| Lider Oficjalnej Opozycji | John Smith |
|---|---|
| Szkolenie | 18 lipca 1992 |
| Koniec | 12 maja 1994 |
| Czas trwania | 1 rok, 9 miesięcy i 24 dni |
John Smith był liderem Partii Pracy i Lider bardzo lojalnej opozycji Jego Królewskiej Mości18 lipca 1992 r. aż do jego śmierci 12 maja 1994. Smith został liderem po przejęciu Neila Kinnocka , który zrezygnował po wyborach powszechnych w 1992 roku .
Zanim został przywódcą opozycji, Smith służył w rządzie Jamesa Callaghana jako przewodniczący Rady Handlu (1978-1979) i służył w gabinecie cieni jego poprzednika Neila Kinnocka jako kanclerz skarbu (1987-1992) .
Kadencja Smitha jako Lidera Opozycji obejmowała politykę rządu w zakresie wdrażania Karty Obywatela , postęp w negocjacjach pokojowych w Irlandii Północnej oraz utworzenie i centralizację Unii Europejskiej . Smith zmarł nagle w dniu12 maja 1994i został zastąpiony jako tymczasowy przywódca przez Margaret Beckett , która służyła do21 lipca 1994.
ten 24 lipca 1992 r., John Smith ogłosił następujący Gabinet Cieni:
Smith przebudował szafkę z cieniami na 21 października 1993po wyborach do gabinetu cieni w 1993 roku . Clwyd wyszedł z gabinetu cieni. Mowlam zastąpił ją na stanowisku sekretarza cienia ds. dziedzictwa narodowego, a Clare Short (która również przegrała w wyborach do gabinetu cieni) zastąpiła ją jako minister cieni ds. statusu kobiet. Meacher zastąpił Mowlama na stanowisku Kanclerza Cienia Księstwa Lancaster i Ministra Cienia Karty Obywatela. Został on z kolei zastąpiony przez Clarke'a w Overseas Development Portfolio, a Clarke'a jako rzecznika Szkocji zastąpił nowy minister gabinetu cieni George Robertson . Clwyd został zastąpiony na stanowisku sekretarza cieni dla Walii przez Daviesa, którego w Rolnictwie zastąpił Gavin Strang . Prescott i Dobson zamienili się portfelami (otrzymując odpowiednio Zatrudnienie i Transport), a Dobson zabrał również Londyn od Chrisa Smitha. Blunkett został przewodniczącym Partii Pracy, zachowując portfel zdrowia.