Elektrociepłownia Grosbliederstroff

Cieplna elektrownia Grosbliederstroff wyprodukowanej energii od 1954 roku aż do jego zniszczenia w 1990 roku.

Znajdowało się na skraju kanału Saary w Grosbliederstroff między Sarreguemines i Saarbrücken .

Historia

Badania rozpoczęto w 1947 roku, a prace rozpoczęto w 1949 roku, w tym samym czasie co fabryka Émile-Huchet . Budynek w całości wykonany z betonu z wypełnieniem z cegły. Spaliny odprowadzane były przez dwa kominy o wysokości 140  m , wówczas najwyższe w Europie.

Grupy wszedł do eksploatacji w 1954 roku, 1 st  sprzęgło odbyła się19 lutego dla grupy 1 i 17 listopadadla grupy 2. Dwie grupy są wyposażone w pomocniczy alternator służący do zasilania urządzeń pomocniczych każdej grupy w energię elektryczną. Zestaw dostarcza szwajcarska firma Brown-Boveri. Turbiny mają moc 110  MW . Grupa 1 jest wyposażona w 4 kotły Stein Industrie, Grupa 2 w kocioł Babcock & Wilcox .

Instalacja jest wyłączona 1 st kwiecień 1987. Jest pozbawiony swoich wewnętrznych obiektów przez firmy zajmujące się odzyskiem metali. Rozbiórka rozpoczęła się w 1990 roku od wysadzenia 2 kominów, tzw13 stycznia i 5 lutego.

Witryna jest w dużej mierze zniszczona, pozostały tylko warsztaty. W pobliżu obiektu, jako element dawnej kolejki linowej, zachował się również skip.

Pasza na węgiel drzewny

Środkiem transportu węgla jest kolejka linowa o długości 13  km . Instalacja łączy stację kolejową Marienau z szybą elektrowni. Przepływ kolejki linowej wynosi 275  m 3 / h przy prędkości 2,5  m / s .

Powiązane artykuły

• Elektrownia Émile-Huchet
• Elektrownia cieplna Richemont

Bibliografia

1. "  Centrale Thermique de Grosbliederstroff  " (dostęp 19 maja, 2017 ),
2. Claude Seyer , „  The Houillères du Bassin de Lorraine: ich ostatnia ewolucja  ”, Revue Géographique de l'Est , vol.  21, n o  1,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, s.  31 ( czytaj online )