Zamek Longes
| Zamek Longes | |||
| |||
| Rodzaj | Zamek przyjemności | ||
|---|---|---|---|
| Rozpoczęcie budowy | XVII th wieku | ||
| Aktualny właściciel | Osoba prywatna | ||
| Bieżące miejsce docelowe | Zamknięte dla publiczności | ||
| Ochrona |
 Zarejestrowany MH ( 1991 , częściowo)
|
||
| Informacje kontaktowe | 46 ° 11 ′ 06 ″ na północ, 4 ° 58 ′ 34 ″ na wschód | ||
| Kraj | Francja | ||
| Region | Owernia-Rodan-Alpy | ||
| Departament | Ain | ||
| Gmina | Sulignat | ||
Geolokalizacja na mapie: Ain
| |||
Zamek Smycze jest zamek z XVII -tego wieku, który stoi na terenie gminy Sulignat w departamencie Ain i regionu Auvergne-Rhône-Alpes . Udało mu dawną twierdzę z XIII -tego wieku był ośrodkiem Wysokości od smycze.
Zamek jest przedmiotem częściowego wpisu pod pomniki historii dekretem im19 marca 1991. Rejestrowane są tylko fasady i dachy oraz kaplica.
Sytuacja
Château de Longes znajduje się we francuskim departamencie Ain w gminie Sulignat .
Historia
W 1240 r. Rycerz Barthélemy de Saint-Cyr był panem twierdzy Longes. W 1288 roku jego syn, damoiseau , Guy de Saint-Cyr , złożył hołd hrabiemu Sabaudii.
Z Saint-Cyr signeury przeszło do Sauvage, panów Marmont. W 1323 r. Étienne Sauvage de Marmont zostawił je swojemu synowi Odetowi.
Z jego woli 14 stycznia 1436Hugonin de Marmont przekazał go Jeanowi, swojemu najstarszemu synowi. Louise de Marmont przyprowadziła ją za mąż za Philiberta Andreveta, drugiego z nazwiska, w którego rodzinie pozostanie aż do rycerza Claude'a Andreveta, który odda ją Jeanne Aleman, wdowie. Ten ostatni poślubił w drugim małżeństwie Alexandre-René de Rossi, zwykłego dżentelmena księcia Sabaudii i sprzedał Longes,22 marca 1590do Hélène d'Aguerre, żony François de Chabeu, lorda Feillens i Saint-Nizier-le-Désert , która pozostawiła tylko dwie córki.
Longes przypadł Lucrèce Chabeu, wdowie w 1602 r. Po Edme de la Forest , panu Grammont , aw 1649 r. Po Philippe Dinet, giermku, panu Saint-Romain. Marie-Madeleine Dinet, jego wnuczka, wzięła Longesa do swojej posiadłości i poślubiła go Jean-Claude Charbonnier, doradcy króla, który przejął lenno w 1670 roku.
Następnie przeszedł na rodzinę Toublanc, po przejęciu dokonanym przez Jacquesa Toublanc od pana Charbonnier de Crangeat, 9 kwietnia 1739, a następnie rodzinie Garron de La Bévière w drodze uzgodnionej sprzedaży za cenę 422 000 funtów20 października 1765przez Jeanne Grand, wdowę po Jacquesie Toublancu, do Antoinette Turban, wdowy po Josepha-Ignacym-Bernardzie Garronie de la Bévière, byłym kapitanie pułku Condé.
Château de Longes został częściowo przebudowany w 1674 roku.
Kaplica zamkowaW XVIII -tego wieku, regularna obsługa była w kaplicy zamkowej, który został odrestaurowany w XIX th wieku.
Opis
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Według Mazade d'Aveize, jego dach byłby dziełem Mansarda, jego ogrody i aleje zostały zaprojektowane i wykonane przez Le Nostre.
Bibliografia
- „ Château de Longes ” , zawiadomienie n o PA00116612, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- Współrzędne znalezione na Géoportail .
Zobacz też
Bibliografia
- Marie-Claude Guigue , Topografia historyczna departamentu Ain , Bourg , Gromier Ainé,1873, 518 s. (uwaga BnF n o FRBNF30556006 , czytaj online )