 1979, 1980-1981, 1981, 1982, 1984, 1986, 1987, 1988
  26. Olga Roubtsova wygrała mecz w 1935 roku z Olgą Semionovą.