| Caroline Desbiens | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Użytkownik w Izbie Gmin | |
| W biurze od 21 października 2019 r ( 1 rok, 6 miesięcy i 12 dni ) |
|
| Wybór | 21 października 2019 r |
| Okręg wyborczy | Beauport - Côte-de-Beaupré - Île d'Orléans - Charlevoix |
| Legislatura | 43 rd |
| Grupa polityczna | Bloc Quebecois |
| Poprzednik | Sylvie Boucher |
| Biografia | |
| Data urodzenia | około 1963 roku |
| Miejsce urodzenia | Ile aux Coudres |
| Partia polityczna | Bloc Quebecois |
| Ukończyć | Uniwersytet Laval |
| Zawód | Kobieta interesu, piosenkarka i autorka tekstów |
Caroline Desbiens to kanadyjska bizneswoman, piosenkarka i polityk urodzona na Île aux Coudres .
W kanadyjskich wyborach federalnych 21 października 2019 roku została wybrana do parlamentu jeździeckiego Beauport - Côte-de-Beaupré - Île d'Orléans - Charlevoix do Izby Gmin Kanady pod sztandarem Bloc Québécois .
Caroline Desbiens urodziła się na Île aux Coudres , gdzie jej rodzice prowadzą hotel Hôtel du Capitaine , założony w 1961 roku, w którym pracowała w młodości. Jego dziadek jest kapitanem i żegluje po rzece św. Wawrzyńca .
Kiedy reżyser Pierre Perrault kręci swoją „Trylogię L'Isle-aux-Coudres”, osiedla się na wyspie, a Caroline bardzo zbliża się do swojej żony Yolande Perrault, archeologa zmarłej w 2019 roku, o której pisze jako „druga matka jej ".
Studiowała stosunki pracy na Uniwersytecie Laval , po tym, jak zrezygnowała z nauki języka francuskiego z powodu braku zatrudnienia. Po maturze studiowała literaturę i komunikację.
Caroline Desbiens pod koniec studiów odkryła zainteresowanie piosenką, jako piosenkarka i autorka tekstów , w której porusza tematy patriotyczne, takie jak „rzeka, dziedzictwo i ludzie stąd”. Pracuje w rodzinnym hotelu, w którym również śpiewa. Pierwsze teksty napisała w 1989 roku na zaproszenie Jacquesa Cossette.
W sierpniu 1995 roku zdobyła pierwszą nagrodę za francuskojęzyczną piosenkę na morzu w Saint-Malo i zaproponowano jej kontrakt z wytwórnią, którego nie zgodziła się zachować autentyczności. Później zdaje sobie sprawę, że sukces jako niezależny jest trudny. W tym samym roku uczestniczyła w Pully Festival w Szwajcarii z grupą wokalną Café-Café.
Robert Charlebois i Robert Lepage powierzyli mu w 1999 roku rolę Clary de Vaudreuil w musicalu Jean-sans-nom , zainspirowanym powieścią Julesa Verne Famille-Sans-Nom .
Następnie wydała swój pierwszy album Sortir de l'eau w 2002 roku. W wywiadzie w 2009 roku wskazała, że pracuje nad nowym projektem albumu Songs on canvas , not release . W 2014 roku oddała hołd Félixowi Leclercowi tytułem L'arbre a 100 ans i przygotowuje nowy album z 6 tytułami, zatytułowany J'habite un rivière . W czerwcu 2014 roku z okazji imprezy zorganizowanej w Paryżu z okazji Narodowego Dnia Quebecu śpiewa u boku Marie-Élaine Thibert .
W 2018 roku koncertowała w Szwajcarii u boku Nadine Turbide i uczestniczyła w hołdzie dla Luca Plamondona .
Oprócz kariery wokalnej zajmuje się również hotelem rodzinnym.
Na bardzo wczesnym etapie kariery politycznej opisuje swojego ojca jako „skrajnie upolitycznionego bez bycia partyzantem”. Związana przyjaźnią z Alexisem Brunelle-Duceppe , znaną z Vincenta Gratona, z którym współpracuje przy albumie z piosenkami, wkracza do polityki w tym samym czasie, gdy Alexis ubiega się o mandat wyborczy.
W wyborach federalnych w Kanadzie w 2019 roku została wybrana na posła do Parlamentu Europejskiego ds. Jazdy Beauport - Côte-de-Beaupré - Île d'Orléans - Charlevoix do Izby Gmin Kanady pod sztandarem Bloc Québécois z udziałem 36,4%, w ten sposób zastępuje Sylvie Boucher . BQ powierzyła jej odpowiedzialność za akta sztuki i kultury, pod nadzorem Ministra Dziedzictwa Kanady.
Wybory federalne w Kanadzie 2019 ( Beauport - Côte-de-Beaupré - Île d'Orléans - Charlevoix )
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Caroline Desbiens powiedział w 2016 roku podziwiał politykiem o skrajnej prawej Marine Le Pen , do tego stopnia, że „broni linię myślenia wobec wszystkiego, co przynosi zderzenie idei.” W październiku 2019 przeprosiła za te komentarze. Wezwane do reakcji, w szczególności przez liberalnego kandydata Manona Fortina, organy jego partii postanawiają nie wykluczać go z kampanii wyborczej, a lider Bloku Quebecois przeprasza organy kandydata.
W Grudzień 2013, podczas debaty na temat Karty Wartości rządu PQ , otwarcie opowiada się za ustawą o sekularyzmie, aby zapobiec temu, że „za kilka lat wasze córki, wnuczki i prawnuczki będą musiały zasłonić wasze udać się na zakupy do IGA pod groźbą wrzucenia do więzienia ” . Komentarze te zostały zakwalifikowane przez Centrum ds. Zapobiegania Radykalizacji Prowadzącej do Przemocy jako islamofobiczne .
Chce ułatwić przyznawanie i odnawianie zezwoleń na pracę dla pracowników zagranicznych. W wywiadzie udzielonym w styczniu 2020 roku oświadczyła: „Chcielibyśmy, aby wszyscy nowoprzybyli mówili po francusku”.