| Czas | Imperium Rzymskie |
|---|---|
| Czynność | Dowódca wojskowy |
Caius Iulius Euryclès (lub Euryclès of Sparta ) to spartański aktor polityczny z I wieku pne. U początków wielkiej rodziny Euryklidów był wpływowy w Sparcie, ale także, szerzej, w regionie Lakonii .
Społeczne pochodzenie Kajusza Iuliusza Euryclèsa jest raczej niejasne, ale według Plutarcha jego ojciec zostałby oskarżony o piractwo przez Marca Antoine'a. Euryclès brał udział w bitwie pod Actium u boku Oktawiana w 30 roku pne, co pozwoliło mu nawiązać z nim więzi klientów. W ten sposób uzyskuje obywatelstwo rzymskie od Oktawiana; dlatego jego praenomen to „Caius”, a jego nomen „Iulius”. Ponadto Oktawian daje mu wyspę Kythera i stawia go na czele wolnego i odpornego miasta, jakim jest Sparta, jako „ hegemona Lacedemończyków”. Istnieją jednak debaty historiograficzne dotyczące konkretnej natury jego władzy i można zauważyć, że to głównie na pracach Strabona historycy opierają się, aby uczynić Eurykles dynastą lub księciem Sparty.
Korzystając z tej sprzyjającej sytuacji, Kajusz Iulius Euryclès popełnia jednak nadużycia i tym samym zostaje wygnany przez Augusta między 7 a 2 rokiem przed naszą erą. Konkretne przyczyny tego wygnania pozostają niejasne. Niemniej jednak jego potomkowie zachowują uprzywilejowaną pozycję w Lakonii. Rzeczywiście, Tacyt zalicza rodzinę do primores Achaiorum . Rodzina Euryklidów, związana małżeństwem z rodziną Pompejusza Macera, przyjaciela cesarza Tyberiusza , Euryklesów powróciła z wygnania za panowania Tyberiusza i została następnie zrehabilitowana.
Różne źródła dostarczają nam informacji o Kajuszu Iuliusie Euryclèsie. Stąd można znaleźć, głównie w rejonie Lakonii, wzmiankowane o niej źródła epigraficzne oraz numizmatyczne z monetami z imieniem Eurykli. Jeśli chodzi o źródła epigraficzne, znajdujemy na przykład inskrypcję, która pokazuje nam, że Eurycyl był zaangażowany w sprawy publiczne miasta, o ile wspomina się o tych dzieciach uczestniczących w nabożeństwach religijnych.
Jeśli chodzi o źródła literackie, Raoul Baladié ostrzega przed twórczością Strabona, zwracając uwagę na fakt, że Strabon zbiera informacje o Euryclès w Rzymie i dlatego nie stanowi bezpośredniego źródła. Zdaniem Jean-Sébastiena Balzata, użycie przez Strabona terminu „hegemon” nie jest stosowane ze względu na jego techniczne znaczenie, a geograf użyłby tego terminu w sposób ogólny, mówiąc o Eurykle jako o głowie miasta. Chociaż później Plutarch jest również ważnym źródłem do badań Eurocykli, ponieważ pisze, że postać ta pochodziłaby ze świata piractwa:
„Kleopatra, rozpoznawszy Antoniusza, miała podniesiony sygnał na swoim statku. Antoine podszedł do niego, po czym wspiął się na górę […]. W tym momencie ujrzeliśmy lekkie łodzie floty Cezara, które ruszyły w pościg. Antoine rozkazał obrócić dziób statku przeciwko nim i odepchnął ich; tylko lakońskie Euryclès uparcie upierały się, wymachując oszczepem ze szczytu mostu, by rzucić nim w niego. Antoine, stojąc na dziobie, zapytał: "kto goni Antoine'a?" A drugi odpowiedział: „to ja, Euryclès, syn Lacharèsa, wykorzystuję fortunę Cezara, aby pomścić śmierć mojego ojca”. Ten Lacharès, oskarżony o piractwo, został ścięty na rozkaz Antoine'a. Jednak Euryclès nie mógł rzucić się na statek Antoine'a, ale uderzył w drugi okręt flagowy brązową ostrogą (były ich dwa), sprawił, że obrócił się i upadł na bok; wziął go, a także inny statek, na którym była wspaniała zastawa stołowa ”