Catherine Lucille Moore

Catherine Lucille Moore Kluczowe dane
Znany jako Catherine Kuttner
Lewis Padgett
Lawrence O'Donnell
Narodziny 24 stycznia 1911
Indianapolis , Indiana , Stany Zjednoczone
Śmierć 4 kwietnia 1987
Hollywood , Kalifornia , Stany Zjednoczone
Podstawowa działalność Powieściopisarz , autor opowiadań , redaktor
Nagrody Nagroda Hugo
Autor
Język pisania amerykański angielski
Ruch Galeria sław science fiction
Goście honorowi Worldcon
Gatunki Fantasy , science fiction

Podstawowe prace

Catherine Lucille Moore , urodzona dnia24 stycznia 1911do Indianapolis w stanie Indiana i zmarł4 kwietnia 1987 w Hollywood , w Kalifornii , amerykański science fiction i fantasy, pisarz . Jako jedna z pierwszych kobiet poświęciła się temu gatunkowi literackiemu i utorowała drogę wielu innym pisarzom.

Biografia

Catherine Lucille Moore urodziła się dnia 24 stycznia 1911 w Indianapolis , w stanie Indiana . Jako dziecko cierpiała na przewlekłą chorobę i spędzała dużo czasu czytając fantastyczną literaturę. Opuściła college w czasie Wielkiego Kryzysu, aby pracować jako sekretarka w Fletcher Trust Company w Indianapolis. Jego pierwsze historie zostały opublikowane w czasopismach w latach 30. XX wieku , w tym dwie główne serie w Weird Tales . Pierwsza z serii, która wykuła jego reputację, została wcielona przez poszukiwacza przygód i przemytnika Northwest Smith (prototyp Hana Solo ), który przecina Układ Słoneczny , druga to mała seria fantasy, w której występuje Jirel de Joiry  (en) (jedna z pierwszych bohaterki fantastycznych opowieści ). Najsłynniejsza przygoda Northwest Smith to Shambleau , pierwsza opowieść, którą Catherine L. Moore sprzedała profesjonalnemu czasopismu. Shambleau został opublikowany w numerze z 1933 roku i przyniósł mu sto dolarów. Najsłynniejszą przygodą Jirela de Joiry jest Black God Kiss, który znalazł się na okładce (namalowanej przez Margaret Brundage ) październikowego wydania Weird Tales z 1934 roku . Jego wczesne historie wyróżniały się podejściem do zmysłowości i emocji, podejściem bardzo rzadkim w tym czasie.

Prace Catherine L. Moore ukazały się także w magazynie Astounding Science Fiction w latach czterdziestych XX wieku . Kilka opowiadań napisanych dla tego magazynu zostało później opublikowanych jako zbiór w jego pierwszej książce księgarni Judgement Night , wydanej przez Gnome Press w 1952 roku . Zbiór ten składał się z Nocy Sądu (opublikowanej po raz pierwszy w sierpniu i wrześniu 1943 r. , Dużego fresku przedstawiającego galaktyczne imperium z trzeźwą medytacją nad naturą władzy i jej nieuniknioną utratą), Kodeksem (lipiec 1945 r. , Hołd dla klasycznego tematu Faust zaadaptowany do współczesnych teorii HP Lovecrafta ), Ziemia obiecana (luty 1950 ) i Pozorny spadkobierca (lipiec 1950 , dwa opowiadania o niepowodzeniach ludzi podczas podboju galaktyki) i wreszcie Paradise Street (wrzesień 1950 , futurystyczny wizja amerykańskiego Dalekiego Zachodu z konfliktami między samotnymi łowcami a zagarniającymi osadnikami).

Catherine Lucille Moore poznała Henry'ego Kuttnera , innego pisarza science fiction, w 1936 roku . Napisał do niej swój pierwszy list od fanów, początkowo myśląc, że CL Moore jest mężczyzną, a następnie pobrali się w 1940 roku . Następnie napisali razem prawie wszystkie swoje historie, pod różnymi pseudonimami, z których najpowszechniejszym był Lewis Padgett . Kiedy jej historie nie były przedmiotem żadnej współpracy z mężem, Catherine L. Moore podpisywała swoje historie Lawrence O'Donnell . Dzięki tej bardzo owocnej współpracy udało się połączyć specyficzny styl Catherine L. Moore z bardziej inteligentnym sposobem pisania historii Kuttnera. Do ich najsłynniejszych historii należą teraz klasyczne Mimsy Were the borogoves (które stały się podstawą filmu The Last Mimzy ) i Vintage Season ( Wielki sezon vintage ), które stały się podstawą filmu Timescape: The Passenger of the future ( Pejzaż ). Pracowali także razem nad historią, która połączyła dwie kluczowe postacie Catherine L. Moore, Northwest Smith i Jirel de Joiry: Quest of the Starstone ( 1937 ). Po śmierci Kuttnera w 1958 roku Catherine L. Moore prawie nie pisała już beletrystyki. Współpracowała przy kilku programach telewizyjnych pod swoim mężem, ale po ponownym ślubie w 1963 roku z Thomasem Reggie, który nie był pisarzem, całkowicie przestała pisać.

Catherine Lucille Moore zmarła dalej 4 kwietnia 1987w swoim domu w Hollywood , w Kalifornii , po długiej walce z chorobą Alzheimera .

Pracuje

Powieści

Kolekcje wiadomości

Aktualności (wybór)

W porządku alfabetycznym

Filmografia

Linki zewnętrzne