Kalipso | |
mitologia grecka | |
---|---|
Kalipso autorstwa George'a Hitchcocka (1906) | |
Charakterystyka | |
Starożytna grecka nazwa | αλυψώ |
Główna funkcja | Bóstwo morskie |
Rezydencja | Ogygie |
Miejsce pochodzenia | starożytna Grecja |
Okres pochodzenia | Grecja archaiczna Starożytność grecka |
Boska grupa | W Oceanids lub Nereids i bóstw morskich |
Kult | |
Wspomniany w | Teogonia z Hezjoda ; Iliada od Homera ; Library of Apollodorus ; Przygody Telemacha przez Fenelon |
Rodzina | |
Tata | Atlas , Oceanos lub Nereus |
Matka | Tetyda lub Doris |
Rodzeństwo | Inne Oceanidy lub Nereidy , Nerites |
Pierwszy małżonek | Hermes |
• Dziecko (dzieci) | Lud Kefalenian |
Drugi małżonek | Ulisses |
• Dziecko (dzieci) | Nausinoos i Nausithoos |
W mitologii greckiej , Calypso (w starożytnych greckich Καλυψώ / Kalupsố , „ten, kto ukrywa, papeteria”) jest nimfa z morza, mającą na miłości, zachowane Ulissesa blisko niej, dla siedmiu z dziesięciu lat po powrocie z Troi w Itace .
Calypso "z pięknymi lokami" uchodzi za nimfę , córkę Atlasa , według Homera i pseudo-Apollodorusa . Hezjod zalicza ją do Oceanidów, a poeta z Katalogu Kobiet użycza jej tajemniczych, ale płodnych miłości do Hermesa , których miałaby cały lud Kefalianów.
Uważana jest za królową mitycznej wyspy Ogygia , gdzie mieszka w otoczeniu innych nimf.
W Odysei przyjmuje Odyseusza po jego katastrofie i zakochuje się w nim bez reszty. Udaje jej się zatrzymać go na swojej wyspie przez siedem lat, nawet oferując mu nieśmiertelność, jeśli zgodzi się zostać blisko niej. Ale Zeus lituje się nad tym, co mówi mu jego droga córka Atena i wysyła swojego syna Hermesa, aby wydał mu rozkaz uwolnienia Odyseusza. Calypso pozwala mu odejść i dokończyć swój powrót. Będzie więc powstrzymywany przez obecność Kalipso dwa razy dłużej niż przez wszystkie inne przeszkody postawione mu na drodze przez Posejdona .
Według niektórych tradycji miałaby dwóch synów bohatera, a mianowicie Nausinoos i Nausithoos .