Kalretikulina jest białko odkryta przez Michela Obeid w testach na walkę z rakiem . Jest syntetyzowany przez gen CALR .
Jest to jedno z rozpuszczalnych białek opiekuńczych retikulum endoplazmatycznego , umożliwiając, wraz z kalenksyną, utrzymanie białek, które nie są całkowicie sfałdowane w siateczce . Są to lektyny , zdolne do wiązania oligosacharydów nabytych przez białka, których konformacja przestrzenna (fałdowanie) jest nieodpowiednia. Rozpoznają oligosacharydy związane wiązaniem N-osidowym, które zawierają pojedynczą końcową glukozę i wiążą się tylko z białkami, gdy dwie z trzech początkowo związanej glukozy zostaną usunięte przez glukozydazy z siateczki. Bierze udział w regulacji stężenia jonów wapnia w komórkach wewnątrzkomórkowych i wewnątrzsiatkówkowych, gojeniu i odporności, zwłaszcza gdy znajduje się poza siateczką (cytozol, błona zewnętrzna lub macierz międzykomórkowa). Zwiększona ekspresja kalretikuliny może powodować oporność na interferony .
W medycynie mutacje genu CALR są częste w trombocytemii samoistnej i pierwotnym zwłóknieniu szpiku i wydają się być markerem lepszych rokowań. Wydaje się, że te mutacje są wyłączne z mutacjami dotyczącymi JAK2 lub receptora trombopoetyny ( MPL ) (mutacje w trzech genach w tym samym czasie nie zostały opisane).