Le Cahier de Douai lub Les Cahiers de Douai lub Recueil de Douai lub Recueil Demeny to zbiór dwudziestu dwóch wierszy napisanych przez Arthura Rimbauda, wówczas nastolatka. Rimbaud przekazał kopie, podczas dwóch wizyt w Douai we wrześniu i październiku 1870 r., W formie odręcznej paczki bez tytułu, Paulowi Demeny'emu, prawdopodobnie do publikacji.
Te dwadzieścia dwa wiersze zostały prawdopodobnie napisane między marcem a Październik 1870 i są podzielone na dwa zestawy po 15 i 7 wierszy, odpowiednio:
Pierwszy zeszytPo pierwszej ucieczce z 29 sierpnia w 5 września 1870, Rimbaud został przyjęty przez swojego nauczyciela retoryki Georgesa Izambarda . Został zakwaterowany w Douai na dwa tygodnie u jego ciotek, dziewcząt Gindre. Rimbaud zdeponował26 września 1870z Douajzyjskim poetą i wydawcą Paulem Demeny'em otrzymała pierwszy pakiet piętnastu wierszy. Skorzystał z drugiego pobytu w Douai w październiku, pod koniec drugiej fugi, aby dostarczyć Demeny'emu siedem nowych sonetów. Napisał do niego później: „Płoń, chcę tego i wierzę, że uszanujesz moją wolę jak umarłego, spalisz wszystkie wersety, które byłem na tyle głupi, by ci dać podczas mojego pobytu w Douai” . Demeny nie. Tylko w tym zbiorze znanych jest pięć wierszy Rimbauda, Romana , Rages de Césars , Le Mal , Le Châtiment de Tartufe , Le Dormeur du val .
Demeny sprzedał zbiór Rodolphe'owi Darzensowi , pierwszemu biografowi poety (który go nie znał). Kolekcja przeszła następnie w ręce wydawcy Léona Genonceaux, kolekcjonera Pierre'a Dauze'a i Stefana Zweiga, który kupił oba zestawy na aukcji w Hôtel Drouot w 1914 roku i trzymał je aż do swojej śmierci w 1942 roku w Petrópolis w Brazylii . Teściowie Zweiga przenieśli je do Biblioteki Brytyjskiej w Londynie w 1985 roku. W międzyczasie wiersze te zostały opublikowane za pomocą faksymilów .