Spalone serca heart

Spalone serca heart Opis obrazu Maroko1930.jpg.

Kluczowe dane
Tytuł oryginalny Maroko
Produkcja Josef von Sternberg
Scenariusz Jules Furthman
po Benno Vigny
Główni aktorzy

Gary Cooper
Marlena Dietrich

Firmy produkcyjne Najważniejsze zdjęcia
Ojczyźnie Stany Zjednoczone
Uprzejmy Film dramatyczny
Film przygodowy
Trwanie 92 minuty
Wyjście 1930


Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja

Cœurs brûlés (oryginalny tytuł: Maroko ) to amerykański film wyreżyserowany przez Josefa von Sternberga , wydany w 1930 roku .

Po L'Ange Bleu , Maroko to drugi film, który łączy kilka Marlene Dietrich - Josef von Sternberg. Ten film był pierwszym dubbingowanym po francusku.

Streszczenie

Akcja toczy się w ostatnim okresie tak zwanej Pacyfikacji Maroka prowadzonej przez armię francuską.

Piosenkarka kabaretowa Amy Jolly przybywa do Maroka i występuje w kabarecie w Mogador, gdzie zauważa przystojnego legionistę Toma Browna (który również zauważa ją), podczas gdy bogata La Bessière jest w niej zauroczona. Ale adiutant Browna, cezar (którego żonę uwiódł), kierowany zarówno obowiązkiem, jak i niechęcią, wysyła legionistę do wioski. Amy postanawia przyjąć propozycję małżeństwa La Bessière.

Podczas starcia ginie chorąży Cæsar, a Brown zostaje ranny. Wiadomość dociera do Mogadora podczas kolacji zaręczynowej. Amy następnie odchodzi od stołu i biegnie do Browna, w towarzystwie La Bessière, która w samozadowoleniu zabiera ją swoim samochodem.

Amy Jolly znajduje Browna nie w szpitalu, ale w bistro: dzielny legionista nie został ranny, tylko udawał, że jest, aby nie wrócić do Mogador. Następnego dnia musi wyjechać gdzieś na Saharę . Amy Jolly, która widziała, jak tubylcze kobiety podążają tymi krokami za jednostką, w której służy ich mężczyzna, a następnie mierzy się z La Bessière, podąża za kobietami i rzuca się z nimi na pustynię.

Karta techniczna

Dystrybucja

Opinie

Kiedy film zostanie wydany

Po zapowiedzi amerykański dziennikarz Jimmy Star podsumowuje film w swojej recenzji, którą kończy zdaniem: „Jeśli ta kobieta [Dietrich] nie zrewolucjonizuje branży filmowej, to nie wiem o czym mówię o. "

„Maroko osiągnęło znaczący sukces komercyjny i krytyczny. "

W The Outlook na końcu filmu możemy przeczytać : „To do Ciebie należy decyzja, czy, jak sugeruje Paramount, Marlène Dietrich będzie wyglądać jak Greta Garbo, czy nie . Pewne jest to, że jest bardzo ładną kobietą i znakomitą aktorką. Znana z niemieckich musicali, mówi bezbłędnie po angielsku. "

W Films in Review możemy przeczytać nieco później: „  Maroko to skrzypiący, subtelny, przewrotny film; ironia miesza się z gracją z nutą żalu i rozczarowania. "

Późniejsza krytyka

Jean Tulard  : „Dzięki temu filmowi Marlene zyskała status gwiazdy w Stanach Zjednoczonych. "

Homer Dickens  : „Proces powtarzających się ujęć i użycie przez Sternberga synchronizacji sprawiają, że Maroko jest filmem znacznie wyprzedzającym swoje czasy. [...] Ten niezwykły film przyniósł Marlene, Sternbergowi i operatorowi Lee Garmesowi potrójnego Oscara. "

Thierry de Navacelle  : „  Maroko to bardzo piękny film. Dialogi są doskonałe, a ścieżka dźwiękowa bardzo nowoczesna jak na tamte czasy. Z La Femme et le Pantin jest to prawdopodobnie najdoskonalszy film Sternberga. "

Filmowanie

Miejsca filmowania

Burnt Hearts został nakręcony w Kalifornii w:

Zauważyć

Nagrody i wyróżnienia

Nagrody

Spotkania

Uwagi i referencje

  1. W języku arabskim bled (بلد - balad) oznacza „kraj, ziemię”; dla mieszkańców miast oznacza „wieś”
  2. Marlene D. przez Marlene Dietrich , edycje Grasset, 1984, s.   107.
  3. Thierry de Navacelle , Sublime Marlene , wyd. Ramsay, 1982, s.   46.
  4. Homer Dickensa, Marlene Dietrich, edycjach Henri Veyrier, 1974, s.   95.
  5. Jean Tulard, Przewodnik po filmach, kolekcja Bouquins, edycje Roberta Laffonta, 2002, tom 1, s. 643.
  6. Homer Dickens, op. cyt. str. 94 i 95.
  7. Autor - lub tłumacz - myli się i powinien mówić o "potrójnej nominacji do Oscara", Marlene i Sternberg byli nominowani w tym roku do tego filmu, bez otrzymania nagrody. Lee Garmes zdobył Oscara za najlepsze zdjęcia w 1932 roku za Shanghaï Express , kolejny film pary Sternberg / Dietrich.
  8. Thierry de Navacelle, Sublime Marlene , wyd. Ramsay, 1982, s. 40.
  9. Zgodnie z listem Dietrich do męża, cytowanym przez Marię Rivę w biografii, którą poświęciła matce, Marlene Dietrich przez córkę , Flammarion editions 1992, s. 97.

Linki zewnętrzne