Kabaretowe igraszki

Kabaret Frolics był pierwszy wielki kabaret odmiany w historii Montrealu i Kanadzie.

Znajdowała się ona na 2 th  piętrze w budynku przy 1417, Boulevard Saint-Laurent (tuż na północ od St. Catherine Street ) i był w eksploatacji od 1930 do 1933 roku .

Historia

Z powodu zakazu wprowadzonego w Stanach Zjednoczonych w 1920 r., Kilku artystów z nowojorskiej sceny osiedliło się w Montrealu, by grać na wschodzącej tamtejszej scenie kabaretowej lat 20. Montreal szybko zyskał atrakcyjną reputację wśród turystów, inwestorów i kupujących.

Aby wykorzystać ten entuzjazm dla Montrealu, dwóch biznesmenów z Montrealu, bracia Hill i Charles Bordoff, zainwestowało w 1929 roku 50 000 dolarów, aby przekształcić magazyn futer przy Saint-Laurent Boulevard w ogromny ekskluzywny kabaret (klub nocny). zasięg.

To był kabaret ze znakomitym parkietem tanecznym i bardzo rozbudowanym jak na tamte czasy systemem oświetlenia.

Otwarcie Cabaret Frolics wMaj 1930zrobiło duże wrażenie w Montrealu i Stanach Zjednoczonych, ponieważ gwiazdą otwarcia była najważniejsza gwiazda nowojorskich kabaretów, Texas Guinan .

Texas Guinan wywołał wielką sensację, ale przede wszystkim przyspieszył szaleństwo w Montrealu, a wielu amerykańskich artystów kabaretowych ( MC , piosenkarze, muzycy itp.) Również przyjechało do Montrealu . Ponadto Texas Guinan będzie wielokrotnie występował w Cabaret Frolics .

The Cabaret Frolics mogła pomieścić orkiestrę 15 muzyków i tym ogromnym sali tanecznej. Billy Munro był jego głównym dyrektorem muzycznym i dyrygentem. Zakład prezentował dwa pokazy dziennie w dni powszednie i trzy w soboty

Kabaret był znany z tego, że oferował tylko dwa alkohole  : butelkę szampana za 15 dolarów i szklankę piwa za 1 dolara.

Cabaret Frolics ucierpiało z powodu zakończenia prohibicji w Stanach Zjednoczonych (w 1933 r.) I powrotu kilku gwiazd do Nowego Jorku. W 1934 roku zmienił właścicieli i kierunek, poświęcił się jazzowi pod nazwą Connie's Inn .

W rzeczywistości adres (1417, bulwar Saint-Laurent) często zmieniał właścicieli i nazwiska, zanim w 1947 roku powitano inny kabaret, który pozostał sławny: Au Faisan Doré .

Anegdoty

Zobacz też

Źródła i linki zewnętrzne

Uwagi

  1. The Nights of the Main: Sto lat występów na St-Laurent Boulevard (1891-1991) , str.117
  2. Aline Gubbay, ulica zwana Główną, s.102
  3. André-G. Bourassa i Jean-Marc Larrue, Noce nad Menem , str.117
  4. Gubbay, A., ulica zwana Główną , s.102
  5. (w) „  cześć frajerzy  ” w Montreal Gazette New Archive ,26 stycznia 1963