Pruska Izba Reprezentantów

Pruski Izba Reprezentantów ( niemiecki  : Preussisches Abgeordnetenhaus , nazwa przyjęta w 1855 roku), był niższy dom z parlamentu pruskiego , który jest dwuizbowy . Jest ustawiony na5 grudnia 1848 r.pod nazwą drugiej komory ( Zweite Kammer ) przez nowego pruskiej konstytucji od Fryderyka Wilhelma IV . Zgromadzenie to zostało wybrane w systemie trzyklasowym . Pokój zniknął w 1918 roku po I wojnie światowej .

System wyborczy

Wybory przedstawicieli Królestwa Pruskiego wynikają od jego drugiej legislatury z systemu trzech stanów. Jest to system pośredni i, jak sama nazwa wskazuje, wyborcy dzielą się na 3 klasy według ich znaczenia. Zaczynamy od Urwahl , głosowania ludności, które dla każdego okręgu wyborczego wybiera „wielkich wyborców” sami wybierają przedstawiciela. Czynione są próby zreformowania tego systemu silnie konserwatywne, ale za każdym razem są one odrzucane przez Herrenhaus , w pruskim izby wyższej . W 1918 r. izba po raz kolejny głosowała za reformą, ale głosowanie to zostało unieważnione wraz z utworzeniem Republiki .

Elektorat składa się z każdego Prusaka, co najmniej 24 lata, mieszkającego w pruskiej posiadłości od co najmniej 6 miesięcy, nieutraconego w korzystaniu ze swoich praw obywatelskich i nieotrzymującej pomocy publicznej na ubóstwo. Aby zostać przedstawicielem, musisz mieć co najmniej 30 lat, przebywać w Prusach co najmniej 3 lata i nie utracić możliwości korzystania ze swoich praw obywatelskich.

Regulamin

Kadencje początkowo trwają 3 lata, następnie na wzór Reichstagu przedłużane są do 5 lat. Komorę jednak rozpuszcza się kilka razy przez króla. W sumie w latach 1849-1918 odbyły się 22 różne kadencje:

Numer upoważnienia Data wyborów przez ludność Wybór przedstawicieli Początek semestru Koniec semestru
ja 5 lutego 1849 26 lutego 1849 27 kwietnia 1849
II 27 lipca 1849 r 7 sierpnia 1849 19 maja 1852 r
III 3 listopada 1852 r 29 listopada 1852 r 3 maja 1855
IV 8 października 1855 29 listopada 1855 26 października 1858
V 23 listopada 1858 12 stycznia 1859 5 czerwca 1861 r
VI 6 grudnia 1861 r 14 stycznia 1862 r 11 marca 1862 r
VII 6 maja 1862 r 19 maja 1862 r 27 maja 1863 r.
VIII 28 października 1863 r 9 listopada 1863 r 23 lutego 1866
IX 3 lipca 1866 r 5 sierpnia 1866 r 24 lipca 1867
X 30 października 1867 7 listopada 1867 15 listopada 1867 12 lutego 1870
XI 9 listopada 1870 r 16 listopada 1870 14 grudnia 1870 20 maja 1873 r.
XII 28 października 1873 r. 4 listopada 1873 r. 12 listopada 1873 r 30 czerwca 1876 r
XIII 20 października 1876 r 27 października 1876 r. 12 stycznia 1877 21 lutego 1879
XIV 30 września 1879 r 7 października 1879 r 28 października 1879 11 maja 1882 r
XV 19 października 1882 r 26 października 1882 r 14 listopada 1882 r 9 maja 1885
XVI 29 października 1885 5 listopada 1885 14 stycznia 1886 r 28 czerwca 1888 r.
XVII 30 października 1888 r 9 listopada 1888 r 14 stycznia 1889 r 5 lipca 1893 r
XVIII 31 października 1893 7 listopada 1893 16 stycznia 1894 r 18 maja 1898 r.
XIX 27 października 1898 3 listopada 1898 r 16 stycznia 1899 1 st lipca 1903
XX 12 listopada 1903 20 listopada 1903 16 stycznia 1904 9 kwietnia 1908
XXI 3 czerwca 1908 16 czerwca 1908 26 czerwca 1908 7 maja 1913
XXII 16 maja 1913 3 czerwca 1913 12 czerwca 1913 15 listopada 1918 r

Kompozycja

Początkowo sejm liczył 350 deputowanych , po aneksji Hohenzollern-Hechingen i Hohenzollern-Sigmaringen w 352. Wojna austriacko-pruska 1866 i towarzyszące jej zdobycze terytorialne zwiększyły liczbę posłów do 432 w wyborach 1867. W 1876 r. nastąpiło przejęcie Księstwa Sachsen-Lauenbourg i utworzenie związanej z nim siedziby. W 1906 r. utworzono 10 nowych reprezentantów, zwiększając ich liczbę do 443 w wyborach w 1908 r.

Członkowie zgromadzenia są wynagradzani w przeciwieństwie do członków Reichstagu do 1906 r. To zachęca wielu członków Reichstagu do sprawowania wielu mandatów, w 1903 r. dotyczy to 110 polityków, czyli prawie co drugiego członka Izby. 236 członków. Reforma z 1906 r. obniżyła tę liczbę, aw 1913 r. dołączyło tylko 45 polityków.

W 1862 r. większość była wyraźnie liberalna . Podczas pruskiego konfliktu konstytucyjnego bezskutecznie walczyła z Lückentheorie bronioną przez Otto von Bismarcka . Po wojnie austriacko-pruskiej w 1866 r. liberałowie rozstali się i stopniowo tracili wpływy.

Skład zespołu od 1867 roku przedstawiał się następująco:

1867 1870 1873 1876 1879 1882 1885 1888 1893 1898 1903  (z) 1908 1913
Konserwatywny 123 114 9 12 106 116 134 129 142 145 143 151 149
Nowy kurator (34) 1 25 25
Bezpłatny kurator 54 50 35 34 57 58 62 64 63 58 61 59 53
Zentrum 52 88 88 97 98 100 99 95 100 96 104 103
Narodowo-Liberalna 97 111 174 175 103 69 70 88 90 73 78 66 73
Unia liberalna (17) 2 20 43 3 29 3
Progresywny 45 48 69 67 36 37
Rodnik 14 24 24 28 41 4
Radykalny związek 6 12 9 8
SPD 7 10
polski  (od) 16 19 17 15 19 18 15 15 17 13 13 15 12
Duński z Niemiec 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2
Środkowo-prawo 24
Środkowy lewy 32
Centrum Liberalne 3 2
Bez etykiety 39 33 11 15 13 15 7 7 4 6 7 3
Całkowity 432 432 432 433 433 433 433 433 433 433 433 443 443

Źródło: „Biographisches Handbuch für das Preußische Abgeordnetenhaus: 1867–1918“

Uwagi: 1 Podział konserwatystów 2 Podział narodowych liberałów 3 Utworzenie partii wyzwolonej 4 utworzenie Postępowej Partii Ludowej

Przewodnictwo

Prezydent

Kropka Nazwisko
1849, 1862-1866 Wilhelm Grabow
1866-1873 Max von Forckenbeck
1873-1879 Rudolf von Bennigsen
1879-1897 Georg von Köller  (z)
1898-1911 Jordan von Kröcher  (de)
1912 Hermann von Erffa  (de)
1913-1918 Hans von Schwerin-Löwitz

Rozpuszczenie

Gabinet ministerialny rewolucji z listopada 1918 , złożony z członków SPD i USPD , decyduje o15 listopada 1918rozwiązać pruską Izbę Reprezentantów. Reaguje tylko były wiceprezydent Felix Porsch  (z)24 listopada 1918.

Budynek

Sala znajduje się w budynku wybudowanym w latach 1892-1897 w stylu renesansowym przez architekta Friedricha Schulze  (de) i komunikuje się z pomieszczeniami Izby Lordów Prus , dziełem tego samego architekta.

Po rewolucji listopadowej 1918 r. budynek stał się siedzibą pruskiej rady regionalnej. Obecnie mieści się w nim Izba Deputowanych Berlina .

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  1. (De) „  Das Abgeordnetenhaus von Berlin  ” (dostęp 24 listopada 2011 )
  2. Kühne 1994 , s.  353-355