Zamek Vautheau
| Zamek Vautheau | |||
.jpg) Zamek Vautheau | |||
| Informacje kontaktowe | 46 ° 56 ′ 44 ″ na północ, 4 ° 09 ′ 50 ″ na wschód | ||
|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||
| Region | Bourgogne-Franche-Comté | ||
| Departament | Saone-et-Loire | ||
| Gmina | Grande-Verrière | ||
Geolokalizacja na mapie: Burgundia
| |||
Château de Vautheau lub Château de Vauteau ( Vallis Teutatis, Vautoellum ) znajduje się w mieście La Grande-Verrière w Saône-et-Loire . Zajmuje coś w rodzaju motte na jednej z pierwszych przypór Morvana, gdzie sylwetka wieży i jej wieżyczki jest zarysowana pod grubą warstwą bluszczu.
Opis
Ufortyfikowany zamek jest w ruinie, a dostęp do niego jest niebezpieczny. W środku drzewa i zarośla, które zaatakowały go, jeden wyróżnia rowy, jak również odcinki ścian obudowy starożytnego ufortyfikowanego domu i kwadratową wieżą, z trzech piętrach, ( XVI E -wiecznych ). Pozostała tylko wysoka wieżyczka klatki schodowej, która flankowała tę wieżę: jej drzwi są zwieńczone wyróżnieniem, w którym znajduje się rozeta. Pozostała zestaw feudalnej twierdzy XII -tego wieku . Opat Baudiau opowiada: że od XI wieku zauważyliśmy kaplicę seigneurialną, do której kościół Autun miał pięciocentową rentę.
Tour de Vautheau był siedzibą potężnego seigneury, które obejmowało część gmin: La Grande-Verrière, Monthelon i Saint-Léger-sous-Beuvray.
Jurysdykcja jego wysokiej, średniej i niskiej sprawiedliwości obejmowała wioski: d'Enjourmain, Machat, Travers, Perraux, Vernay, La Corvée, Les Buissons, Boulats i Chevrons.
Ziemia ta należała w początkach feudalizmu do starej rycerskiej rodziny, która nosiła jego imię.
Nieco dalej był renesansowy gołębnik, który upadł kilka lat temu.
Zamku, który jest własnością prywatną , nie można zwiedzać.
Historyczny
- Pochodzenie
- począwszy od XIII -go wieku : Guy Vautheau jest panem, pochowano około 1200 w Saint-Martin d'Autun. Tam założył swoje urodziny. Zostawił kilkoro dzieci:
- Hugues de Vautheau, w którego imieniu biskup Autun : Gautier II d'Autun zapłacił w 1209 r. Rentę w wysokości pięciu centów należną kapitule, ponieważ wtedy walczył za morzami ( in partibus transmarinis ); Guillaume, który następuje; Étienne, mnich z Saint-Martin; Facet i córka poślubiona Guillaume Bruleborde.
- Guillaume de Vautheau, Chevalier, Lord Vautheau, przeszedł próbę w marcu 1253 roku i wybrał miejsce pochówku w kościele Saint-Lazare w Autun, któremu zapisał 100 su pensji z Dijon, aby ustanowić swoje urodziny i urodziny swoich przodków, i najlepsze z jego koni, wraz z załogą i bronią jego ciała, aby zbudować tam nowy ołtarz. Wyraził życzenie, aby każda społeczność, zarówno w mieście, jak i na przedmieściach, która miała uczestniczyć w jego konwoju, otrzymała 20 okrętów podwodnych z Dijon. Otrzymał od swojej żony Elisabeth de Corrabeuf: Jeana, Guy, kanonika d'Autun i Marguerite, do których przydzielił, na majątku swojej i żony, dochód w wysokości 60 funtów ziemi, aby ją poślubić. Wybierają swój pochówek w kościele opactwa Saint-Martin, który od pierwszego otrzymał rentę w wysokości 20 su z Dijon, a od drugiego jeden z 40 małych turniejów. Guy, syn Jeana, Lorda Vautheau, ratyfikował te dwie fundacje w sobotę po święcie św. Magdaleny 1322 .
Sojusz przekazał Vautheau Guyot de Sissey , giermkowi, który w 1373 roku wynajął połowę swojej wieży i twierdzy za 160 funtów.
Catherine de Pocquières, z dawnego domu w Marche i Bas-Berry , urodziła ten seigneury w małżeństwie z Jacques de Choiseul - Traves , z którym miała 6 dzieci (dom Pocquières nosił: D'argent à la Bande fuselée gules ).
-
Dom Burgundii
- 1375 : po podzieleniu między trzech panów, Vautheau jest w całości własnością księcia Burgundii, który natychmiast naprawił ufortyfikowany dom
- Rodzina Choiseul-Traves
- 1456 : Jacques de Choiseul-Traves zostaje lordem Vautheau przez małżeństwo z Catherine de Pocquières
- XVI th century : Claude de Choiseul-Traves, Pan Vautheau, syn poprzedniego żona Isabeau z Hugonet Saillans, którzy dali mu dwa syna i córkę, imieniem Margaret, która została zakonnicą w1532 rokuwSaint-Andoche, Autun.
- XVI th century : Jacques de Choiseul-Traves, Pan Vautheau, syn poprzedniego żoną Claudine de Saint Ligier lub (St Leger), to Pan Vautheau, Traves, St. Leger, częściowo hugenotów wywyższony odbyło kazania w swoim zamku, gdzie zebrałosię do stu panów i dziewcząt. Wędrował po okolicy ze swoimi żołnierzami kalwińskimi, rabował i dewastował kościoły.
- środek XVI -tego wieku : Celsus de Choiseul-Traves, Pana Vautheau, syn poprzedniego żoną Françoise Aubuys
- 1578 : Jean de Choiseul-Traves, lord Vautheau, syn poprzednich, żona Barbe de Chastellux, w 1545 r. Uwięziony, Antoine Erland , biskup Châlons, spowiednik Katarzyny Medycejskiej , który udał się na Sobór Trydencki. Plik12 stycznia 1568, on zdewastował, wraz ze swoimi ludźmi, dzielnicę mieszczącą się w Puławiu , oddając się tam najgorszym egzekucjom.
- 1627 : Pierre-Adrien de Choiseul-Traves, hrabia Vautheau, syn poprzednich, żona Philiberte de Tenarre; zostanie wybrany ze szlachty do stanów prowincjonalnych w 1666 roku . Jako pierwszy baron Autunois, uczestniczył w uroczystym wejściu biskupa Gabriela de Roquette w 1653 r.
- 1669 : Jean-Éléonor de Choiseul-Traves, hrabia Vautheau, syn poprzednich, żeni się z Claude Cochard
- późno XVII th century : Francis Eleonora de Choiseul-Traves, hrabiego Vautheau, syn poprzedniego żoną Marie-Louise de Villars, wybranych członkowskie Burgundii w 1694 roku
- Rodzina Maizière
Heraldyka
- Traves-Choiseul: Azure z krzyżem Lub podzielony na ćwiartki z osiemnastu takich samych kawałków, po pięć w każdym kantonie wodza i cztery w każdym kantonie punktu .
- La Maison de Porcquières nazywa się: Argent ze zwężającym się łukiem Gules .
Uwagi i odniesienia
Załącznik
Powiązane artykuły
Bibliografia
- Françoise Vignier (reż.), Le Guide des Châteaux de France, 71 Saône-et-Loire , Hermé editions, Paryż, 1985.
- Jacques-François Baudiau , opat: Le Morvand , 3 t., Ed Guénégaud 1965, tom: II, s. 415-418
- Françoise Vignier i współpracownicy, Le Guide des Châteaux de France, Saône-et-Loire , prezentacja Yvan Christ, Ed: Hermé, 1985.
- Zbiorowe, Atlas mocnych zamków Francji , wyd .: Publitotal, Strasburg, 1988.