Zamek Lancheneil

Zamek Lancheneil to budynek zlokalizowany w Nuillé-sur-Vicoin w Mayenne Angevine . Został zbudowany prawdopodobnie około 1516 roku.

Lokalizacja

Pomnik znajduje się we francuskim departamencie Mayenne , na wschód od miasta Nuillé-sur-Vicoin .

Nazwy

• Herbergamentum et terras de Lancheneil, 1298 (Notice on Entrammes , s. 13).
• Encheneil , XV wiek. (Arch. De la S., E. 272).
• Lancheneil , 1516 (Lib. Fundat., T. III, s. 195).
• Lanchenay , 1573 (Ins. Eccl.).

Panowanie

Panowanie i majątek wzniesiony jako châtellenie przez Guya XVII de Lavala (1531-1547) i utrzymany pomimo późniejszych skarg mieszkańców Laval, którzy skarżyli się na szkody wyrządzone ich interesom przez targi Nuillé (1682).

Na wrzosowiskach Petite-Baronnière wyrastała szubienica z trzema filarami. W 1488 r. Powieszono tam kobietę za dzieciobójstwo. Na słupie na moście Nuillé powieszono tablicę i kęsy wskazujące na prawo burmistrza i opłatę, a na innym słupie na placu herb pana, jako znak panowanie parafialne. Za wysoką sprawiedliwość odpowiadał Laval; wiara i hołd powędrowały do ​​Saint-Ouen, a posiadłość podążała śladami Entrammes .

Zamek

Zamek powstał prawdopodobnie około 1516 roku, kiedy to ufundowano kaplicę. Dowodem na to jest styl otworów w zakrzywionych żebrach z kręconymi liśćmi. W 1614 roku zobaczyliśmy „  wieże, barbikany, umocnienia starego domu zwanego dawniej strychami, dziedziniec otoczony murami, dookoła rowy i fosy, pięć małych ogrodów, las wysokiego futaye, staw, w którym stały młyny.  »,.

Fasada była kiedyś przecięta pośrodku wieloboczną wieżą, a na prawo wystawało skrzydło.

Na wschodzie znajdują się dwie wieże. Ta południowo-wschodnia, zwana skarbem lub archiwami , jest sklepiona wewnątrz, z ośmioma wystającymi żebrami opadającymi na ślepe lampki ozdobione tarczami lub figurkami. Tarcza zwornikowa nosi herb Mathefelon ( 6 tarcz: 3, 2 i 1 ); pozostałe trzy są, pierwsze, obciążone greckim krzyżem  ; druga, w połowie drogi: z dexter fascé z 12 sztuk, ze złowieszczym usianym gronostajem pod wodzem  ; - trzeci w rombie : zręczność Mathefelona , sinistral fascé z 12 sztuk . Na kominku w wielkiej sali - kuchni w XIX wieku - zwykły napis Ad magnates velut ad ignem oraz okaleczona tarcza przykryta żeliwną płytą ozdobioną tarczą z jodełką i 3 liśćmi dębu . W podłodze tego samego pomieszczenia otwiera się sklepienie bez schodów. Na niektórych kostkach brukowych widnieje herb rodziny Meaulne .

Na dziedzińcu od strony północnej stoi kwadratowy budynek o grubych murach, z ostrołukowymi drzwiami, o bardzo prostej architekturze, prawdopodobnie tej, o której spowiedź z 1614 roku mówi, że była to niegdyś attyka. Herb Meaulne'a na jednym z frontonów został później wygrawerowany. Dwie wieże zajmują rogi dziedzińca; gołębnik jest na zewnątrz.

Kaplica zamkowa

Kaplica w kształcie okrągłej wieży, oddzielona od zamku od północy, pochodzi dopiero z XVIII wieku. Święty kamień został zapieczętowany pieczęcią, którą nosi tarcza: wieniec i naczelną gwiazdę . Na wypolerowanej czcionce z porfiru czytamy: Hujus aquæ tactus demonis a… . Zaleta Saint-Nicolas de Lancheneil, założona na31 października 1516Pierre de Mathefelon i wyposażony w "  tenmerie of Clermont, który udał się do parafii Ségrie  ", dom w mieście Nuillé i 5 livres de rent, był odpowiedzialny za trzy msze w poniedziałek, środę i piątek, "  Bez mieszania albo cofanie się w te dni, gdyby nie czczenie czterech corocznych świąt  ”.

Wśród kapelanów:

• Antoine Doyen , który przejmuje kościół, 1577;
• Jean de Goullet , proboszcz Grenoux, †6 stycznia 1704 ;
• Jean Pichot , student La Flèche , 1704, kanon Saint-Tugal , 1725;
• René-Alexandre de Preaulx , 1762.

Panowie

• Hubert de Mathefelon wziął czynsz za 50 solów od Aymona, opata Réal, domu i domeny Lancheneil, i spłacił swój dług za 25 liwrów w 1298 r. Był też właścicielem części ziemi, głównej, prawdopodobnie przez zlecenie od Thibaulta, jego starszego brata.
• Geoffroy de Mathefelon w 1337 roku.

• Thibault de Mathefelon , mąż Isabeau de Sillé, podarował w 1378 r.
• Jacques de Mathefelon , mąż Marie Le Veneur , otrzymał prawa rektora w 1409 roku.
• Jean de Mathefelon , 1444, dzieli się ze swoją siostrą Marie the25 marca 1485. Wraz ze swoją żoną Anne d'Arquenay dał (w 1461 r.) Jako tytuł kapłański Jeanowi, swojemu synowi, rentę w wysokości 30 funtów.
• Pierre de Mathefelon , fundator kaplicy (1516) i budowniczy zamku, mąż Catherine de Sourches , stąd:
• Jeanne de Mathefelon , żona Jeana de Brie  ;

• François de Brée , mąż Jeanne de Brie .
• René de Brie , wujek poprzedniego, René de Savonnières i Lancelot du Raynier , są niepodzielnymi panami, 1574, 1577.
• Lancelot du Raynier przez nabycie28 października 1580.
• Niedziela Rayniera w 1605 roku.
• Antoine de Saint-Mathieu , mąż Jeanne du Raynier , siostra poprzedniego, 1613.
• Claude de Meaulne , kuzyn czwartego stopnia Jeanne du Raynier , potomek Mathefelon przez Marguerite de Tessé, żonę Guillaume de Meaulne i córkę Marie de Mathefelon, wycofał ziemię,10 listopada 1615, na Pierre Ouvrard de la Gousserie, nabywca za 13200 funtów 20 października 1614.
• Urbain de Meaulne , 1649.
• Claude de Meaulne, markiz de Lancheneil , 1671, mąż Marie-Julie-Judith Le Gallègre, pani z Bois-Benoît, skąd: Marie-Louise, 1670; Gabrielle, 1676; Charles-Jacques, 1678; Jeanne-Marie, 1680; Françoise-Marie, 1682; Julien-René, 1683; Françoise-Agnès, 1688, urodzona w Lancheneil. Ojciec zmarł w Ancenis , u Jacquesa Bouveta, kupca w17 maja 1693ma sześćdziesiąt sześć lat i jest pochowany w kościele Nuillé.
• Henri de Meaulne , markiz de Lancheneil , żona Guyonnière w Poitou Marguerite de Charbonneau.
• Charles-Joseph, markiz de Preaulx w 1719 r., Poprzez małżeństwo w 1702 r. Z Marie-Henriette de Meaulne, córką poprzedniej i zmarłą wdową w Lancheneil w 1763 r.
• Joseph-François-de-Paule, markiz de Preaulx w 1783 roku.
• Joseph-Marie, markiz de Preaulx , na którym miała miejsce sprzedaż krajowa 13 roku VI Nivôse.

Podczas rewolucji służył jako szpital dla Chouanów .

W XIX th  wieku

Preaulx wszedł do rodziny w 1719 roku, zamek został przebudowany w Lancheneil XIX th  wieku przez 9 th markiza Preaulx (1821-1886).

Jego córka Marie Charlotte de Préaulx , ostatnia Marquise d'Aligre (ur. 1854 w Château d'Oublaise w Luçay-le-Mâle w Indre , zm. 1926) zmieniła go głęboko od 1908 i 1917 r. W stylu neogotyckim paryskiej architekt Delarue . Zapisała go w spadku Amaury de Préaulx, ostatniemu markizowi de Préaulx, który zmarł w 1971 roku.

Od 1961 roku zamek należy do Stowarzyszenia Lancheneil, które zrzesza kilka placówek ( ESAT , SA ESAT, Foyer d'habitation i Foyer de vie), których misją jest wspieranie osób z upośledzeniem umysłowym i umysłowym w ich autonomii.

Zaszeregowanie

Zamek i jego gołębniki są wymieniane jako zabytki od czasów10 grudnia 1927.

Źródła i referencje

1. „  Château de Lancheneil i jej stare gołębniki  ” , zawiadomienie n o  PA00109572, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
2. Abbé Angot , Historyczny, topograficzny i biograficzny słownik Mayenne , 4 tomy, 1900-1910.

• artykuł głównie z pracy Abbé Angot , Historyczny, topograficzny i biograficzny słownik Mayenne , 4 tomy, 1900-1910.
• Bibl. nat., fr. 26,334, 26,362, 26,364, 26,370. - Arch. de la M., E. 24, 41. - Reg. przez. z Nuillé. - L. de la Beauluère, Notice on Nuillé. - Memoriał Mayenne, t. I, str. 19. - Ch. Pointeau, notatki mss. i certyfikaty, s. 17. - Comm. hist. M., t. II, s. 90. - Wykres. księcia La Trémoille.

Załączniki

Powiązane artykuły

• Lista zabytków w Mayenne