Centralny odbiór i przetwarzanie imigracyjnej Woomera ( Woomera Immigration przyjmowania i rozpatrywania Center , znanej pod skrótem IRPC ), był zestaw ośrodkach, powszechnie przydomek obozy Woomera , utworzony w 1999 roku w strefie zakazanej od Woomera , Australii i przeznaczone do pomieścić nielegalni cudzoziemcy . Centrum zostało zamkniętekwiecień 2003.
Ośrodki dla imigrantów zostały otwarte w Australii w 1992 r. Po przyjęciu przez Partię Pracy prawa imigracyjnego . Prawo to przewiduje między innymi, że każdy imigrant ubiegający się o azyl, przybywający bez upoważnienia i bez ważnej wizy, może zostać pozbawiony wolności bez procesu lub badania i bez ograniczeń czasowych do czasu uzyskania wizy lub deportacji. Zastępuje politykę imigracyjną zarezerwowaną dla „ Białych ” („ Białej Australii ”), zniesioną w 1973 roku .
Pod koniec lat dziewięćdziesiątych znaczny wzrost liczby nielegalnych przyjazdów przekroczył możliwości istniejących ośrodków przyjmowania i przetwarzania imigrantów w Port Hedland i Curtin. Woomera Zachód Budowa Obóz , w tym czasie niewykorzystane, będzie przekształcona w imigracyjnej aresztu w 1999 roku, aby poradzić sobie z tym wzrostem.
Centrum się otwiera Listopad 1999, z początkową pojemnością 400 osadzonych. Pięć liczby, są one zlokalizowane w rozległym obszarze Woomera, które zostały wykonane w trakcie części XX th Century policealna II wojny światowej próba odpalania rakiet, lub uruchomić rakiet. Następnie obozy były w stanie pomieścić do 2000 nielegalnych cudzoziemców.
W Czerwiec 2000odbyły się dwa dni demonstracji: około 480 zatrzymanych uciekło i schroniło się w mieście. Wsierpień 2000trwały trzy dni zamieszek, w wyniku których doszło do pożarów. W zamieszkach zaangażowanych było od 60 do 80 zatrzymanych, do kontrolowania zamieszek użyto gazu łzawiącego i armatek wodnych; Podczas buntu rannych zostało 32 pracowników. Wlistopad 2000strajk głodowy obejmuje ponad 30 zatrzymanych, z których część będzie karmiona siłą w szpitalu.
W 2001 roku doszło do zamieszek i wielokrotnych starć między strażnikami ACM a zatrzymanymi. Używano armatek wodnych i gazu łzawiącego. W 2002 roku doszło do licznych zamieszek, strajków głodowych i warg, które dotyczyły również dzieci. Wstyczeń 2002ponad 200 osadzonych rozpoczęło strajk głodowy. Niektórzy grozili, że uciekną się do samobójstwa przy użyciu przemocy. Niektóre połknęły trucizny, w tym szampon. Prawnicy zajmujący się uchodźcami (tacy jak Woomera Lawyers Group i RASSA) argumentowali, że świadczy to o poziomie desperacji zatrzymanych. Uchodźcy skarżyli się na okrutne warunki przetrzymywania, czas rozpatrywania ich roszczeń do trzech lat, a ich roszczenia zostały zawieszone.
W styczeń 2002246 z nich rozpoczyna strajk głodowy - 44 posuwa się nawet do zszywania ust - aw obozie dochodzi do buntów. To ogłoszenie prawie nie poruszyło Philipa Ruddocka , ministra imigracji. Zlecił także wyprodukowanie spotu reklamowego, który został rozesłany do zagranicznych stacji telewizyjnych - w szczególności w Iranie, Jordanii, Syrii, Turcji i Pakistanie - aby ostrzec kandydatów do imigracji o niebezpieczeństwach: „Krokodyle i rekiny z otwartymi ustami (…), niegościnne pustynie (...), skorpiony. (…) Wszystkie te informacje są prawdziwe i stanowią potężny środek odstraszający przed przestępczym handlem ludzką nędzą. "
W następstwie tych ostatnich wydarzeń stowarzyszenia humanitarne i raport ONZ potępiają politykę zatrzymywania osób ubiegających się o azyl. Centrum się zamykakwiecień 2003.
W tym samym roku strona została powierzona australijskiemu Departamentowi Obrony. Został przekształcony w garnizon dla obrony wlistopad 2003i nie ma już żadnego związku z procesem imigracyjnym lub procesem zatrzymania. Zakład, przemianowany w 2004 roku na „ Camp Rapier ” , służy jako poligon doświadczalny dla Departamentu Obrony.
W obozie Woomera 800 imigrantów - mężczyzn, kobiet i dzieci, głównie Irańczyków , Pakistańczyków lub Afgańczyków - musi pracować, aby zdobyć „punkty” umożliwiające im zakup jedzenia lub szamponu. Szczyt dla największej liczby dzieci wynosił 4561 st Wrzesień 2001na ogólną liczbę 1442 więźniów. Plik26 grudnia 2003średnia długość zatrzymania dziecka wynosiła rok, osiem miesięcy i 11 dni.